APK-strategie

7 juni 2010 om 09:31

Op zon- en feestdagen knetter ik in de rondte in een oud Alfaatje. Knap wagentje om te zien, wel wat roestig aan de randjes, zoals dat met Italo's uit die tijd gaat. De rest van de tijd staat hij netjes in een oude plantenkas. Beschermd tegen de elementen en de boze buitenwereld in het algemeen. Als ik 5.000 kilometer per jaar rij, is het veel. Verder wordt hij naar eer en geweten onderhouden.

Deze week moet hij zijn jaarlijkse APK hebben. Daarvoor moet ik altijd weer een slimme strategie uitdenken. Ik breng 'm dit jaar eens niet naar mijn vaste Alfa-adres. Waarom zou ik die mensen lastigvallen voor alleen een APK'tje en nieuwe bandjes? Want dat was vorig jaar een adviespunt – zoals dat heet. Geheel tegen mijn gewoonte in, staat mijn autootje binnenkort bij de Kwik Fit. Die hebben me met het sealen van de velgen van de dagelijkse auto al eens heel correct geholpen.

"Kwik Fit? Dat zijn onderdelenschuivers. Daar moet je je auto nóóit brengen," is het eerste wat ik hoor vanaf de redactievloer als ik na het maken van mijn afspraak de hoorn op de telefoon leg. Die verhalen ken ik ook, maar ik ken ook verschillende mensen die zweren bij Kwik Fit voor het onderhoud van hun auto. Bovendien is mijn Alfa inmiddels van het soort waarvoor bij Kwik Fit de onderdelen niet op stapels liggen. Kleine kans dus, dat die je van alles in je maag splitsen, zoals dat gebeurt volgens de overlevering.

Toch ga ik gauw even na welke afkeurpunten ik zelf kan controleren. De uitlaat is goed. Het Alfaatje slaat netjes af als je 'm smoort. Verder mag de auto niet in de regen staan voordat –ie naar de keuring moet. Vorig jaar heeft –ie een kwartier met grootlicht aan staan draaien voordat het vocht uit de koplamp was verdwenen. En alle lampjes branden zoals het hoort. Verder? Gordels netjes? Check. Claxon? Check. Ruitenwissers? Check. Schokbrekers? Die zijn niet minder geworden in de 4.000 kilometer sinds de vorige APK. Uitstoot? Kan ik zelf niet controleren. De stuurkogels en ophangrubbertjes hebben ze bij de snelfitter voor deze auto toch niet op voorraad. Heb ik vorig jaar ook geen enkel commentaar op gehad. Daar zullen vast geen probleem van maken. Iemand verder nog ideeën?

Al van jongs af aan ben ik autogek en verslind ik autoblaadjes. Ik wist dus ook al vroeg wat ik wilde worden: het werken bij een titel als AutoWeek lag voor de hand. Mijn eerste klus bij AutoWeek was het bemensen van de nieuwsdesk. Saillant detail: het allereerste bericht dat ik ooit schreef, was de aankondiging van de prijzen van de CityRover – een auto die achteraf nooit is gekomen. Toch was het helemaal in mijn straatje want ik heb een voorkeur voor auto’s die buiten het normale vallen en een bijzonder verhaal hebben. Sinds enige jaren ben ik occasionredacteur en werp ik mijn op als Beschermheer van de Roestplek. Moderne auto’s vind ik weldegelijk interessant maar een auto die al een tijdje ‘geleefd’ heeft, zegt me een stuk meer. Mijn eerste auto was een Citroën ID19B uit 1969. De nieuwste auto die ik ooit kocht, is uit 2002 en de kans is maar heel klein dat ik ooit een auto van later datum aanschaf.

51 Bekijk reacties