Aaaah 8!

Oef, wat zit ik op een tweespoor na het verschijnen van de eerste foto's van de nieuwe Audi A8! Ik word van de ene naar de andere emotie geslingerd. Op zich is het uiterlijk van de nieuwe limousine één grote klomp voorspelbaarheid, en dat viel te verwachten, maar ik vrees toch dat de heren en dames van Audi de weg kwijt zijn.

Vooral die neus, aah! Die enorme grille konden we zien aankomen, maar de lampen zijn een verschrikking. Alsof ze van gekkigheid niet meer wisten welke hoek de LED-lijn om moest gaan. Hier een hoekje, daar een hoekje, nog een schuin lijntje daar... M'n ogen weten bijna niet waar ze op moeten scherpstellen, zoveel details zitten er aan het ontwerp van de auto. Dat is een klacht die ik al vaker heb gebezigd; tegenwoordig zitten overal lijntjes en vouwen, een echt strak en clean auto-ontwerp wordt een steeds schaarser goed. Alsof de ontwerpers tegenwoordig denken; 'jongens, recht mag niet meer, als we strakke lijnen tekenen dan vinden ze ons saai.' Of het nu mooi is of niet, daar kunnen we eindeloos over doorbabbelen, maar één ding staat als een paal boven water; de subtiliteit die de vorige A8 zo mooi maakte, is bij deze kermisneus volledig verdwenen. Vooral de pre-facelift van de A8 D3 (dus zonder Single Frame Grille) is een toonbeeld van ingehouden elegantie, een schit-ter-en-de auto.

En anno 2009 krijgen we dit; een in de basis serieuze auto, opgetuigd met allerlei designfratsen. De nieuwe A8 is een directeur met glimmende bretels. Een keurige professor met 'n zwart-met-ivoor-montuur van Dolce & Gabbana op z'n neus. Een degelijke ambtenaar, maar dan met gouden tanden. Afgezien van de neus kan de rest van de koets me nog wel bekoren; en profil oogt-ie strak en in balans, al had die kont net zo goed een A4 kunnen zijn. Vanbinnen vind ik 't opnieuw een domper; moet je die lading hout zien! In werkelijkheid zal het vast meevallen – het blijft een Audi-interieur – maar zo op het eerste gezicht doet het m'n smaakpapillen scheef trekken. Wat een protserigheid.

Jullie zullen wel denken; 'Goh, die Tameling is met zijn verkeerde stamper uit bed gelazerd en hij moet z'n gal even kwijt.' Maar nee, ik heb vannacht heerlijk geslapen, en schrijf dit met een andere reden. Ik maak me zorgen over de ontwikkeling die Audi doormaakt. De Ingolstadters worden meer en meer karikaturen. Overdrijvingen van wat ze eigenlijk moeten zijn. In haar zoektocht naar een eigen gezicht raakt Audi steeds meer van z'n oorspronkelijke bescheidenheid kwijt.

Of heb ik ongelijk?