2006: hoogte- en dieptepunten

Gullwing

Dit wordt waarschijnlijk mijn laatste weblog van 2006 en, hoe cliché ook, wat kun je dan anders doen dan net als Stéphan de hoogtepunten van het afgelopen jaar op een rij zetten? Want aan hoogtepunten ook in 2006 weer geen gebrek, en dat is een van de leuke dingen aan ons vak. Ik ben gek op auto's, schrijven, reizen, filmen en fotograferen en dus al jaren een kind in de snoepwinkel. Een van de droomauto's van kinderen van mijn generatie (ik ben van 1966) is de Mercedes-Benz 300 SL, de roemruchte Gullwing. Uiterst zeldzaam en kostbaar en de kans hem ooit zelf te besturen is dus nihil. Maar toen ik eind februari op Mallorca landde, enigszins blasé omdat het de derde keer in twee maanden tijd was dat ik op dat eiland kwam, en omdat we gingen rijden met een minimaal gefacelifte SL, bleek er een hele reeks oude SL's voor ons klaar te staan. En niet alleen om naar te kijken...

April: de verfilming van The Da Vinci Code komt in de bioscoop, en ik besluit om met onze duurtest-Impreza de filmlocaties af te rijden. Als chauffeur (omdat ik zelf wil fotograferen) huur ik mijn broer in, met wie ik jarenlang een wat onaangename verstandhouding heb. Boeiende reizen verbroederen, zo blijkt tijdens onze fantastische tocht door Frankrijk, Engeland en Schotland.

Mei was voor mij de maand van de Land Rover G4 Challenge. Ik trok dwars door de hooglanden van Bolivia. Hoogteziekte en uitputting werden mijn deel, net als buiten slapen bij twintig graden onder nul en Floortje Dessing die vraagt of ze bij mij in de tent mag slapen omdat haar eigen tent kwijt is (die godgloeiend vlak voor bedtijd toch wordt teruggevonden).

2006 was ook het jaar van een nieuw record. Nimmer had ik per auto de 300 km/h-grens overschreden (mijn top lag op 274 km/h in een BMW M6), maar in juni krijg ik de opdracht de nieuwe Porsche 911 Turbo aan de tand te voelen. Kat op 't bakkie. We zoeken een rustige weg op en vergeten de daar geldende limiet van 80 km/h even. De gps klokt 304 km/h , en ik heb een grenzeloos respect voor mijn vriend Remon, die ijskoud naast me zit om een foto van de teller te maken.
En dan wordt het 1 september. Die vervloekte vrijdag zit ik nietsvermoedend in de file op de A2 bij Zaltbommel, wanneer ik word gebeld met de mededeling dat mijn schoonvader, 57, net gestopt met werken en (dachten wij) kerngezond, na zijn vaste rondje met zijn hond volkomen onverwacht dood is ingezakt op zijn eigen bank. Behalve de liefhebbende vader van mijn vrouw was Peter Linders AutoWeek-fan van het eerste uur. En ik heb sindsdien dan ook menig verborgen boodschap aan hem in mijn verhalen verwerkt. Niks van gemerkt? Mooi zo. Het was alleen voor Peter.

November: Na vijf jaar juridische strijd besluit het Hof Arnhem dat het nu welletjes is. Dat ik verkeersofficier van justitie Koos Spee ooit heb vergeleken met een struikrover, blijkt niet strafbaar. Ik ben de prijs van een leuke middenklasser kwijt aan advocaatkosten, maar de strijd is gewonnen. De struikrover delft het onderspit maar zwijgt in alle talen, zoals het een slechte verliezer betaamt. Isuzu wil zijn terugkeer op de Europese markt maken en nodigt ons voor die gelegenheid uit in Thailand, waar de D-Max wordt gebouwd. Ik loop een week rond door het Aziatische land en val van de ene verbazing in de andere. Bittere armoede, ranzige prostitutie en omgebouwde kerels wisselen uitmuntende maaltijden en schitterende tempels af. En tussendoor rij ik ook nog een paar honderd meter in de Isuzu.

Op de valreep wordt Saab nog even behoed voor een nederlaag. Want onlangs heb ik de 9-7X getest (zie AutoWeek 52 die vandaag verschijnt) en ik denk nog nooit zo'n beroerde auto te hebben gereden. Tot ik afgelopen week in de SsangYong Actyon stap. En mij afvraag hoe ze voor dit misbaksel ooit een Europese typegoedkeuring hebben kunnen krijgen. Voor wie hem lelijk vindt: zijn uiterlijk is een verademing in vergelijking tot zijn weggedrag.
Wat een jaar! En 2007 heeft alles in zich om zijn voorganger te overtreffen. In januari ga ik naar Arizona om met de BMW 3-serie cabrio te rijden, naar Rome voor de Fiat Bravo en moet ik in Madrid de nieuwe Smart beoordelen. In februari ga ik (privé) met mijn telelens tussen de leeuwen en olifanten in Kenia rennen en de rest van het jaar laat zich alleen nog raden. Eén ding is zeker: inspiratie genoeg voor een jaar vol nieuwe weblogs. Alvast hartelijk dank voor jullie belangstelling.

Lezersreacties (8)

Reageren

Maak melding van misbruik

Let op! Deze functie is niet bedoeld om zelf een commentaar toe te voegen. Optioneel kun je er een opmerking bij plaatsen.

Er is iets mis gegaan. Probeer het later nog eens of e-mail ons.