Zelfs bij hard rijden met bepakking blijft Dacia Bigster Hybrid zuinig maar leuk vindt hij het niet

Dat de 1.8-hybride aandrijflijn zich niet zo senang voelt bij de hoge snelheden op de autobahn is al duidelijk sinds we de Nederlands-Duitse grens zijn overgegaan, maar hier op het heuvelachtige stuk van de ‘3’ tussen Montabaur en Limburg an der Lahn maakt de Bigster zelf ook duidelijk dat hij het niet zo naar zijn zin heeft. De digitale teller geeft 165 km/h aan en er volgt een melding in het instrumentarium dat de snelheid te hoog ligt voor de ‘hill descent control’! De wat? Ja, inderdaad de elektronische afdaalhulp voor het stapvoets afdalen in het terrein die op onze Bigster Hybrid 155 zit. De elektronica lijkt van het snelle rijden dusdanig van slag dat de hele auto niet meer weet wat hem overkomt. Onze Bigster is volgeladen op weg naar Kroatië en om daar te komen moet je wel door Duitsland, een mooie kans om de rijeigenschappen onder heftiger omstandigheden te ervaren.

Op locatie rijden we met gemak 1 op 19, in Nederland zit bij normaal gebruik 1 op 21 er zelfs in.

1 op 14 bij voluit trappen

De 1.8-hybride verbruikt in het Nederlandse verkeer indrukwekkend weinig benzine. Een verbruik van 1 op 21 aan de pomp, voor een SUV van deze afmetingen en met zo’n hoekig design, maakt indruk. Dat we dat bij onze oosterburen niet gaan halen, wordt duidelijk bij de eerste tankstop tussen Frankfurt en Würzburg. Niet dat tanken al noodzakelijk is, maar we hebben er al meer dan vier uur rijden op zitten, waardoor het de hoogste tijd wordt om te stoppen. De stoelen nodigen ook niet uit om nog langer door te gaan.

Na 495 kilometer rijden gaat er 34,99 liter in de tank en dat komt neer op een verbruik van 1 op 14,1. Bij het aftanken voor vertrek voorspelde de boordcomputer nog een indrukwekkende actieradius van 1.100 kilometer, maar dat optimisme is door het snelle rijden met volle bepakking en vier personen aan boord op ruwe wijze de kop ingedrukt. Aan de andere kant, het blijft een mooi verbruik als je bedenkt dat het grotendeels onder zware Duitse omstandigheden gerealiseerd is. De begrensde topsnelheid van 180 km/h hebben we zelfs twee keer op een limietloos stuk autobahn benaderd. Dat er tot nu toe ook twee files, veroorzaakt door de vele ‘Baustellen’, onderdeel zijn van de reis tot nu toe, maakt dat het verbruik nog best acceptabel is. De bekende hybride aandrijflijn van Renault, die in de Bigster gekoppeld is aan een nieuwe 1.8-benzinemotor, is heel goed in staat grote stukken elektrisch af te leggen. Zeker bij filerijden of stadsverkeer profiteert de auto daarvan.

1 op 18,4 als verbruik tweede deel reis

De volgende tankstop is pas op 35 kilometer van de plaats van bestemming: de plaats Medulin op het zuidelijkste puntje van het schiereiland Istrië. Als we de rekenmachinefunctie van de telefoon erbij pakken, zien we een zeer acceptabele 1 op 18,4. Dat is netjes voor een afstand van 879 kilometer door Zuid-Duitsland, Oostenrijk, Slovenië en Kroatië, en dan ook nog eens met zoveel spullen en personen aan boord. In Oostenrijk is 130 km/h toegestaan, ten zuiden van de Alpen ging het tempo steeds verder naar beneden.

Zo werkt de hybride aandrijflijn van de Dacia Bigster

De Bigster voelt zich daar prettiger bij, met zijn goedmoedige karakter en zuinige, maar voor het gevoel gecompliceerd werkende aandrijflijn. Hoe werkt die ook alweer? De voorwielen worden aangedreven door een atmosferische 1,8-liter viercilinder met 109 pk. De versnellingsbak die ertussen zit, heeft vier overbrengingen, maar er is geen koppeling. In plaats daarvan kan de bak schakelen dankzij een elektromotor die de spanning van de aandrijflijn haalt. Het schakelen gebeurt door een elektro-hydraulische unit. Maar dan zijn we er nog niet, want er is ook nog een 49-pk elektromotor die via een eigen tweebak kracht naar dezelfde voorwielen overbrengt. Het klinkt ingewikkeld en dat is het ook. Het resulteert bovendien nog weleens in vreemde sensaties. Zo kan het voorkomen dat je voelt dat er geschakeld wordt, terwijl de 1.8 gewoon in toeren blijft klimmen, of dat de motor juist behoorlijk veel toeren draait om energie op te wekken voor de elektromotor, terwijl je met 40 door de stad tokkelt. Alsof je te lang in z’n ‘1’ blijft rijden. Daarbij gaat het schakelen nog weleens wat onbehouwen. Voor een deel heb je er zelf invloed op, de aandrijflijn doet het ‘t beste als je rustig aan doet. Als je er relaxed mee rijdt, wisselen de beide krachtbronnen elkaar netjes af en zijn de prestaties met dank aan de 205 Nm van de elektromotor nog steeds redelijk. Ouderwets trappen zoals we het eerste stuk in Duitsland deden, bezorgt de aandrijflijn stress en de inzittenden overlast, want de 1.8 zet dan een luide keel op en klinkt rauw.

Kleine portiervakken

De duurtester is een zogenoemde ‘Journey’-uitvoering, maar hoe reiswaardig is de Bigster tot dusverre? Als pakezel met veel bagageruimte slaagt hij erin veel bagage in het bagageruim te verstouwen, zeker als je de bodem ervan op de laagste stand zet. De kleine portiervakken stellen daarentegen iets teleur. Je wilt er tijdens zo’n lange reis drinken, versnaperingen, verfrissingsdoekjes en dergelijke in proppen om alles bij de hand te hebben, maar de stouwmogelijkheden in de deuren van de grootste SUV van Dacia zijn beperkt.

Op de foto staat de bodem in de hoge stand.

We spotten één Yugo

De Bigster is op de Balkan. We zijn hier in het voormalige Oostblok, maar daar is werkelijk niets meer van te merken. De infrastructuur ligt er mooier bij dan in Italië en Griekenland. Na 35 jaar is in dit deel van Kroatië niets meer te zien van de mindere welvaart die het communisme in dit deel van het continent bracht. Ook de laadinfrastructuur voor elektrische auto’s blijkt op orde. Dat verklaart mede het hoge aandeel elektrische auto’s onder de Duitse, Oostenrijkse en Nederlandse toeristen. Collega Marco die met de Volkswagen ID7 Tourer-duurtester ook deze kant opgaat, zal daar in een reportage op ingaan. In de twee weken dat we met de Bigster in het Istrische deel van het land rondrijden, tellen we één Zastava en één Yugo. Auto’s die in het voormalige Joegoslavië geproduceerd zijn en die na al die jaren nog bestaan. Alhoewel, de Zastava staat zielig op een grasveldje naast een huis, rijden heeft deze op de Fiat 128 gebaseerde Oostblok-auto al lang niet meer gedaan.

De Dacia Bigster bij Yugo en daarvoor staat nog een Skoda Superb. Dacia en Skoda zijn allebei succesvolle ex-Oostblokmerken.

Hoge wangen lekker voor naar de stranden

Dat de Bigster op zachte banden met hoge wangen staat, blijkt een voordeel! De Continental EcoContact EQ in de maat 215/60 R18 kunnen de met keitjes en grove, scherpe stenen bezaaide paden die leiden naar de fraaie rotsstrandjes prima aan. Met platte banden zou je bijna stapvoets over de vele stoffige gravelweggetjes kruipen, met de hoge Dacia zou je zulke auto’s zo voorbij kunnen stuiven. Je begrijpt ook meteen waarom je overal wasboxen ziet die 24 uur per dag open zijn. Na één dagje strand ziet de auto er niet meer uit en gaat hij schuil onder een witte, kalkachtige laag. Bij de grondige wasbeurt bij aankomst in Nederland treffen we zelfs nog stukken zand in de wielkasten aan, die daar zijn opgehoopt tijdens het offroadrijden langs de Adriatische Zee.

Op de terugweg lekker zuinig

Op de terugweg nemen we ons voor niet meer zo hard door Duitsland te rijden. Met een kruissnelheid van 140 op de stukken waar geen limiet geldt en verder gewoon keurig de ter plekke geldende snelheid aanhoudend, rijden we wederom met de nodige door files veroorzaakte vertragingen naar huis. In Kroatië vertrokken we met dezelfde optimistische actieradius voorspelling als die we voor de reis zagen: 1.100 kilometer. Ter plekke zette de hybride SUV 1 op 19,1 neer. Het rustiger rijgedrag levert een aanzienlijke verbetering op ten opzichte van de heenreis: 1 op 17, bepakt en bezakt, door de Alpen en door Duitsland! En laten we eerlijk zijn, je schiet er ook niets mee op om tussen de stukken met snelheidslimiet of baustellen door veel harder dan 130 km/h te rijden. De Bigster Hybrid vraagt niet om zo’n andere mindset als een elektrische auto, maar slow travelling ligt hem beter dan jakkeren.

Rit in cijfers

Beginstand 9.035

Eindstand 12.321

Gereden kilometers 3.286

Getankte liters 190,87

Gem. verbruik 5,8 l/100 km (1:17,2)

Brandstofkosten €322,38

Dit valt ons op:

+ Zeer zuinig

+ Veel bagageruimte

- Onrustige aandrijflijn

- Kleine portiervakken