Volvo XC90 3.2 Sport (2007)

De wijzigingen die Volvo vorig jaar aan de XC90 doorvoerde, zijn zo subtiel dat je goed moet kijken om ze te ontdekken. De voor- en achterbumper kregen een ander design, er zitten richtingaanwijzers in de buitenspiegels en de indeling van de koplampunits en de achterlichten is gewijzigd. Stootlijsten en portiergrepen zijn nu in de carrosseriekleur uitgevoerd. In het interieur treffen we materialen die een nog hogere kwaliteit hebben en geheel conform de mode zijn verchroomde accenten toegevoegd. De Sport onderscheidt zich door onder meer 19-inchwielen met diamantvormige spaken, meegespoten wielkastverbreders en een dubbel, verchroomd uitlaateindstuk.
De Volvo ziet er niet poenerig of pompeus uit, eerder sympathiek. Hij maakt nauwelijks negatieve reacties los, ervaren we gedurende de test. Onder de forse motorkap ligt een 3,2-liter zescilinder lijnmotor. De krachtbron genereert een vermogen van 238 pk, en het maximumkoppel bedraagt 320 Nm. Nu legt de Volvo meer dan 2.000 kilogram in de schaal dus echt sportief presteren doet hij niet. Volgens de fabrikant sprint de mastodont vanuit stilstand in 9,5 seconden naar 100 km/h. Een mooi cijfer dat wij niet halen. Pas na ruim tien tellen doorbreekt de Volvo bij ons de 100 km/h-grens.

De automatische versnellingsbak perst het maximale uit de zescilinder. Wanneer je het gaspedaal voorzichtig beroert, schakelt de transmissie rap op, optimaal gebruikmakend van het koppel. Maar een toefje extra gas is al genoeg om de bak één of twee verzetten te laten terugschakelen. Rij je pittig, dan is de auto nerveus en slurpt hij behoorlijk. We halen de fabrieksopgave van 1 op 8,5 bij lange na niet. De motor-bakcombinatie komt het beste tot z'n recht op kruissnelheid op de snelweg. De XC90 is dan het toonbeeld van rust.

Gemodificeerd onderstel
Achter de term 'Sport' gaan een gemodificeerd onderstel en een aangepaste stuurbekrachtiging schuil. De veranderingen aan vering, demping en stuurinrichting hebben hun uitwerking niet gemist. Zowel voor als achter zijn de schokdempers
een stuk stugger en Volvo heeft bovendien stijvere antirolstangen gemonteerd.
Op oneffenheden reageert hij heftiger dan we van 'm gewend zijn. Het zompige is eraf en de auto komt door z'n stuggere onderstel meer tot leven.
Het meubilair van de Sport is met leer overtrokken. De contrasterende witte bies verlevendigt het interieur dat door een overdaad aan grijstinten al gauw doods aandoet. Maar klasse straalt het binnenste ook uit, met behalve al dat leer op de juiste plaatsen aluminium. De voortreffelijke stoelen voorin zijn van het sportieve type, met geprononceerde wangen. De zitpositie is optimaal. De afleesbaarheid van de meters is prima. De middenconsole dringt ver het interieur in en helt nadrukkelijk achterover. Hierdoor ontstaat 'n cockpit-effect en laten diverse functies zich optimaal bedienen.
Achter de voorstoelen bevinden zich nog twee zitrijen, waarvan je de laatste eenvoudig in twee delen in de wagenbodem laat zakken. Er ontstaat dan een mooi vlakke vloer. Met wat geschuif maak je plaats voor zeven personen. De achterste twee zitten niet optimaal. De achterbank valt in drie delen neer te klappen en te verschuiven.