Volvo XC60 D5 AWD R-Design (2011)

Volvo gooide het met zijn XC60 met een meer op comfort gerichte auto over een iets andere boeg dan veel concurrenten in zijn klasse. Dat zie je onder meer terug in het interieur van de auto. Zo is de zit in de XC60 uitstekend. Volvo bekleedt de zetels zodanig met leer dat je een echt fauteuilgevoel krijgt, met net even iets meer speling erin. De stoelen zijn in werkelijkheid echter erg dun, met een vaste hoofdsteun. Knap gedaan dus.

De Volvo XC60 heeft het probleem dat de nieuwe S60 zo'n beetje in dezelfde klasse opereert. Die auto ziet er vanbinnen wel veel mooier uit en is duidelijk een generatie verder. Dat komt de algehele indruk van de XC60 natuurlijk niet ten goede, zeker omdat er op deze manier extra de nadruk wordt gelegd op pijnpunten die in de S60 inmiddels zijn verholpen. Zo gaat in het oudere multimediasysteem van deze XC60 de radio nog niet aan via het grote scherm, maar door middel van het kleine schermpje bovenaan.

Geartronic

Onder de motorkap van de testauto vinden we de 2,4-liter vijfcilindermotor, die een vermogen levert van 205 pk en een maximumkoppel van 420 Nm. Op papier mooie waarden, maar in de praktijk komt het er niet helemaal uit. Dat komt vooral door de zestraps Geartronic-automaat. Die schakelt langzaam en niet echt soepel, maar het merkwaardigst is dat hij de toeren helemaal niet zo laag houdt. Uit ervaring weten we dat dit vijfcilinderblok daar wel uitermate geschikt voor is. Het maximumkoppel is nota bene al bij 1.500 tpm leverbaar. Als je je toeren continu tussen de 1.700 en 2.000 houdt (of zelfs lager) door steeds snel op te schakelen, rijd je puur op koppel en dat gaat uitstekend. Deze automaat houdt door een veel te korte eindoverbrenging de toeren op hogere snelheid ver boven de 2.000 en schakelt dan nog zelfs terug als je gas geeft. Hierdoor worden de capaciteiten van het D5-blok totaal niet benut. Ja, je kunt met het blok ook flink doortrekken zonder krachtverlies, maar die mogelijkheid gebruik je bij een diesel toch zelden, dus de meerwaarde ervan is gering. Hoe de capaciteit van de motor door de automaat teniet wordt gedaan, is ook goed te zien in de sprintcijfers. Zonde, want hier had meer in gezeten.

De XC60 is zeker geen pure sportieveling. Hij biedt meer comfort dan veel van zijn concurrenten. Hier spelen de prima stoelen ook een grote rol. Evengoed is de XC60 voor Volvo-begrippen zelfs enigszins strak. Het slagschipkarakter van bijvoorbeeld de XC70 en XC90 is hier niet te bekennen. De balans in deze Volvo bevalt ons wel, want een SUV met automaat heeft van zichzelf iets rustgevends en als het onderstel dan meehelpt zonder dat de auto zompig wordt, kan dat lange ritten erg prettig maken. De besturing is wat week en lichtjes, maar laat wel redelijk weten wat er gebeurt. Ja, de Volvo is dus een stuk minder sportief dan veel andere SUV's, maar dat vinden we niet per se een minpunt. Waar de Zweed het vooral op aflegt, zijn de aandrijflijn – de D5- motor wordt gewoon niet goed benut – en het feit dat de nieuwe S60 goed de gebreken laat zien van de XC60 op de vlakken interieur en ergonomie.