Volkswagen Scirocco 2.0 TDI 140 pk Highline (2009)

De Scirocco kijkt lekker gemeen de wereld in, met z'n geknepen koplampen. De hoge taillelijn, de onzichtbare B-stijl en de forse schouderpartij maken hem tot een van de meest imponerende verschijningen van dit moment. Met een breedte van 1,80 meter en een hoogte van slechts 1,40 meter heeft de VW een gedrongen gestalte en is het een echte koppendraaier. Jonge enthousiastelingen, al dan niet met petje, die hun eigen auto flink hebben versleuteld, zullen zich vast en zeker aangesproken voelen door de Scirocco. Maar Volkswagen wil met de Scirocco ook de zakelijke markt op. Hoe het de auto daar zal vergaan, is onzeker.

Een Scirocco is immers geen Passat. Aan de andere kant: auto's als de Mini en de BMW 1-serie slaan zakelijk ook aan. Dus waarom zou de actieve veertiger die Volkswagen graag in de Scirocco zou zien, niet instappen in deze coupé.

Een must om in genade te vallen bij de zakelijke veelrijder is dat een dieselmotor onder de kap tot de mogelijkheden behoort. Volkswagen lepelde daarom de 2,0-liter commonrail-diesel in het vooronder van de Scirocco. De motor levert 140 pk en 320 Nm koppel. Hiermee is de Scirocco goed voorzien. Het hoge  koppel van de 2,0-liter-TDI is over eenbreed bereik beschikbaar; je hebt altijd trekkracht voorhanden. Doordat de krachtbron er zo lekker aan sleurt, heb je de neiging na iedere schakelactie het gaspedaal weer vol in het tapijt te duwen.

In 9,2 seconden bereikt de Scirocco vanuit stilstand de 100 km/h, en datis niets om je voor te schamen. Zelfs  als je flink trapt met de auto, blijft het verbruik met 1:14,2 binnen de perken.

Puike rijeigenschappen

De Scirocco openbaart zich ook met de diesel onder de kap als een auto met puike rijeigenschappen. Onderstuur ligt ver weg; in de bocht blijft hij lang neutraalsturen. Als de auto eenmaal begint te schuiven, is gas liften voldoende om de neus weer naar binnen te laten neigen. Overstuur ligt in het grensgebied op de loer; dat maakt de Scirocco voor sportieve bestuurders tot een attractie.

De besturing is typisch Volkswagen: wat wollig en een beetje indirect. Maar de installatie volstaat en het fijne, dikke stuurwiel ligt zó lekker in de hand, dat de kritiek ten aanzien van de besturing al snel verdwijnt als sneeuw voor de zon. De zitpositie is perfect. De heerlijke stoelen, die dankzij hun opstaande randen het lichaam prima ondersteunen, zijn goed verstelbaar. Je kunt ze lekker diep tegen de wagenbodem aan laten zakken. Achterin zien we twee zitplaatsen. De beenruimte is beperkt en ook het hoofd krijgt weinig bewegingsvrijheid.

Tja, een coupé koop je niet vanwege zijn ruime interieur. Ook niet om z'n overzichtelijkheid, trouwens; de kleine ruitjes achterin maken het zicht rondom beperkt. Een coupé als deze Scirocco kies je om z'n uitstraling. Die ligt keurig in lijn met de sportieve prestaties die hij ook met de 2,0-liter TDI levert. Je kunt veel lol beleven met deze Volkswagen. Maar hoewel het zonder meer een goed geslaagde en stoere verschijning is, is de Scirocco wellicht toch wat te buitenissig van aard voor de zakelijke rijder. Hij is onder ons gezegd een tikkie te ordinair om zakelijk serieus genomen te worden.