Toyota Prius 1.8 HSD Comfort Edition (2009) - Test

Het grootste nieuws van de nieuwe Prius is de komst van een 1,8-litermotor, die de oude 1,5-liter vervangt. De nieuwe krachtbron levert 99 pk en is gekoppeld aan een elektromotor die 82 pk opwekt. Dat de Toyota grotere spierballen heeft gekregen, merk je goed. Tijdens het accelereren en op hogere snelheid klinkt de Prius lang niet meer zo amechtig als vroeger. Het geloei vanuit het vooronder dat we kennen uit de oude Prius is flink teruggedrongen. Nog altijd hoor je de motor enigszins gestrest in de toeren klimmen als je vlot met het verkeer wilt meebewegen, maar je ervaart wel degelijk een grotere rust aan boord. De nieuwe Prius heeft een Power Mode en een Eco Mode, die de auto na een druk op de knop respectievelijk een wat sportiever of nog groener karakter geven.

In de Ecostand moet je tragere reacties op het gaspedaal en een minder hard werkende airco voor lief nemen. De verbrandingsmotor kan ook geheel worden stilgelegd. Zo is het mogelijk volledig elektrisch te rijden over een afstand van anderhalve kilometer, mits de snelheid onder de vijftig kilometer per uur blijft. Het brandstofverbruik is met 5,7 liter per honderd kilometer bemoedigend, maar lijkt in de verste verte niet op de 3,8 liter die de fabrikant belooft.

Comfortabel

Het onderstel van de Prius is nog steeds van het comfortabele soort, maar veel meer dan de vorige editie betrekt de nieuwe Prius je bij het rijden. Onderstuur en dreigend gripverlies kondigt de auto nu beter aan. In de Prius II was het daar ineens, zonder waarschuwing. De auto voelt wel wat lijvig aan. Hij heeft niet alleen last van z'n zware accupakket, maar ook van z'n hoge zwaartepunt.

De koets van de Prius suggereert een riant ruimteaanbod. Dat is gedeeltelijk waar. De beenruimte is inderdaad dik voor elkaar, maar de hoofdruimte houdt niet over. Vooral achterin moet je door de sterk dalende daklijn al snel het hoofd buigen. De stoelen en achterbank zijn weelderig en ruim bemeten. Je zit er comfortabel op, maar in een bocht moet je wel snel grijpen naar een handvat om niet van je zitplaats te glijden. De Toyotazetels verlenen namelijk maar bar weinig steun.

Het dashboard ziet er fraai uit. Niet alleen vanwege het gebruikte materiaal, dat op een hoog plan staat, maar tevens door de vormgeving. De middenconsole is zwevend opgehangen, wat een ruimtelijk effect geeft. Het is helaas bezaaid met knoppen waaruit je onder het rijden lastig wijs wordt. Het langgerekte centrale digitale display boven op het dashboard en de head-updisplay in de voorruit verlenen zoveel informatie dat je het tijdens het rijden lang niet allemaal in je kunt opnemen. Het is soms echt zoeken naar de info die je nodig hebt.

Toyota heeft z'n best gedaan je zo volledig mogelijk te informeren, onder meer over de werking en de wijze van beïnvloeding van de Hybrid Synergy-aandrijflijn, maar alle goede bedoelingen resulteren er alleen maar in dat je door de bomen soms het bos niet meer ziet. De vele opbergruimten in het interieur vormen een belangrijk pluspunt van de Prius. Je kunt lekker veel kwijt, zoals in het dubbel uitgevoerde dashboardkastje en de diepe middenarmsteun.