Test: Volkswagen Tayron - Fijne familievriend tussen servet en tafellaken

Waar staat de Tayron in het Volkswagen-gamma?

Naast de vijfzits Tiguan heeft Volkswagen nu een tweede C-segment SUV: de Tayron, met voor wie daar prijs op stelt zeven zitplaatsen. Voorheen had Volkswagen de Tiguan Allspace als zevenzitter, maar die is niet meer. De Tayron is volgens VW meer dan een verlengde Tiguan. Het is een auto die iets hoger in de pikorde gezet wordt en het gat moet dichten tussen de middenklasse Tiguan en de veel meer up market Touareg. Qua afmetingen klopt dat misschien nog, maar of dat op andere vlakken ook geldt moet onze eerste rijtest uitwijzen. De Tayron en de Tiguan hebben weliswaar geen enkel stuk plaatwerk gemeen, maar staan wel op dezelfde technische basis (het MQB Evo-platform).

De Tayron is 25 centimeter langer dan de Tiguan, maar daarmee is het nog geen Touareg.

Tayron, waar kennen we die naam van?

De naam Tayron komt niet zomaar uit de lucht vallen. In China rijdt al sinds 2018 een Volkswagen Tayron rond. Dat is ook een C-segment SUV op basis van VW’s MQB-platformarchitectuur, alleen qua design en afmetingen verder een zelfstandig model met een wielbasis die tussen de Tiguan en de Tiguan Allspace zit. Behalve als gewone SUV is die Chinese halfbroer er ook als Tayron X en heeft dan een laag naar achteren aflopende daklijn vergelijkbaar met wat ze bij Audi een Sportback zouden noemen. De auto die we in Europa nu als Tayron leren kennen heeft niets met de Chinese naamgenoot te maken en wordt voor ons ook gewoon in Wolfsburg gebouwd.

In China kennen ze al sinds 2018 een Tayron, maar dat is een ander model.

Is er genoeg ruimte zeven personen met bagage?

De Tayron is 25 centimeter langer dan de Tiguan en de afstand tussen de voor- en achteras van de Tayron is 11 centimeter groter dan bij de Tiguan. Hierdoor is er plek voor een derde zitrij of ruim 200 liter extra bagageruimte, tot maximaal 885 liter. In de praktijk heb je voorin in alle richtingen genoeg ruimte en kun je ook met een wat groter postuur prima zitten op de verschuifbare achterbank. Op de derde zitrij heb je als volwassene echter weinig te zoeken. Allereerst vraagt de instap naar die derde zitrij de nodige lenigheid, daarnaast heb je er niet veel ruimte en zit je met je knieën hoog opgetrokken. Dit is het domein voor een stel kleine kinderen. Staan de rugleuningen van stoel zes en zeven overeind, dan houd je trouwens maar 345 liter bagageruimte over. Dat is aan de krappe kant wanneer je met zijn zevenen op vakantie gaat. De achterste zitrij lijkt dan ook vooral praktisch wanneer je een pupillenteam naar een uitwedstrijd moet brengen of met het kroost naar een pretpark gaat. De mogelijkheid om de achterbank te verschuiven is overigens niet alleen handig om voor de achterste passagiers iets meer beenruimte te creëren, je vergoot er ook de bagageruimte mee, als de derde zitrij is weggeklapt.

En om verder te onderstrepen dat de U van SUV voor utility staat: voor echt grote stukken kun je bij de basisversie ook nog de rugleuning van de bijrijdersstoel platleggen om door te laden tot aan het dashboard. Bij de luxere variant met elektrisch verstelbare stoelen lukt dit overigens niet. En om verdere teleurstellingen te voorkomen: de derde zitrij is niet standaard maar een optie van €890 en niet beschikbaar bij versies met een plug-in hybride aandrijflijn omdat bij die varianten de vereiste ruimte onder de vloer van de kofferbak al is ingevuld.

Ja, je past er met zijn zevenen. Maar op het achterste bankje passen alleen kleine kinderen.

Hoe is de bediening?

Voor wie de Tayron van plan is praktisch in te zetten: pas op dat je het keurig afgewerkte interieur niet beschadigd. De gebruikte materialen zien er mooi uit en voelen prettig aan, net als in de Tiguan overigens. Ook het dashboardontwerp is gelijk aan dat van de Tiguan. Dit laatste betekent dat de bediening ook hetzelfde, is met nog altijd veel functionaliteit die je bedient via in het multimediasysteem. Prettig is de grote draaiknop op de middenconsole, die zien we bij steeds meer nieuwe Volkswagens. Je kunt er de radio mee harder en zachter zetten of van rijmodus wisselen. Dat is een stuk fijner dan swipen en vegen op de het touchscreen. In de basisversie meet dat scherm 12,9 inch, dat is in principe groot genoeg. Voor wie het even goed toch groter wil hebben: je kunt ook een 15-inch variant krijgen. Die maakt deel uit van een optiepakket waarbij je ook een reservewiel krijgt, een bijzondere combinatie.

De bediening leunt sterk op het multimediasysteem, gelukkig komt Volkswagen wel weer met wat echte knoppen.

Welke motoren zijn er?

De Tayron komt naar Nederland als mild hybrid en als plug-in hybride, in alle gevallen met een 1,5 liter viercilinder benzinemotor. De mild hybrid is goed voor 150 pk en werkt samen met een zeventraps automaat met dubbele koppeling (DSG). Bij de PHEV heb je keuze uit 204 en 272 pk systeemvermogen, in beide gevallen met een zestraps DSG. Tweeliter benzinemotoren (204 en 265 pk) en tweeliter diesels (150 en 193 pk) bouwt Volkswagen ook maar worden bij ons niet geleverd, net zo min als vierwielaandrijving. Dat heeft alles te maken met de CO2-uitstoot die in ons belastingsysteem de prijs te veel zou opdrijven waardoor die versies niet of nauwelijks te verkopen zijn.

Met zowel de MHEV als de PHEV-aandrijflijn mag er een kar van 1.800 kg getrokken worden.

Komt de zevenzitter een beetje vooruit?

De PHEV-techniek kennen we van eerdere tests met de Tiguan en zit ook in de Skoda Kodiaq in onze duurtestvloot. Het is een prima aandrijfsysteem waarmee je dankzij het 19,7 kWh metende accupakket op een mooie dag met een volle batterij zonder al te veel moeite 100 km elektrisch kunt rijden. Bij onze eerste kennismaking zijn we op pad geweest met de mild hybrid, omdat in Nederland alleen die versie er als zevenzitter is - en dat is tenslotte het belangrijke onderscheid met de Tiguan. Bij de mild hybrid krijgt de benzinemotor ondersteuning van een 18 pk 48-volt elektromotor. Die zorgt niet voor hogere pieken in het totale vermogen of koppel. Wel zorgt de compacte e-machine naast een lagere verbruik en dito CO2-uitstoot voor een iets levenslustigere reactie op het gaspedaal in het lagere deel van het toerenbereik, zo merken we tijdens onze kennismakingskilometers door een heuvelachtig landschap. Dankzij een soepele samenwerking met de DSG gaat het gerust vlot, al moet de moet de motor er hoorbaar af en toe flink aan trekken. In onze vlakke contreien zal deze aandrijflijn misschien niet bruisen maar in de dagelijkse praktijk zeker volstaan.

De mild hybrid doet braaf zijn werk. In de heuvels sprankelt het niet.

Hoe rijdt de Tayron?

Het MQB Evo-onderstel met vóór McPherson-veerpoten en achter een multi-linkconstructie heeft geen enkele moeite de aandrijfkrachten in goede banen te leiden. De basisversie waarmee wij op pad zijn is voorzien van standaard schokdempers die bijdragen aan het comfort zonder dat het te veel deint. De optionele (en bij de PHEV’s zelfs standaard) dempers waarbij de in- en uitgaande slag onafhankelijk van elkaar instelbaar zijn missen we niet. In combinatie met de MHEV-aandrijflijn heeft de auto het karakter van een allemansvriend en daar sluit het onderstel net als de niet overdreven communicatieve besturing keurig op aan.

Het onderstel is afgestemd op comfort, maar voor wie er prijs opstelt heeft Volkswagen instelbare schokdempers.

Wat kost de zevenzitter?

Volkswagen heeft voor de Tayron een breed scala aan elektronische hulpmiddelen. Ze zijn niet allemaal standaard, maar werken prima. Ongemerkt doen ze wat ze doen moeten, precies wat we van deze systemen verwachten. Wat Volkswagen wel gratis weggeeft is een parkeerassistent die de auto zelfstandig kan inparkeren en ook een aantal manoeuvres kan onthouden zodat hij de volgende keer weer precies weet hoe hij je oprit moet opdraaien. Doe er je voordeel mee, want verder is de Tayron niet echt een prijspakker. De 204 pk PHEV is er vanaf €52.490 en wil je hem als zevenzitter hebben (ten opzichte van de Tiguan toch het unique selling point van de Tayron) dan ben je minimaal €57.590 kwijt voor de 150 pk MHEV plus € 890 voor de derde zitrij, oftewel bijna 59 mille voor de basisversie. De Tayron is fraai aangekleed, maar dat is de Tiguan ook. Het grote verschil zit ‘m echt in de afmetingen en de mogelijkheid om met zijn zevenen op pad te gaan. Op de sociale ladder neemt de Tayron dan ook niet echt afstand van de Tiguan, laat staan dat hij een brug slaat richting de luxere Touareg. Natuurlijk, de Tayron is een fijne auto maar als het je vooral om zeven zitplaatsen gaat dan ben je voor dezelfde techniek bij Skoda goedkoper uit. En buiten het concern heb je voor beduidend minder geld bijvoorbeeld een Peugeot 5008, om nog maar te zwijgen over de Dacia Jogger die amper de helft kost.