Test: Renault Arkana

Met autofabrikanten die overal ter wereld samenwerkingen, participaties en innovatiepartners hebben, is het soms lastig om overzicht te houden van alle modellen die wereldwijd worden verkocht. Bij de Duitse premiummerken is het allemaal vrij overzichtelijk. Waar ook ter wereld herken je de Audi’s en BMW’s van thuis. In Amerika zie je echter ineens Hyundai's, Fords en Nissans die je thuis nooit eerder zag. En de hoeveelheid modellen van Toyota in Japan zal je wereld helemaal doen duizelen. De Franse merken zijn op hun beurt groot in markten als Rusland en Middenen Zuid-Amerika. Daar rijden Renaults rond die wij niet kennen. Of soms herken je ze een beetje als de Fransen een Renault-logo plakken op iets wat wij als een Dacia kennen. Andere landen stellen nu eenmaal andere eisen aan auto’s en een slimme fabrikant past zich daarop aan.

Soms biedt het ineens mogelijkheden die een merk oorspronkelijk niet eens zo had bedacht. Neem de Renault Arkana, die al in 2018 werd onthuld op de autoshow in Moskou. Geen toeval, want Rusland werd meteen genoemd als belangrijkste markt voor de grote coupé-SUV, die op het platform stond van de Dacia Duster. Hij leek sterk op de Russische Renault Kaptur, die weliswaar lijkt op onze Captur, maar ook op een Dacia-platform staat.

ALLEEN PREMIUM

In de duurdere segmenten zijn SUV’s met aflopende daklijn schering en inslag, maar bij volumemerken zien we ze helemaal niet. Enkel pionier SsangYong ging Renault in 2006 voor met de kwalitatief twijfelachtige Action. Gezien het succes van BMW, Audi en Mercedes met hun coupé-SUV’s heeft Renault nu toch besloten de auto naar West-Europa te halen. Gelukkig maakt het merk niet de fout om dat ongewijzigd te doen, want een auto die goedkoop voor een andere markt is ontwikkeld, kan nogal hard floppen. Denk bijvoorbeeld aan de Ford EcoSport, die maar al te goed liet blijken dat hij vooral voor opkomende markten was bedoeld.

Nee, de Arkana krijgt net als zijn Koreaanse tweelingbroer Samsung XM3 het CMF-B platform als basis, waarop ook de huidige Renault Clio en Captur staan. Daarmee zou je denken dat het een soort Captur-coupé wordt, maar zetten we de Europese versie naast de nieuwe Captur, dan valt op dat de Arkana 34 centimeter langer is. Dat maakt de coupé-SUV zelfs 12 centimeter langer dan de Kadjar. Ook de wielbasis van de nieuweling is groter dan import naar Nederland halen, konden we al vroeg kort kennismaken met de nieuwe SUV, die gezien de oplopende levertijden van en grote vraag naar hoge auto’s met zijn neus in de boter lijkt te vallen.

PROFIJT

Het onderstel van de Arkana heeft beslist profijt van de platformwisseling. De auto rijdt zoals we van een model als de Clio kennen: een strakke wegligging zonder dat dat ten koste gaat van het comfort. Het hogere zwaartepunt lijkt hier niet extreem veel aan te veranderen. Ja, er is iets meer bodyroll, maar storend is het niet. De besturing is erg licht maar direct en de 1.3-motor is aanmerkelijk beter dan de 0,9 TCe, met een mooie loop en fijn koppel bij lage toerentallen. De automaat werkt soepel samen met het blok en dat is prettig.

Spannend wordt hij ondanks zijn goede wegligging nooit, maar dat verlangen klanten in dit segment ook niet. De Renault heeft niet de luxe van concurrenten als de Peugeot 2008, maar is wel stukken ruimer, met ondanks de aflopende daklijn redelijk wat ruimte op de achterbank. Uiteraard weten we later pas hoe hij presteert met de hybride aandrijflijn. Die viel ons in de Clio in elk geval niet tegen, ondanks zijn vrij ingewikkelde techniek, maar hij moet in de Arkana natuurlijk een veel grotere auto in beweging brengen. Qua ruimte en rijeigenschappen scoort de auto tijdens deze eerste korte testrit prima, zeker gezien zijn prijs.

Het design is niet helemaal ons ding, maar dat heeft het succes van modellen als de BMW X6 en Mercedes GLC Coupé ook nooit in de weg gestaan. Ongetwijfeld is dat bij deze Renault niet anders.