Is er nog toekomst voor de Mercedes E-Klasse?

Zeg je E-Klasse, dan zeg je taxi, om maar eens een open deur in te trappen. Het is een veelgemaakte grap en tegelijk een compliment voor Mercedes-Benz. Want de belangrijkste redenen om juist voor het merk met de ster te kiezen, zijn de bedrijfszekerheid, de lange levensduur en het rijcomfort. Niet alleen het hang- en sluitwerk krijgt het zwaar te verduren tijdens taxigebruik, ook de aandrijflijn en het onderstel worden flink op de proef gesteld. En blijkbaar is een Mercedes daar goed tegen bestand. We zijn nu bij de zesde generatie aanbeland, met de modelcode W214 voor de limousine en S214 voor de Estate. In een era dat het autolandschap sterk verandert en daarmee ook de taxiwereld.

Belangrijke concurrent van de E-Klasse: de EQE

Veel ondernemers uit die branche hebben de overstap gemaakt naar hybride of elektrisch, de klassieke sedan met dieselmotor heeft afgedaan, al dan niet door milieumaatregelen. Daarnaast is die carrosserievorm in ons deel van de wereld nog maar nauwelijks gevraagd, ten faveure van de SUV en cross-over. En de E heeft gezelschap gekregen van een elektrisch equivalent, de EQE. Die elektrificatie zien we ook terug in alle versies van de nieuwe E-Klasse in de vorm van milde hybride en plug-in hybride. Er zijn uiteraard ook diesels, die komen niet naar Nederland.

Kan de plug-in hybrid echt meer dan 100 km elektrisch?

We zijn onderweg in de 2,2 ton wegende E300e, waarschijnlijk de interessantste versie voor de Nederlandse markt. Met een bruikbare accucapaciteit van bijna 20 kWh. De ervaren EV-rijder maakt uit deze waarde op dat een elektrische actieradius van 100 kilometer in het verschiet ligt en volgens de WLTP is dat zelfs 115 kilometer. In stadsverkeer moet dat haalbaar zijn en dat is dan weer goed nieuws voor de taxichauffeur. De elektromotor levert 129 pk en een riante 440 Nm koppel. Het blijkt ruim voldoende om met het verkeer mee te bewegen en op de snelweg kun je tot 140 km/h meedoen.

Voelt als een gekrompen S-Klasse

Ergens halverwege het gas/stroompedaal zit een soort van weerstand. Trap je daar doorheen, dan springt de verbrandingsmotor bij om de verlangde prestaties te kunnen leveren. Die zet best een keel op als hij in de toeren klimt. Begrijp ons goed, sprake van herrie is er nooit, maar het klinkt toch een beetje armetierig, zo’n brullende viercilinder in een auto die verder de rijbeleving biedt van een gekrompen S-Klasse. Op papier bedraagt het systeemkoppel dan maximaal 550 Nm, maar die indruk heb je niet. Vanzelfsprekend heerst er veel rust bij het rijden in de elektrische modus en met de flippers aan het stuur kun je de mate van regeneratief remmen instellen. Opladen kan als optie zelfs met 50 kW CCS, standaard is dat met 11 kW.

Is de nieuwe E-Klasse nog steeds comfortabel?

Niet alleen de stille elektromotor zorgt voor rust, de besturing en het onderstel doen dat ook. Op dat vlak heeft Mercedes-Benz een naam hoog te houden. De testauto heeft luchtvering en wie voor die optie kiest, wordt tevens getrakteerd op vierwielbesturing. De luchtvering is instelbaar van comfortabel tot sportief en kies je voor dat laatste, dan nóg heb je geen hard onderstel. De meesturende achterwielen doen de vijf meter lange en zware E in haarspeldbochten alsnog compact en relatief licht aanvoelen. De besturing is tijdens rechtuitrijden vooral heel rustgevend. Als in: doods rond de middenstand? Nou nee, maar in ieder geval allesbehalve nerveus en zodra je instuurt, heb je meteen het gevoel van totale controle en in de meest sportieve modus ook voldoende zwaarte en contact.

Zet alles in comfort en de E maakt je reis heel ontspannen, prettig tijdens lange snelwegritten en aangenaam voor de passagiers op de achterbank. Daar is voldoende been- en hoofdruimte. Helaas heeft de kofferbak behoorlijk te lijden onder het grote accupakket: van de oorspronkelijke 540 liter blijft bij de plug-in slechts 370 liter over. Best lastig, als je drie klanten met reusachtige Samsonites en handbagage moet oppikken van het vliegveld!

Klassiek gelijnd, moderne voor- en achterkant

Qua vormgeving kunnen we spreken van een rustige evolutie. Het silhouet (Cw 0,23) is vrijwel gelijk aan dat van zijn voorganger, totdat je echt goed gaat kijken. De neus wordt gekenmerkt door een grote grille, omlijst door een zwart frame en is tegen meerprijs deels te verlichten. De koplampen suggereren de ‘vier ogen-optiek’ uit het verleden en verder is het front deels afhankelijk van de versie die je kiest. Aan de achterkant springen vooral de vier sterren in de achterlichten in het oog. Het interieur is in alle opzichten van topklasse met een groot centraal scherm en een apart scherm voor alle bestuurdersinformatie. Tegen meerprijs is een scherm aan de passagierszijde leverbaar, onder de naam Superscreen. Dan heb je meteen een camera bovenop het dashboard, om selfies te maken of om deel te nemen aan een Zoom-meeting.

Niet veel groter, wel duurder dan de huidige E-klasse

Het geluidssysteem is uit te breiden naar Dolby Atmos, waarbij de sfeerverlichting op de maat van de muziek dimt en oplicht en de vibraties van de muziek via de rugleuning voelbaar zijn. Openen, sluiten en starten kan via een iPhone of AppleWatch en die digitale sleutel is met maximaal zestien personen te delen. Verder is de E zelflerend en via het menu ‘routines’ kan hij al je favoriete instellingen en gewoontes aanleren. Een systeem dat we ook konden uitproberen, maar nog niet in Europa leverbaar is, is de ‘auto lane change’. Daarmee gaat het inhalen op snelwegen daadwerkelijk volautomatisch, maar helemaal perfect werkte het nog niet. Verder is de nieuwe E in vrijwel alle opzichten de maatstaf in zijn klasse. Hij wordt duurder dan de huidige en dat verkleint het gat naar de EQE nog iets meer. Als taxi zullen we hem steeds minder tegenkomen, zo lijkt het.