Test: Maxus eDeliver 9

Importeur Maxomotive uit Amstelveen bezweert bij monde van country manager Lou Jedeloo dat de nieuwe Maxus eDeliver 9 niets met de Ford Transit gemeen heeft; er is nergens in de wijdvertakte bedrijfsstructuur van fabrikant SAIC een verscholen samenwerking in het spel. “De Chinese ontwerpers hebben gewoon goed om zich heen gekeken”, luidt de nuchtere verklaring. En waarom ook niet, want alleen wanneer je je ogen en oren in Europa heel goed de kost geeft kun je als Chinese producent hier kansrijk zijn met een totaal nieuwe, nota bene 100 procent elektrische bestelauto. Twee zelfs, want sinds enkele maanden is al de kleinere eDeliver 3 leverbaar, terwijl de oude EV80 nog verkrijgbaar is zolang de voorraad strekt. En hoewel er tussen de 3 en de 9 nog heel veel andere nummers passen, houdt Maxus het voorlopig bij deze twee modellen, die het wel in  verschillende grootten kan leveren.

Anker uit

De eDeliver 9 maakt een prima eerste indruk; het exterieur hobbelt inclusief de vermeende Ford-elementen keurig mee met wat gangbaar is in het segment. Vanbinnen is de vormgeving vriendelijk en voldoende modern, de materialen zijn prima voor een bestelauto. Je grijpt bovendien nooit mis als je naar moderne voorzieningen zoekt; de enige uitvoering die Maxus levert is de meest luxueuze. Waar je Europese modellen eindeloos naar je eigen smaak kunt (of moet) aankleden, is hier alles al aanwezig. Op de pre-productie-testauto ontbrak alleen de adaptieve cruisecontrol, die vanaf juni, als een nieuwe lichting voertuigen in de Antwerpse haven is gearriveerd, gewoon standaard zal zijn. Keurig. Een kniesoor zal roepen dat het stuurwiel van hard plastic is en niet met leer bekleed en dat de bedieningsknoppen niet allemaal even logisch op het dashboard terecht zijn gegroepeerd. Kiezen tussen Eco of Sport als rijprogramma gebeurt met grote schakelaars onder het display, zoiets verwacht je eerder bij de selectiehendel van de transmissie. Die laatste heeft wel de prettige eigenschap dat je het regenereren ermee in drie stappen kunt bepalen, een kwestie van de pook in een soort sportstand naast de D tikjes naar voren of achteren geven. Werkt prima; bij de sterkste stand lijkt het wel of je een anker uitgooit als je het stroompedaal loslaat.

Hoepelen

De besturing is erg indirect, zodat je in de stad nogal aan het hoepelen slaat, maar de verder wel prettig rustig en de koersvastheid is prima, veel corrigeren op snelheid hoeft niet. De snelweg is uiteraard niet het ware domein van een grote EV-besteller; de accu mag dan wel tot 89 kWh groot zijn (52 en 72 kWh kan ook), de energie stroomt er bij 100 km/h – zijn topsnelheid – volgens de boordcomputer hoe dan ook met circa 40 kWh/100 km uit. Met de grootste accu aan boord belooft Maxus een bereik van 296 km (WLTP) en voegt daar aan toe dat bij louter stadsgebruik maar liefst 353 km mogelijk is. Vermogen en koppel zijn in alle gevallen 150 kW/204 pk en 310 Nm en daarmee is de eDeliver 9 in lege toestand verrassend vlot. Hij is wel zwaar (2.300 kg voor de L2H2 met 52 kWh-accu tot 2.640 kg voor de L3H2 met 89 kWh-accu), zodat er laadvermogens overblijven van respectievelijk 1.200 tot 860 kg. Die hoogste waarde is prima, maar die laatste iets om rekening mee te houden, ook al staat de Maxus daarmee niet alleen tussen de grote, elektrische bestellers. Pleister op de wonde is dat er een geremde aanhanger tot 1.500 kg aan de trekhaak mag. De laadvolumes zijn 9,7 tot 12,5 kuub. Een populaire eDeliver 9 zou trouwens wel eens de chassis-cabine kunnen worden (alleen 65 kWh), waarmee hij als bakwagen inzetbaar is; het is een configuratie waarin je de elektrische Volkswagen e-Crafter en Mercedes-Benz eSprinter niet af-fabriek kunt krijgen (wel de Renault Master bijvoorbeeld, de Maxus staat niet helemaal alleen). Laden kan standaard met de 3-fase AC (11 kWh), snelladen (DC) kan met snelheden van 52 kW tot 80 kW; laden tot 80 procent zou in 45 minuten gepiept moeten zijn.
Prijzen starten bij € 49.990, de levering start vanaf eind juni via 25 locaties in het land.