Test: Hyundai Santa Fe – Ondanks metamorfose de vertrouwde grote, comfortabele SUV

Die nieuwe Santa Fe lijkt wel een Land Rover!

Dat het aanzicht van de Hyundai Santa Fe een voorbijganger de vraag ontlokt of dit een nieuwe Land Rover is, getuigt wellicht van enig gebrek aan autokennis bij de persoon in kwestie. Aan de andere kant is het illustratief voor de enorme gedaantewisseling die de Koreaanse SUV heeft ondergaan. De bolle vormen van de eerste generatie en de anonieme designs van daarna zijn ingewisseld voor een monumentale, vierkante koets met uiterst strakke lijnen. De massieve neus met H-vormige koplampen en de robuuste wielkasten geven de Hyundai een hoog terreinauto-gehalte, maar vergis je niet: het is en blijft eerst en vooral een SUV.

Zeker wel een heel ruime auto? Plek voor zeven personen?

En of hij praktisch is, want de lengte van 4,83 meter leidt in combinatie met de rechte daklijn en de verticale achterklep tot een zee aan ruimte. Een logische keuze van Hyundai dus om de Santa Fe louter als zeven- of zeszitter aan te bieden. In het laatste geval is een stel riante, verwarmbare ‘captain's seats’ achter de voorstoelen geplaatst, die zó ver (elektrisch) naar achteren zijn te stellen dat je haast volledig de benen kunt strekken. Gooi je alles plat, dan ontstaat er een bagageruimte van 1.942 liter en een vloer waarop je, als je niet al te lang bent, languit kunt liggen. Als je zonder kinderen een nachtje gaat kamperen, kun je die ‘kijk mij eens avontuurlijk zijn’-daktent dus gerust thuis laten.

Hoe is het voor de bestuurder?

Voorin is het zo mogelijk nog rianter toeven. De stoelen zitten uitmuntend en de afstand tot het stuur en de pedalen is prima in te stellen. In navolging van de buitenkant ziet het interieur er strak en robuust uit, met veel rechte lijnen. Er zijn grof gezegd vijf uitrustingsniveaus. De auto op de foto’s betreft de meest complete (en stoere) Black Line. Kijk door de leren afwerking heen en je ziet een zeer praktisch binnenste, met veel opbergruimte. De versnellingshendel is aan de stuurkolom bevestigd; op de reguliere plek is daardoor ruimte ontstaan voor een plateau waarop twee mobiele telefoons draadloos zijn op te laden, eronder vind je extra aflegruimte in de opengewerkte middentunnel. Nog een handigheidje: het deksel van het riante opbergvak tussen de voorstoelen scharniert zowel aan de voor- als aan de achterkant.

Net zo veel schermen als in andere moderne Hyundais?

De twee digitale displays voor je neus vormen optisch één geheel en dat ziet er ronduit fraai uit. Dankzij een paneel met fysieke knoppen (hulde!) zijn veelgebruikte functies snel te activeren. De menustructuur van het infotainment is overzichtelijk en zeker in duurdere uitvoeringen heb je toegang tot zo’n beetje alles denkbare comfortopties, rijhulpen en veiligheidssystemen. Jammer is wel dat de diverse waarschuwingssignalen dusdanig overactief en luidruchtig zijn dat je geneigd bent om een aantal hulpjes direct uit te zetten. Of in elk geval het geluid ervan. Dat kan niet de bedoeling zijn, lijkt ons.

Is hij er ook als elektrische versie?

Nee, want wat de aandrijving betreft kun je kiezen uit twee bekenden: een reguliere hybride en een plug-in variant, beide op basis van een 1,6-liter viercilinder turbomotor, een elektromotor en een zestraps automaat. De HEV stuurt 215 pk naar de voorwielen, de PHEV – die wij rijden – verdeelt zijn 252 paarden over alle vier. Laatstgenoemde is de meest logische keuze: de vanafprijs is nagenoeg gelijk aan die van de HEV, maar je stapt één uitrustingsniveau hoger in. Gezien het gewicht van de plug-in (2.075 kilo) is het extra vermogen geen overbodige luxe. Met name bij tussenacceleraties voelt het soms wat gezapig aan, al is de aandrijflijn wel soepel en stil. Voor Nederland is die ook snel genoeg. Op papier is de 13,8-kWh-batterij goed voor 62 elektrische kilometers, maar wij komen niet verder dan een kleine 40 kilometer. Opvallend is dat de accu daarbij niet volledig leeg gaat; al bij vijftien procent springt de brandstofmotor bij. We kunnen ons niet aan de indruk onttrekken dat er bij een andere afstelling meer uit is te halen.

Hoe rijdt hij?

Ook bij het sturen laat het gewicht zich gelden, zeker omdat de vering relatief zacht (lees: comfortabel) is. De demping daarentegen biedt voldoende tegenwicht om voor de nodige stabiliteit te zorgen. Sterker, de Santa Fe laat zich ondanks zijn afmetingen verrassend gemakkelijk door de bocht loodsen. Alleen op heftige glooiingen komt hij soms verder uit de veren dan ons lief is.

Wat kost de Santa Fe?

De Hyundai Santa Fe 1.6 T-GDI PHEV 4WD is verkrijgbaar vanaf €59.995, de volledig ‘volgehangen’ topversie Black Line kost €68.995. Geen kinderachtige bedragen, maar je krijgt er wel véél auto voor. Gekeken naar de combinatie prijs, aandrijflijn, ruimte en luxe is het speelveld beperkt tot concerngenoot Kia Sorento en de aanstaande Mazda CX-80. Dat maakt de Hyundai Santa Fe een bijzonder interessante nieuwkomer.