Hoe herken je de nieuwe Bentley Continental GT Speed?

Binnenin beperken de wijzigingen zich tot vernieuwde stoelen en nieuwe kleur- en materiaalopties, dus je moet al een Bentley-connaisseur zijn om hem als vierde generatie te identificeren. Aan de buitenkant daarentegen herken je hem veel gemakkelijker. De koets is weliswaar in grote lijnen hetzelfde gebleven, maar wel is de neus flink onder handen genomen. De luchtinlaten zijn wat geprononceerder en hij heeft enkele, ovale koplampen in plaats van dubbele exemplaren. Opvallend zijn daarbij de horizontale lichtstrepen, alsof de auto je een beetje met toegeknepen ogen aankijkt. De achterkant heeft een wat scherper gesneden bumper. Daarnaast zijn de lampen breder en zijn er twee platte uitlaatuiteinden gemonteerd in plaats van vier ovale.

Zijn die laatste een hint naar de nieuwe aandrijflijn?

Inderdaad, de karakteristieke 6.0-W12 heeft plaatsgemaakt voor een 4,0-liter V8 met elektromotor. Ten opzichte van de W12 wordt het gemis van vier cilinders en twinscroll-turbo’s (er zijn enkele exemplaren gemonteerd) opgevangen door een elektromotor met 191 pk. Achterin ligt een 25,9 kWh-accupakket en daarmee kun je in de praktijk een kilometer of 60, 70 elektrisch rijden tot een snelheid van 140 km/h. Dat is echter bijzaak, want de elektromotor is eerst en vooral bedoeld om de prestaties op te schroeven en de CO2-uitstoot te verminderen. Met 782 pk vermogen, 1.000 Nm koppel en een theoretische CO2-uitstoot van 29 gram is dat aardig gelukt. Je hoeft slechts € 812 aan bpm te betalen, waardoor de basisprijs van € 298.944 een slordige ton minder is dan die van zijn voorganger.

De specificaties van de Speed lijken sprekend op die van de Porsche Panamera Turbo S E Hybrid, klopt dat?

Vermogen en koppel zijn inderdaad identiek. Ook het nieuwe onderstel, voorzien van schokdempers met gescheiden kamers voor en in- en uitgaande slag, vertoont verdacht veel overeenkomsten met dat van de Panamera. Volgens de Britten is het echter nadrukkelijk géén Porsche met een Bentley-jas. Het platform is gezamenlijk ontwikkeld, zo benadrukken ze. We moeten toegeven dat inderdaad niet álles exact eender is. De wielbasis van de Continental GT is maar liefst tien centimeter korter dan die van de Panamera – dat is immers een volwaardige vierzitter – en zowel voor als achter is de spoorbreedte groter.

Dat komt vast de stuureigenschappen te goede?

Ja, zeker als je daar ook nog de actieve rolstabilisatie en de achterassturing bij optelt. De Bentley stuurt een fractie behoudender dan zijn neef uit Leipzig en bij de fijnafstemming is er iets meer nadruk gelegd op comfort. Wel laat het gewicht van 2.459 kilo (een kleine 200 kilo meer dan voorheen) zich nooit helemaal wegpoetsen, vooral niet bij het insturen. Doe je dat echter met gepaste snelheid, dan bijt de GT zich enthousiast vast en gaan alle systemen aan het werk om de neus snel en strak de goede kant op te dirigeren. Het voelt wellicht wat klinischer dan je zou willen, maar effectief is het zeker. Bentley-gevoel in optima forma.

En wat gebeurt er als je dan weer op het gas gaat?

Dankzij het centrale differentieel en de torque vectoring worden de krachten dusdanig goed over de vier wielen verdeeld dat je zonder al te veel drama in 3,2 seconden naar de 100 km/h knalt. Het voelt allemaal beheerst en gecontroleerd aan, mede dankzij de achttraps DCT, die bij volle belasting gedoseerder schakelt dan Porsches PDK. In de Sport-stand zet de achterkant bocht-uit af en toe een stapje opzij, maar als je geen abrupte stuurcorrecties maakt, zorgt de elektronica ervoor dat de auto betrekkelijk eenvoudig in het gareel blijft. Het gemak waarmee de auto vervolgens doorhaalt naar de tweehonderd en verder is ronduit imponerend.

Niettemin gaat de hybridetechniek, in tegenstelling tot het onderstel, een tikje ten koste van het Bentley-gevoel. Wanneer je in de hybride- of Bentley-modus elektrisch rijdt en de 600 pk-sterke V8 bijschakelt, krijg je afhankelijk van de stand van de rechtervoet ineens een flinke extra duw in de rug. Dat voelt gewoon minder verfijnd dan die oude, ultrasoepele W12, die de krachten relatief geleidelijk opbouwde, als een soort vloedgolf. We moeten er maar aan wennen, want de huidige configuratie is voorlopig het uitgangspunt voor de Continental GT, ook voor de minder sterke varianten die nog volgen. Een V6 hybride zit vooralsnog niet in de planning, zo wordt ons verteld. Per saldo is de nieuwe Continental GT Speed evengoed nog altijd een echte Bentley, met een ultieme mix van comfort, luxe en dynamiek.