Test: Suzuki Jimny (2018)
56 reacties
Video
Helaas kunnen wij deze video niet weergeven, omdat je niet akkoord bent gegaan met de
cookie voorwaarden.
Onze video speler heeft rechten nodig voor de "Social Media".
Wijzig je cookie instellingen
Hoog op de poten en stoere looks worden steeds gewoner. Omdat Suzuki niet gewoon wil zijn, doet het merk het met de nieuwe Jimny helemaal anders. Tussen alle 'urban' cross-overs ben je met de rural Jimny cooler dan wie dan ook, al betaal je daar wel een prijs voor.
Bij spartaanse terreinauto’s denkt iedereen aan Jeep of Land Rover, maar ook Suzuki heeft op dat gebied een aardige staat van dienst opgebouwd. Net als de Wranglers en Defenders van deze wereld is de Jimny een model dat het niet nodig heeft elke paar jaar te worden vervangen. Het huidige model gaat alweer twintig jaar mee, maar omdat zelfs aan een bonsai-terreinbeul een einde komt, is het nu tijd voor een splinternieuwe Jimny. Het opmerkelijke aan de nieuwe generatie is dat hij geen doorontwikkeling is van het uitlopende model. Sterker, het is wat betreft het uiterlijk eerder een terugontwikkeling daarvan en precies dat maakt dat je deze auto vanaf de allereerste aanblik in je hart sluit. Hij is extreem hoekig, compact en hoog op de poten, met eenvoudige ronde koplampen en al even eenvoudige rechthoekige achterlichten. Vanbinnen is het van hetzelfde laken een pak. Het dashboard is eenvoudig en voorspelbaar. Alleen het nogal plompverloren erop geplaatste multimediasysteem (voorbehouden aan de duur- ste versie) rukt je uit de illusie dat je een paar decennia terug in de tijd bent gebeamd. Het stuur zit heel dicht op het dashboard en is alleen in hoogte verstelbaar, terwijl de stoelen je er na enkele uren al aan herinneren dat je voorzichtig moet omgaan met je rug.
NUKKEN
Op de gebaande wegen vertoont de Jimny dezelfde nukken die elke diehard terreinwagen zijn karakter geeft. De koets schudt en waggelt, de besturing is zoekerig en vaag en er komt een hoop kabaal het interieur binnen. Toch voelt de wegligging dankzij het lage gewicht zelfverzekerder aan dan in een Wrangler of een Defender. De atmosferische 1.5 is met zijn 102 pk en 130 Nm net voldoende op de binnenwegen, maar op de Duitse autobahn voel je je heel klein. Bij 130 km/h draait de motor al 4.000 tpm en snak je naar een zesde versnelling. De top ligt dan ook op een voor deze tijd erg bescheiden 145 km/h en veel harder moet je misschien ook niet willen, aangezien de Jimny bij de Euro NCAP een al even bescheiden drie sterren scoorde. Voor een chef-kok zou dat een hoogtepunt zijn, maar voor auto’s is het met zo’n rap- portje minder thuiskomen.
Vanuit schier onbegaanbare gebieden thuiskomen doet de Jimny daarentegen als geen ander. Hier is hij voor gebouwd, met zijn ladderchassis en klassieke 4WD-aandrijflijn. In de basis drijft de in lengterichting geplaatste motor de achterwielen aan. Met de extra pook zet je hem in 4H om hem vierwielaangedreven te maken, met de tussenbak in 4L krijg je een lage gearing met gelimiteerde sper (bij Suzuki heet dat LSD: limited slip differential) voor de betere offroadtrip. Dan dribbelt de Jimny op zijn dooie gemak door terrein waar een Belgisch trekpaard zijn enkels nog zou verzwikken. Dankzij een korte overhang is de aanrijhoek 37 graden, de afrijhoek 49 graden en de overrijhoek dankzij de bodemvrijheid van 21 cm en korte wielbasis (2.250 mm) een royale 28 graden. Daardoor moet je het wel heel bont maken, wil je hem met zijn buik op de grond krijgen. Wat naast de hoogpotigheid en aandrijflijn zeker zo goed meewerkt, is het lage gewicht van de Jimny. Hij weegt 1.065 kg, dus daar heeft de zwaartekracht relatief weinig grip op. In tegenstelling tot veel andere diehard offroaders heeft de Jimny geen keuzemenu met allerlei standen. Net als in een Defender word je geacht zelf over de kennis en vaardigheden te beschikken, precies zoals de liefhebbers van deze tak van sport het graag zien. Het enige ‘moderne’ hulpje is hill descent control.
LANGE LEVERTIJD
Het mooie aan de Jimny is dat hij eigenlijk vrij van concurrentie is. Auto’s als de Jeep Wrangler en Mercedes-Benz G-klasse zijn veel groter en duurder, hoewel de WLTP helaas een venijnige poging doet dat laatste gat zo klein mogelijk te maken. De orderboeken voor de nieuwe Suzuki Jimny zijn inmiddels geopend, maar de levertijd is bij de verkoopstart zo’n vijf maanden, zodat de eerste klantenauto’s niet eerder dan in februari 2019 op onze wegen zullen ver- schijnen. Het motorenaanbod is overzichtelijk: alleen de 1.5-benzine komt naar ons land. Een viertraps automaat is een optie, maar gezien de meerprijs van € 8.000 zal dat in ons land een zeldzame verschijning worden.
Wel is er keuze in uitvoeringen. De eenvoudigste Jimny heet Comfort en heeft All Grip Pro, cruisecontrol en stalen 15-inchwielen. Zo kost hij € 26.999. Voor duizend euro meer krijg je de Select met elektrische raam- en spiegelbediening, een in twee gelijke delen neerklapbare achterbank, donkere ruiten achter, stoelverwar- ming voor en verchroomde accenten aan de binnenkant. Nog twee mille verder – we zit- ten dan op € 29.999 – komen we bij de Stijl, met automatische airconditioning, multimedia, lichtmetalen wielen, ledkoplampen en rijbaanassistent. Daar bovenop biedt Suzuki een scala aan accessoires om de Jimny te personaliseren, zoals dorpelverbreders en een retrogrille die op de oer-Jimny is geïnspireerd. Een toepasselijk extra, want deze Jimny is meer Jimny dan de Jimny lang is geweest. En dan ben je zijn prijs en tekortkomingen gauw vergeten.
Dit artikel is gratis te downloaden in PDF-formaat. Hiervoor maak je eenmalig een AutoWeek account aan, waarna je onbeperkt uit het AutoWeek archief kunt downloaden.
- +Terreinvaardigheid
- +Charmes
- -Prijs
- -Prestaties
Lezersreacties (56) (gesloten)
De discussie is gesloten.
Reageren is niet meer mogelijk.