Subaru Legacy Touring Wagon 2.0D Luxury (2008)

Bij ons zijn de Subaru's vooral geliefd bij caravanrijders en bezitters van paardentrailers. Dankzij de vierwielaandrijving mag er namelijk een flinke kar aan de trekhaak. Wat is er dan mooier dan een koppelrijke, zuinige motor onder de kap? Kortom, genoeg reden om eens serieus over de uitvinding van Rudolf Diesel na te denken en dat heeft Subaru dan ook gedaan. Het zou voor het merk een zwaktebod zijn om een ingekochte lijnmotor in de Legacy te hangen, dus ging het zelf aan het werk, met als resultaat een fraai stukje techniek.

De motor is zes centimeter korter dan de gewone boxer. Het gaat hier dus niet om een aangepaste versie van de tweeliter benzinemotor. En hoe loopt dat? Mooi, we kunnen niet anders zeggen. Tijdens accelereren is nauwelijks te horen dat er een dieselmotor aan het werk is. Hij heeft hetzelfde karakteristieke geluid als zijn benzinebroertje. De reacties op het gaspedaal zijn opvallend spontaan. En je kunt hem rustig tot 1.000 toeren laten zakken in drie of vier, waarna hij zonder tegenzin oppakt. Stationair draaiend hoor je het dieselklopje uiteraard wel. Motor en bak hangen in soepele rubbers, wat te zien is aan de bewegingen van de versnellingspook. De prestaties zijn meer dan voldoende en het gemiddelde verbruik van 1 op 14,1 is gezien de permanente vierwielaandrijving acceptabel. De bediening van de vijfbak verloopt niet zo soepel als je zou willen.

De vierwielaandrijving Subaru schuwt een ruig bospad niet en daar is de ophanging op aangepast. Hij is soepel geveerd en de uitgaande slag van de achterveren zou wel wat meer gedempt mogen zijn. Op de snelweg filtert het onderstel een hoop ellende weg en blijft het aangenaam rustig aan boord. In bochten rolt de auto behoorlijk over zijn lengteas. De besturing heeft ook wat van het wollige karakter van de vering.

De ruimte in de Legacy valt wat tegen. Bovendien heeft de voorpassagier erg weinig beenruimte. Met de stoel in de achterste stand zit iemand met een lengte van zo'n 1,80 meter al met opgetrokken knieën. De voorstoelen zelf bieden ook niet voldoende steun voor rug en benen. Alsof ze een maatje te klein zijn. De achterbank is uiteraard neerklapbaar, via hendels in de rugleuning. De laadvloer ligt wat hoog, waarschijnlijk door de aandrijving van de achterwielen.

De Subaru heeft een net dashboard, maar hier en daar zie je nog kunstofsoorten die een beetje gedateerd ogen. De kwaliteit van het geheel is boven iedere twijfel verheven. Helaas ontbreekt stuurwielbediening voor de audio en een automatisch dimmende binnenspiegel heeft hij ook niet. In de middenconsole zien we twee bekerhouders. Of beter, flessenhouders, want een beker koffie verdwijnt er volledig in. Ook lastig is het feit dat je de deuren niet meteen van binnenuit kunt openen als de sloten vergrendeld zijn; er moet eerst een knop worden omgezet die vlakbij de deurhendel zit. Erg prettig zijn de grote buitenspiegels en het uitstekende zicht rondom. De Legacy heeft lekker veel glas en daardoor weinig dode hoeken. Xenonkoplampen voor dim- en grootlicht zijn standaard.