Test: Smart roadster-coupé Brabus (2004)

Tussen het drukke verkeer op de boulevard van Nice flitsen je gedachten als vanzelf naar speelfilms met fantastische achtervolgingen. En de reclamefilmpjes waarin Schumacher in zijn racewagen dwars door Rome rijdt. Ook in onze smart roadster-coupé Brabus kijken we vanaf ooghoogte (pakweg een meter boven het wegdek) letterlijk omhoog naar de rest van het verkeer. Een Peugeot 307 lijkt opeens een enorme Amerikaanse MPV en van een stadsbus zie je eigenlijk alleen de wielen en een boel plaatwerk voorbij rollen.

Het is maar goed dat we in ons sportwagentje verder in alle andere opzichten in het voordeel zijn. Wendbaarder vooral. Bij twijfel kun je er dus als een speer vandoor gaan. Het is immers niet altijd even vanzelfsprekend dat ze je in de spiegels hebben gezien. Dat is in dit specifieke geval trouwens dubbel jammer, want het moet een tamelijk koddig gezicht zijn om onze equipe in de roadster-coupé voorbij te zien flitsen. Er kan letterlijk geen cameratasje in het interieur bij - we hebben het heus geprobeerd - om de simpele reden dat de cabine van voor tot achter en van links naar rechts is gevuld met een nogal bovenmodaal uitgevallen testduo. Het begrip zijdelingse steun wordt hier nieuwe diepgang verleend.
Wanneer we de Brabus even later uit het stadsgewoel hebben gewurmd en met een grijns van oor tot oor de Zuid-Franse heuvels insturen, blijkt dat ook zijn aardige kanten te hebben. Je zit als vastgenageld in je met zwart leer beklede sportstoel en wat extra gewicht aan boord zorgt ervoor dat het kleine sportwagentje zijn banden aanmerkelijk beter op het wegdek gekleefd houdt. Daarover later meer.

Bochtenwerk

Terug naar de Zuid-Franse Corniches. De asfaltweg slingert zich zo ver je kijken kunt almaar verder omhoog. Tot boven de boomgrens zelfs. Ideaal voor een vrije achtergrond, zo meent de fotograaf. Een paar honderd bochten verderop lijkt zijn enthousiasme aanzienlijk getemperd. De ademhaling stokt in de rechter sportstoel steeds vaker en gaat tussendoor gepaard met sissende geluiden. Rond de neus verschijnt een ietwat bleke tint.

Neem het hem eens kwalijk. De kleine Brabus is op deze Rally van Monte Carlo locatie helemaal in zijn element en het is voor een beetje liefhebber bijna onmogelijk om de honderdeneen paardenkrachten niét in volle galop de berg over te jagen. Daar blijkt die – laten we eerlijk zijn – in alle andere opzichten eminent onpraktische smart opeens over onverwachte talenten te beschikken.

Hij tijgert werkelijk als een race kart over de slingerende lint asfalt omhoog en omlaag. Op zijn geheel eigen manier, mag je rustig zeggen. Heel anders dan – pakweg – de soevereine stabiliteit en ogenschijnlijk moeiteloze krachtontplooiing van een snelle BMW en zelfs totaal anders dan het levendige gooi en smijt gedrag van een kleine hatchback sportwagen uit de Peugeot-stal. Als je de smart Brabus hard over een als spaghetti kronkelende bergweg wilt jagen, moet je hem bij wijze van spreken met beide handen beetpakken, eerst even stevig door elkaar schudden en vervolgens vol op het gaspedaal stampen. Vergeet immers niet dat achterin niet meer dan een 698 cc driepittertje aan het werk is.

Het echte probleem

Om daar met hulp van turbo- en interkoeler techniek, wat nieuwe motoronderdelen, een aangepast inlaatsysteem en aangepast motormanagement 20 procent extra power uit te peuteren, is niet eens het grootste probleem. Het is pas écht moeilijk om het kleine driecilindertje op stoom te houden wanneer je schakelt. In dat opzicht vallen twee details op. Zo gauw je ook maar even van het gas gaat, doet het licht fluitend afblazen via de overdrukklep onstuitbaar aan een rallyauto in actie denken. Kennelijk is de turbo zo bemeten dat hij nog lekker lang naijlt.

Bovendien knalt het sequentiële zesbakje opmerkelijk hard door de versnellingen heen wanneer je er in stevig tempo tegenaan gaat. Naast de motor zelf hebben de Brabus-techneuten kennelijk erg veel werk gemaakt van de werking van de koppeling, de regelelektronica en het kickdown systeem. Uiteraard kun je ook in dit geval met de bekende 'lepeltjes' achter het sportstuurtje schakelen.

Verfijnd? Als je op het gas leunt niet bepaald, maar het is nu eenmaal een onmisbaar afstellingdetail omdat het voorkomt dat de minuscule driepitter plat op zijn snuit gaat op het moment dat je schakelt en daarna moeizaam terug op stoom moet komen. Nu zie je bij volle acceleratie de naald van de turbodrukmeter rap naar 1.4 bar zwiepen. Zo lukt het toch om onder de tien tellen naar de honderd te sprinten.

Vooral in haarspeldbochten is het de Brabus zo nu en dan te veel van het goede. Ondanks zijn standaard sportonderstel en opmerkelijk brede banden (205/40 voor en 225/35 achter) om 17-inchwielen stapt de achterkant dan plotseling opzij. Dat vormt steevast de inleiding voor een waar samba dansje, want de ESP grijpt subiet in en dwingt de neus in dezelfde richting. In zo'n compact autootje voelt het aan alsof het onderstel kortstondig een geheel eigen leven leidt. Maar... je blijft tussen de witte lijnen op het wegdek en daar gaat het uiteindelijk om.

Over witte lijnen gesproken: de smart sportwagen remt normaal gesproken heel verdienstelijk, maar wanneer je ietwat enthousiast afdaalt, moet je er rekening mee houden dat je gaandeweg de rit steeds harder moet trappen om goed te vertragen. Een toefje fading, zo lijkt het. Iets om op te letten, want tijdens onze testrit was het behoorlijk koud en dat roept bijna automatisch de vraag op hoe dat dan bij het gangbare warme weer in Zuid-Frankrijk zal verlopen.

Straffe hand

Al met al kun je het rij- en weggedrag misschien nog het best als levendig omschrijven. Mits met straffe hand bestuurd, gaat hij opmerkelijk hard een bocht om en hetzelfde geldt voor de prestaties. Om vlot vooruit te gaan, moet je weliswaar wat grofstoffelijk met het gaspedaal en de versnellingsbak omspringen, maar dan neemt hij onder begeleiding van prachtige turbogeluidjes inderdaad grote stappen. De sierlijk gespoilerde roadster-coupé haalt 195 kilometer per uur en zijn roadster Brabus-broer komt tot 190.

Ook hun prijskaartjes mogen er zijn: respectievelijk 36.070 euro en 33.780 euro. Daarmee valt het duo in een segment waar je ook uit diverse heel serieus te nemen coupé cabrio modellen kunt kiezen. Al zijn die dan meestal niet voorzien van de handtekening van een gesoigneerde tuner.