Test: Smart city-coupé cabrio & passion 55pk (2000)

In twee dagen op 'wereldreis' in Nederland. Wij deden het met een smart cabrio & passion. Twee dagen kris kras door het land met zo'n stadsmobieltje als een smart, we hadden onze twijfels. Om maar eens met de kofferruimte te beginnen. De gebruikelijke metingen hadden geleerd dat we daar een grote koffer en een trolley in zouden kunnen krijgen. Ruim voldoende zou je zeggen, want de toiletspullen plus het setje schoon goed voor één overnachting ging makkelijk in een attachékoffertje. Maar pas op, want onze fotograaf sleept een flinke tas met camera's, lenzen, een belichtingsmeter en natuurlijk films mee. Verder een statief en nog het een en ander aan benodigdheden. Geen probleem, zo bleek, met een beetje overleg kon alles een plaatsje vinden tussen de rugleuningen van de stoelen en de neerklapbare achterklep.

We vertrekken vanuit de buurtschap Nederland in Overijssel. Eerste reisdoel: America in Noord Limburg. Na wat binnenweggetjes, veel snelweg, want om onze missie in twee dagen te kunnen voltooien moet het tempo er wel een beetje in worden gehouden. Dat blijkt geen probleem. Want hoe hard loopt de smart? Inderdaad, 135 km/h. We kunnen dus heel goed met het verkeer mee komen en al snel passeren we met onze piepkleine vierwieler andere weggebruikers die het wat kalmer aan doen. Binnen, lijkt de smart trouwens helemaal niet zo klein. We zitten wel wat dicht naast elkaar, maar tot onbedoelde intimiteiten komt het toch niet gauw en je hebt gevoeg ruimte vóór je en boven je hoofd. Je hoeft ook helemaal niet verkrampt dicht op het stuur te zitten. En in de deuren zit zowaar een armsteun. Vanuit America steken we door naar Turkeye in Zeeuws Vlaanderen.

Lijkt groter

Wanneer je er in zit lijkt de smart veel groter dan hij is en zo voelt hij ook aan. Als je niet beter wist zou je denken dat er vóór je nog een flinke neus zit die je niet kunt overzien en er achter nog een achterbank en een flinke bagageruimte komen. Toch, af en toe wordt die illusie ook verstoord. Je denkt bijvoorbeeld dat je door een inhalende medeweggebruiker gesneden wordt, maar omdat er aan een smart eigenlijk helemaal geen neus zit, laat die in feite ruimte genoeg. En als de weg niet netjes vlak is wreekt zich de combinatie van een korte wielbasis - 1,81 m - en een hoge zit; dan speelt de kleine smart een beetje voor hobbelpaard.

We laten Turkeye achter ons en zetten koers naar Rome, bij Zaltbommel. Langzamerhand hebben we ook leren leven met de automatische versnellingsbak, die elektronisch gestuurd, heel traag van gang wisselt. Als je stevig op het gas gaat staan, heeft dat een vervelend gevolg; telkens bij het overschakelen, houdt het wagentje in en knikt het naar voren. Wanneer je wat gas terug neemt als je voelt dat de bak gaat schakelen duikt het karretje minder heftig. Zelf schakelen - pook naar voren 'op', naar achteren 'terug' - gaat ook. Je kunt dan verder in de versnellingen door trekken en je hebt het idee dat je de zaak nog enigszins in de hand hebt. Maar de gangwisseling verloop even langzaam. Toch kun je - als je de smart een beetje door hebt - vlot genoeg bij een stoplicht weg komen.

Hoe gaat het dak ook al weer open? Het eerste stuk is simpel. Je drukt een knopje naast de versnellingshendel naar achteren en het vouwdak schuift naar achteren open. Dan het knopje nog eens twee seconden naar achteren indrukken en het achterste deel van de kap ontgrendelt. Dan uitstappen, de kap met de hand omlaag brengen en aandrukken tot hij vergrendelt. Dan de verbindingsstukken boven de ramen tussen de voorste en achterste dakstijlen losmaken en opbergen in een vak in de achterklep.

Binnen begint het een beetje rommelig te worden, want ja, je moet toch wat spullen bij de hand hebben; een landkaart bijvoorbeeld, maar ook kauwgom, een rol snoepjes en een zakje zuurtjes. Maar gelukkig heeft de smart nog redelijke portiervakken en is er wat ruimte in het dashboard.

We zijn een kleine achttien uur op pad geweest als we in Frankrijk, Harderwijk aankomen; wel moe, maar zeker niet gebroken en ook niet doof, al is het in de smart cabrio met een geluidsniveau van 73 decibel bij 120 nu niet bepaald stil.
De volgende morgen onze laatste 'buitenlandse' bestemming; Zurich in Friesland. Daarna terug naar de start. Er zijn zo'n 1500 kilometer onder de kleine wieltjes van de smart door gegaan en we hebben gemiddeld 1:16,1 gereden, als we na onze laatste etappe weer in het idyllische Nederland aan komen.