Rover 216 Si CVT (1998)

De Rover 216 Si wordt aangedreven door een 1588-cc zestienkleps viercilinder. Die ontwikkelt een vermogen van 82 kW/111 pk en levert 145 Nm. Omdat een automatische versnellingsbak meer weerstand oplevert dan een handgeschakelde bak, zijn de prestaties van een wagen met automaat altijd wat lager dan die van een even sterk gemotoriseerde automobiel waarin de chauffeur zelf de versnellingen moet kiezen. Op deze regel vormen de Rover 216 Si en z"n CVT broer geen uitzondering. Zo vermeldt de fabriek dat de "gewone" 216 maximaal 190 kan halen en wordt voor de  "CVT" een top van 185 opgegeven. Ook de acceleratietijden die in de Rover-folder vermeld staan verschillen. Terwijl de handgeschakelde 216 in 9,9 s vanuit stilstand naar honderd moet kunnen snellen, zou de automaat 10,4 tellen voor dit sprintje nodig hebben. Met deze cijfers wekt Rover overigens beslist geen overdreven verwachtingen, want bij onze eigen metingen klokten we - eerder - de hand-216 op 9,8 en - bij deze test - de automaat op 10,5 s.
Vallen topsnelheid en acceleratie 0-100, in het voordeel van de versie met handbak uit, bij de inhaaloefening (80-120) ligt dat anders. Voor de 216 Si met vijfbak noteerden we in "4" 10,6 en in "5" 14,8 s. 10,6 s in het vierde verzet is zeker geen onverdienstelijke waarde. Maar de wagen met CVT is hier z"n handgeschakelde collega duidelijk de baas, want hij liet, traploos versnellend, de stopwatch bij een fraaie 8,0 seconden stilstaan.
En hoe zit het met de geluidsproductie? Wel, de Rover 216 Si met handbak is niet al te stil. Bij 100 constant liet hij de wijzer van de decibelmeter naar 70,5 uitslaan en bij 120 naar 73. Weliswaar klinkt de Rover-motor niet onplezierig, maar toch... Dan brengt de versie met CVT het er met 67 en 70 dB duidelijk beter af.

Soepeltjes

De CVT-automaat werkt traploos en is dus vrij van schakelschokken; een echte gladjanus dus. Het enige schokje dat je voelt, treedt op wanneer de wagen vanuit stilstand met een lichte aarzeling in beweging komt. Daarna versnelt de Rover zonder het geringste snokje. Blijf je volgas geven, dan blijft de motor op volle toeren draaien tot uiteindelijk de topsnelheid wordt gehaald. Minder je bij een bepaalde tempo gas, dan gaat de motor minder toeren maken terwijl de bereikte snelheid gehandhaafd blijft. Door nog meer gas terug te nemen kun je de auto natuurlijk ook langzamer laten gaan. Bij voluit gasgeven zet de CVT nogal een keel op, maar als hij het rustiger aan kan doen zakt de geluidsproduktie naar nette waarden.
Kenmerken van de Rover: klasse, luxe en sportiviteit. Wat voor soort vlees je in de kuip hebt, zie je meteen aan z"n gedistingeerde grille en z"n wat hautaine neus. In het interieur vinden we luxe accenten in de vorm van houtafwerking op dashboard en portieren; verchroomde dorpelbeschermers en een met leer bekleed stuurwiel. Ook de typisch Britse stoelbekleding draagt z"n steentje bij aan de chique sfeer in het passagierscompartiment van deze Engelse auto. De 216 biedt z"n inzittenden flink wat aflegruimte. Dat is vooral te danken aan z"n lange en ruime portiervakken. Achterin de Rover gaat het er krapjes aan toe. Ook wat bagageruimte betreft is de 216 geen ruimtewonder.
De Rover is een echt rij-ijzertje. Hij voelt lekker stevig en sportief aan en laat zich makkelijk en neutraal door snelle bochten sturen. Dat je bij het rijden over slechte bestrating wat aan comfort in moet leveren, ligt voor de hand. Minder voor de hand ligt dat de voortrein onder die omstandigheden soms klappergeluiden ten gehore brengt en dat er in het interieur wat rammeltjes waarneembaar zijn.
Rover geeft de 216 Si CVT heel wat aan toebehoren mee. Een airbagstuur; elektrisch bedienbare voorportierruiten; elektrisch verstelbare en verwarmde buitenspiegel, verwarmde ruitensproeiers, hoogteverstelling voor stuur en bestuurdersstoel; startblokkering; ja zelfs een elektrisch bedienbaar schuif/kanteldak, het is allemaal aanwezig. Daarbij komen nog de eerder genoemde luxe accenten van hout, chroom en leer in het interieur.