Rolls-Royce Silver Spur (1997)

Een nieuwe auto kun je de Silver Spur eigenlijk absoluut niet noemen. De carrosserievorm stamt al uit 1980 en daarmee is het zo'n beetje de langst gebouwde Rolls. Het is nog altijd een uitermate statige limo, al begint hij zo langzamerhand toch een tikje bedaagd over te komen.
Sinds enkele jaren hangt Rolls-Royce de filosofie aan van continue productverbetering. Dat betekent dat de ontwikkelingsafdeling dagelijks bezig is met wijzigingen voor de bestaande modellen. Er wordt momenteel ongetwijfeld ook al hard gewerkt aan een opvolger, maar die verwachten we niet voor de eeuwwisseling. Vandaar dat de bestaande limo's voor dit jaar op diverse punten zijn gewijzigd.
Natuurlijk is de luxueuze uitstraling van de Rolls-Royce geen geweld aangedaan. Voor je neus staat nog steeds een indrukwekkend voertuig met de vorstelijke lengte van 5,40 meter. 'Onze' Silver Spur was voorzien van buitengewoon chic lakwerk in twee kleuren. Naast deze Silver Spur levert Rolls- Royce nog de 'eenvoudiger' Silver Dawn, die ook standaard is uitgerust met een extra lange wielbasis: maar liefst 3,16 meter staan voor- en achterwielen uit elkaar.
Het belangrijkste verschil tussen Rolls-Royce en Bentley is de sportieve uitstraling van laatstgenoemde, die wordt onderstreept door de inzet van onvoorstelbaar krachtige turbomotoren. Voor een voorname Rolls was dat ondenkbaar, al is er ooit een kleine serie Flying Spurs gebouwd met Bentley- krachtbron. De nieuwste Silver Spur heeft een heuse turbomotor in de riante machinekamer staan en daarmee hebben we meteen het onderscheid tussen de Silver Spur en de Silver Dawn: de Dawn moet het gewoon doen met de 'gewone' Rolls-machine.
Een Rolls-Royce is bedoeld om statig voort te glijden en daar past zo'n Bentley-blowermotor niet bij. De turbo voor de Rolls-krachtbron blaast dan ook zeer beheerst mee en komt daardoor niet verder dan 300 pk, 85 stuks minder dan de Bentleys. Maar over een koppel van ruim 500 Nm hoor je ons niet klagen...

Vooruitgang

We zakken in het weelderige, gecapitonneerde leer, begraven onze voeten in de langharige lamswollen karpetten en gaan op zoek naar het contactslot. Hoewel, op zoek... Sommige dingen veranderen bij Rolls-Royce nooit en dus zit het slot niet op de stuurkolom, maar nog steeds 'gewoon' op het dashboard, rechts van het stuur. Met een licht schokje komt de 6,75 liter metende mastodont tot leven. Schuin voor je staat de gracieuze Flying Lady al klaar in de starthouding, alsof ze van de radiator wil opstijgen om je al vliegend de weg te wijzen. Gelukkig gebeurt dat niet, want dat zou het prachtige uitzicht teniet doen. Met de aan de stuurkolom geplaatste keuzehendel zetten we de elektronisch gestuurde viertraps automaat in standje D. Rem los en zachtjes komt de Rolls in beweging. De V8 hoor je nagenoeg niet lopen, maar met die turbohulp gaat de Silver Spur er op commando haast ongegeneerd hard vandoor. De 100 km/h wordt bereikt in net 8 seconden, terwijl we vroeger bijna tien tellen onderweg waren. De turboloze Spur gaf je het gevoel ondergemotoriseerd te zijn, maar dat is nu helemaal over. Relaxed achterover hangend in de riante fauteuils zoef je over de Britse kronkelweggetjes achter de Flying Lady aan. Moderne computersystemen waken over de instelling van de schokdempers en staan in voor nagenoeg schokvrij schakelen van de automaat. Zo'n Rolls-Royce stuurt minder scherp dan een Bentley, maar het onderstel biedt beter dan vroeger de mogelijkheid om er toch aardig de gang in te houden. Wel met beschaving graag, want flink overhellend, keihard door een krappe bocht schieten is ongepast voor een Rolls.
De inzittenden worden verwend met een ontspannen zit, stoelverwarming voor alle zitplaatsen, houten tafeltjes achterin, aparte aircoregeling voor het achtercompartiment, autotelefoon, elektrische bediening voor spiegels, ramen, stuurkolom, voorstoelen en achterbank, alarm, koplampen die vanzelf aangaan en ga zo nog maar even door. De afgebeelde Rolls was door Park Ward nog verder verfraaid. Park Ward kan voor vrijwel elke wens een oplossing bedenken. En dat is een prettige bijkomstigheid bij een auto waar pas over gepraat kan worden als er minimaal een half miljoen op tafel komt...