Rolls-Royce Phantom Coupé (2010)

Deze Rolls mag dan de aanschafprijs van een vrijstaande villa hebben, dat neemt niet weg dat we hem toch graag op zijn capaciteiten willen beoordelen. We gaan uitzoeken wat dit monument van de automobiele wereld kan. Om te beginnen: hij kan monden doen openvallen, de Phantom Coupé pronkt zo onbeschaamd met z'n weelderige vormen en koninklijke genen dat hij overal onmiddellijk alle aandacht opeist en respect afdwingt.

De houding van de bestuurder wordt al voor het instappen op de proef gesteld. Hoe stap je bijvoorbeeld in met die naar achteren toe scharnierende deuren? Met het achterwerk eerst verloopt het eenvoudigst. Vervolgens slinger je je benen over de brede dorpel heen, die er goed in is je kleding te bevuilen. In het krappe achtercompartiment vraag je jezelf af waar opeens die 5,60 meter autolengte gebleven is.

Ook de hoge zitpositie op de voorstoelen vergt enige gewenning. Verder kun je het dunne stuurwiel niet ver genoeg naar je toe halen. De interieurinrichting mengt de stijl van klassieke jachten met mierzoet neo-chroom. Glanzend, hoogwaardig en een tikje oubollig. De ware schoonheid zit hem in de details, zoals de zes tuimelschakelaars voor de radio. De ergonomie van het dashboard blinkt uit door een back to basics-aanpak: je bedient alles met een handvol grote, logisch ingedeelde knoppen. Alleen voor zaken als het navigatiesysteem moet je teruggrijpen op de van moederbedrijf BMW afkomstige iDrive-muisknop op de tunnelconsole. Voor je prijkt een grote snelheidsmeter met daarnaast een metertje dat aangeeft hoeveel vermogen er nog beschikbaar is. De stoelen zitten bijzonder comfortabel.

Goede manieren

De V12 heeft altijd genoeg achter de hand om zijn mannetje te staan in het hectische verkeer, maar hartkloppingen veroorzaakt hij niet. De twaalfcilinder is vooral afgestemd op goede manieren. Hij moet het met name hebben van zijn bergen koppel, die samen met de zeer soepel schakelende zestrapsautomaat voor grote voorwaartse stappen zorgen. De vering is uiterst comfortabel en slokt hobbels en kuilen soeverein op.

Wanneer je de S-knop op het stuur indrukt, klimt de coupé hoger op de toerenladder. Het 2,6 ton zware bakbeest komt dan dankzij de 460 pk verbazingwekkend snel van zijn plek en dendert in 6 seconden naar de 100 km/h. Daarna stormt hij verder tot de 250 km/h, zonder dat de majesteit daarbij zijn waardigheid verliest. Dankzij zijn riante wielbasis van 3,32 meter zweeft de Brit verheven over de weg. Alleen het luide windgeruis rond de A-stijlen verstoort dan het luxueuze reisgenot.

Een echte bochtenkunstenaar zal de Phantom nooit worden, ook al zijn de dempers en stoelen straffer dan in de limousine. Op in het geheel niet adellijke wijze beweegt hij zich door de slalom heen, al is van dramatisch overhellen geen sprake. De besturing is echter te licht en de auto te zwaar – de Rolls legt de proef af als een gentleman op het schoolbal van zijn dochter: ongemakkelijk maar met fatsoen. Uiteindelijk zit er blijkbaar toch een flinke dosis BMW in deze edelman. Ook al past dit soort testwerk eigenlijk helemaal niet bij hem.