Test: Suzuki SX4 S-Cross (2013)

Je ziet het eigenlijk pas goed zodra ze naast elkaar staan. Terwijl we in de heuvels rond Florence de eerste kilometers afleggen met de nieuwe Suzuki SX4, spotten we een exemplaar van de uitgaande generatie aan de kant van de weg. Dat vraagt om een directe vergelijking! Wanneer de nieuwe en vorige versie naast elkaar staan – de voorbumpers op gelijke hoogte – ontdek je hoe sterk het nieuwe model gegroeid is. De daklijn zakte weliswaar en de breedte nam slechts licht toe, maar vooral de toegenomen lengte springt in het oog. De verse Suzuki laat de rolmaat maar liefst dik vijftien centimeter verder uitrollen! De 'New SX4' meet vier meter dertig van grille tot uitlaat, waarmee hij eerder een concurrent is voor de Mitsubishi ASX en de Nissan Qashqai dan voor cross-overs uit het B-segment, zoals de Peugeot 2008. Om het even in perspectief te zetten: de nieuwe SX4 is exact even lang als de vijfdeurs Grand Vitara. We hebben hier dus niet meer te maken met een kleine jongen.

Deze fikse groeistuip is met name voor gezinnen goed nieuws, want mensen met kinderen hebben écht iets aan de bagageruimte van de nieuweling. Onder de hoedenplank slikt de SX4 namelijk een keurige 430 liter aan bagage, een enorme vooruitgang ten opzichte van de eerste generatie, die met een capaciteit van 270 liter totaal ongeschikt was voor – bijvoorbeeld – de bagage van vier mensen. 'Generatie twee' biedt dus beduidend meer praktisch plezier. Ook de inzittenden hebben meer plek dan voorheen. De beenruimte achterin nam toe met 44 millimeter en blijkt acceptabel, maar niet wereldschokkend. Qua hoofdruimte is het voor de doorsnee Nederlander redelijk uit te houden, al snoept het optionele glazen schuifdak (dat opvallend ver open kan met zijn 56 centimeter) merkbaar wat millimeters van de ruimte af. De toegenomen bewegingsvrijheid in het interieur maakt van de SX4, die net als zijn voorganger op een grondig doorontwikkeld Swift-platform staat, een veel bruikbaardere auto. Ineens is het een volwaardige gezinswagen, en dat kunnen we bij auto's in dit segment alleen maar toejuichen.
Ook onderweg voel je dat de kloof met de Swift nu groter is dan voorheen. Waar de vorige SX4 duidelijk een opgehoogde versie was van die scherp rijdende hatchback, inclusief de harde vering en het enigszins stuiterige weggedrag, vaart zijn opvolger een beduidend comfortabeler koers.

Zachte achteras

Vooral de zacht afgeveerde achteras valt op. Zodra je oneffenheden of drempels treft, absorbeert de voorwielophanging de klap keurig, zonder overigens te hard te zijn, terwijl de achterkant voelbaar nadeint. Het is duidelijk dat Suzuki een gemoedelijk rijdende auto wilde ontwikkelen. Dat is zeker gelukt, maar voor de balans had de achtervering een tikkeltje steviger mogen zijn. Het is goed dat de wat puberale hardheid van de eerste SX4 het veld heeft geruimd, maar de lichtjes deinende kont van de nieuwe versie slaat iets te veel door naar de andere kant.
Dat neemt niet weg dat Suzuki een ronduit prettige reisauto op de weg heeft gezet. Juist dat gemoedelijke veercomfort maakt de SX4 prettig, omdat hij kleine oneffenheden niet hard doorgeeft aan zijn inzittenden en rijgeluiden bovendien redelijk buiten weet te houden.
Minder prettig is de besturing, die zich rond de middenstand iets te nerveus gedraagt, waardoor je op snelwegtempo gevoelsmatig vrij veel kleine stuurcorrecties moet uitvoeren. Dat wordt op termijn irritant. Op bochtige bergwegen voelt de besturing wel mooi evenwichtig; niet te zwaar en voldoende direct, maar het speelse, scherpe randje van vroeger is wel verdwenen. Ook hier dus net dat beetje minder branie…

Doe de diesel
Eén benzinemotor en één dieselmotor, meer smaken heeft Suzuki niet voor de SX4. Beide viercilinders hebben een inhoud van 1,6-liter en brengen 120 pk op de been. Maar met name het verschil in trekkracht (320 tegen 156 newtonmeter in het voordeel van de DDiS) zorgt ervoor dat de diesel de fijnste keuze vormt. De ongeblazen benzinemotor voelt met name in de hogere versnellingen wat sloom aan, terwijl de van Fiat afkomstige zelfontbrander meer souplesse en levendigheid aan de dag legt – mits je het toerental boven de 1.700 tpm houdt. Jammer is alleen dat de commonrail-machine – bovendien de enige die in aanmerking komt voor 20 procent bijtelling – een investering vergt van maar liefst € 5.000 extra ten opzichte van een vergelijkbaar uitgeruste benzine-SX4. Voor nog € 3.300 méér is bovendien All Grip beschikbaar, dat de achterwielen elektronisch kan bijschakelen zodra de omstandigheden daarom vragen. Eventueel is het centrale differentieel zelfs helemaal te sperren, waarmee de SX4 over permanente vierwielaandrijving beschikt.
Met dieselmotor en All Grip kost je SX4 al snel ruim dertig ruggen, maar dan nog kunnen we de Suzuki moeilijk 'duur' noemen. De € 18.000 van de Base met benzinemotor is weliswaar een lokkertje, maar ook de riant aangeklede Exclusive 2WD kost met € 23.500 niet de hoofdprijs. Standaard is die versie uitgerust met onder meer 17-inchwielen, klimaatregeling, een panoramisch glazen dak en sleutelloos starten. Voor een enigszins vergelijkbare Qashqai, ASX, Mokka of 3008 betaal je zonder pardon minimaal drieduizend euro meer. Die mogen op hun beurt dan misschien een fraaier interieur of stoerder uiterlijk hebben, maar niemand kan ontkennen dat Suzuki met de nieuwe cross-over een heel logische, bruikbare én betaalbare auto aan het gamma toevoegt. Misschien is-ie zelfs een beetje al te serieus voor sommige kopers, maar één ding is zeker: de SX4 is zijn puberjaren nu definitief ontgroeid.