Peugeot 2008 (2013) - Test

Een inhammetje in de koplampen hier, een frivole uitsparing in de achterlichtunits daar, chroomlijntjes die speels in hoogte variëren… En dan ook nog zilverkleurige inzetjes in de bumpers, werkelijk immense dakrails en een eigenzinnige extra trede in het dak; het lijkt wel alsof het niet op kan bij Peugeot! De nieuwe 2008 sluit duidelijk aan bij de trend in de autobranche waarbij modellen steeds opvallender moeten worden, een 'eigen uitstraling' moeten hebben, en vooral niet mogen verdwijnen in de grijze middenmoot. En dus staan we nu oog in oog met een compacte SUV die in de basis vrij gewoontjes oogt, maar met diverse details bijna krampachtig wil bewijzen hoe bijzonder hij is… Een ware showmobiel op zakformaat.

Dat beeld wordt nog eens versterkt op zodra je de deur van de 2008 open trekt, de sleutel in het contact steekt en de auto tot leven wekt. Voor je neus lichten twee blauwe ringen op die de tellers extra cachet moeten geven. Het is fraai en subtiel gedaan en de led-jes kunnen desgewenst uit, maar ook hier voert de 2008 onmiskenbaar een show op. Alsof hij zijn eigenaar de hele tijd maar op het hart wil drukken wat voor bijzondere auto hij rijdt. Vervolgens stel je de binnenspiegel goed af en valt je blik op de volgende 'unieke eigenschap' van Peugeot's nieuwste; LED-track, ofwel een met laser bewerkte hemelbekleding, waarbij – heel avantgardistisch – wit led-licht door een lijnenpatroon heen schijnt. En dat in een B-segmenter!

Je merkt het, we proberen een beetje door de showelementen van de 2008 heen te prikken. Want al die opsmuk (want dat is het welbeschouwd) leiden de aandacht af van wat we eigenlijk in handen hebben; een compacte crossover met een opgeruimd en fraai ontworpen interieur, dat veel kenmerken laat zien van de 208 en een overtuigende indruk achter laat. Ook hier dus de bijzondere Peugeot-aanpak met een verhoudingsgewijs compact stuurwiel in combinatie met relatief hooggeplaatste tellers. Volgens Peugeot zorgt dat voor een sportievere stuurervaring en goede zichtbaarheid van alle vitale informatie. Dat laatste zorgt echter voor discussie, want met name kleinere chauffeurs horen we klagen dat delen van de tellers achter de stuurwielrand wegvallen. De ervaring verschilt van mens tot mens, want voor bestuurders van 2.04 meter werkt de aanpak feilloos.

Geen wagon

Laten we even terug in de tijd springen. In 2003 kwam Peugeot op de proppen met de 206 SW, een charmante compacte stationwagon. Zeker in 'Nederland wagonland' was dat modelletje een doorslaand succes, maar door de jaren heen zijn de tijden veranderd. Opvolger 207 SW was al een stuk minder succesvol (en vooruit, ook minder fraai) en volgens Peugeot zet die daling de komende jaren door. Hoewel ze in ons land onveranderd populair blijven, zijn de compacte stations inmiddels al ingehaald door de stoerdere broertjes, de B-segment SUV's. En dus besloot Peugeot om geen 208 SW te ontwikkelen, maar alle pijlen te richten op de 2008.

En die inspanning levert nu een auto op die met een totale lengte van 4.16 meter mooi tussen concurrenten zoals de Nissan Juke en Opel Mokka in 'hangt', terwijl hij ook qua binnenruimte goed in de pas loopt. Onder de hoedenplank biedt de Peugeot ruimte voor 350 liter aan bagage waar de Mokka 362 liter noteert, dus daar kan een gemiddeld gezin prima mee uit de voeten. Bovendien klapt de achterbank in twee ongelijke delen compleet vlak, met één simpel rukje aan een hendel. Dit soort zaken heeft het merk met de leeuw goed voor elkaar bij de 2008, net als de hoeveelheid aflegruimte trouwens. De achterbank biedt eveneens redelijk de ruimte, al zal de breedte beperkt zijn voor drie inzittenden. Vergeleken bij de Nissan Juke – nog zo'n lekker individualistische aandachtstrekker – is dit echter een balzaal…

Vreemde fratsen

Bij de 208 zagen we al dat Peugeot werk maakt van gewichtsreductie en dat trucje herhalen ze bij de 2008, die minimaal 104 kilo lichter is dan een vergelijkbare 207 SW. Geen slechte score, zeker gezien zijn grotere en hogere lijf. En toch merk je tijdens het rijden niet erg veel van die vooruitgang. De 2008 stuurt wat licht maar wel redelijk evenwichtig en direct, maar vooral zijn hoogte speelt de auto parten in snel genomen bochten. Hoewel het onderstel niet extreem comfortabel is, eerder zelfs wat stuiterig op korte oneffenheden, voel je duidelijk dat de zwaartekracht maar wat graag aan de carrosserie trekt. Dat betekent overigens niet dat de 2008 snel gaat glijden, vreemde fratsen uithaalt bij bruusk uitwijken of dat-ie matig een bocht door komt. Voor een auto met zo'n hoge koets voelt de 2008 redelijk wendbaar, maar het staat als een paal boven water dat een vergelijkbare – lage – stationcar minder log zou aanvoelen in bochten.

Het wat zware gevoel wordt overigens versterkt door de beschikbare motoren. Feitelijk voelt alleen de relatief koppelrijke 1.6 HDi goed op zijn taak berekend, want beide benzinemotoren komen op dat vlak tekort. Zelfs de 1.6 VTi (met 120 pk voorlopig de topmotorisering) komt gevoelsmatig traag op gang en moet zijn best doen om de 2008 over de heuvels in de Elzas te loodsen. Jammer is ook het hoge toerental op snelwegtempo, een direct gevolg van de korte verzetten van de standaard aanwezige vijfbak. De driecilinder 1.2 VTi vormt de instapper en die motor voelt verrassend genoeg alerter dan zijn grotere broer, al heeft hij met 82 pk nog immer een fikse kluif aan de 2008. Later komen er ook turboversies van die driepitter, en die zijn zeker welkom.

We hebben dus nog wel wat aan te merken op het motorenpalet van de 2008, maar verder is dit een auto die veel mensen tevreden kan stellen. Peugeot heeft goed gekeken naar wat mensen tegenwoordig willen en brengt een auto met compacte buitenmaten, een behoorlijke binnenruimte en heel redelijke rij-eigenschappen. Onder dat glitterpakje vol showelementen zit dus eigenlijk een hele normale auto…