Test: Kia Sportage (2016)

Een deel van de Nordschleife is onbruikbaar. Het ongeluk afgelopen jaar met de raceauto die over de hekken vloog bij Flugplatz, had een aantal gevolgen. Nu de baan voor het publiek officieel dicht is, is de organisatie aan de slag gegaan met dat gedeelte van het circuit waar het misging. Het asfalt wordt aangepakt en vermoedelijk wordt het heuveltje ter plekke ietsje afgevlakt om de baan wat veiliger te maken. Maar Kia & Hyundai zijn onderdeel van de industry pool: de club van gezamenlijke autofabrikanten en toeleveranciers (denk aan banden) die het beruchte circuit gebruiken voor testwerk. Vanwege die samenwerking mogen we vandaag toch de Nordschleife op. Maar enkel het tweede stuk: via de ingang bij Adenau rijden we tot aan het GP-circuit waar de via pits het circuit verlaten. Als je nu denkt: "wat? De Nordschleife op in een Kia Sportage?", dan begrijpen we je verwarring. De vorige generaties Sportage stonden nu niet bepaald te boek als dynamische evenbeelden van een Porsche Cayenne of BMW X4. Maar ook Kia groeit door. De Koreanen bouwen, luisteren naar feedback, bouwen opnieuw en luisteren opnieuw. Meer dan Japanse autofabrikanten lijken ze open te staan voor wat Europeanen verwachten van hun auto's. Ze 'kopen' Europese experts weg bij gevestigde merken en de kwaliteiten van hun producten gaat snel omhoog. En de Sportage is een product dat laat zien dat Kia klaar is voor de volgende stap. Want nadat de Sorento niet zulke grote stappen zette als Kia de laatste jaren deed, beginnen we vandaag maar eens met de conclusie: de Sportage is een steengoede auto. Een flink stuk Autobahn richting de Eifel was al genoeg om ons te zeer te verrassen en de extra kilometers daarna waren bijna volledig positief. En daarmee begint 2016 voor de Koreanen erg goed.

Waarom van de Ring

Ergens voelt het merkwaardig. Ja, de Ring is een fabelachtig circuit, maar is het nu echt nodig voor een Koreaanse autofabrikant om helemaal naar Europa te komen om hun auto's te testen? Dat BMW, Porsche en zelfs Jaguar dat doen: oké. De baan ligt zowat bij hun in de achtertuin. Maar eerst kwam GM over vanuit Amerika om zijn snelle Cadillacs Ring-proof te maken. En toen kwamen de Koreanen en Japanners uit het verre Oosten om op hun beurt te keer te gaan op de groene hel! Is dat enkel marketing? "Nee", zegt Stephan Hoferer, de ingenieur die de leiding heeft over het gloednieuwe testcentrum van de Koreanen. "Natuurlijk helpt het label "getest op de Nordschleife" ons met het imago. Maar het karakter van dit circuit is iets unieks. De hoogteverschillen zijn gigantisch. De manier waarop de baan het landschap volgt, biedt daadwerkelijk een setting die je nergens anders ter wereld vindt. De ideale manier voor ons om te testen. Niet alleen de rij-eigenschappen, maar ook de betrouwbaarheid van een model. Een rondje Ring is zó zwaar voor een auto, dat je veel eerder ontdekt wat de zwakke punten zijn. En gezien de lange garantie die wij geven is dat een belangrijk gegeven."

Rij-eigenschappen

Nu is betrouwbaarheid iets wat we lastig kunnen testen tijdens een introductie, maar met de rij-eigenschappen zit het wel goed. De nieuwe Sportage heeft op beide assen onafhankelijke wielophanging en de wegligging is stukken beter dan alles wat we voorheen uit Korea hebben gezien. Ook op hoge snelheid ligt de auto koersvast, vooral de demping heeft een grote stap vooruit gemaakt. Het vertrouwen wat de auto daardoor geeft ook als je het tempo opvoert is iets heel nieuws voor Kia. Daar komt bij dat de besturing vrij direct is en niet zo afstandelijk als bijvoorbeeld in een Cee'd. Hetzelfde geldt voor de handgeschakelde zesbak die duidelijk meer gevoel biedt dan voorheen. De koppeling is iets vervelender en kent een terugduwmoment net onder het diepste punt. Hierdoor is de kans dat je de auto laat afslaan groot als je daar niet op bedacht bent. We beginnen met de sterkste motor: een 184 pk diesel. Een zeer fijn blok met maar liefst 400 Nm aan koppel. Hierdoor kan je lekker in lage toeren rijden terwijl je de auto op trekkracht voortduwt. Omdat ons testmodel bovendien 4WD had, kunnen we niet uitzoeken hoe het zit met de tractie van voorwielaandrijvers, maar het gripniveau van de auto mét winterbanden, was zo goed dat we daar best vertrouwen in hebben. Als je hard een bocht ín gaat maakt het namelijk niet zoveel uit of je voor- of vierwielaandrijving hebt. Vervolgens proberen we de 1.6 benzinemotor met turbo, die gekoppeld is aan een automaat met dubbele koppeling. De motor kennen we in basis uit de Kia ProCee'd GT, in de Sportage heeft hij 177 pk. Het blok past prima bij de auto en weet goed vaart in de SUV te krijgen. Over de automaat zijn we minder te spreken. Hij heeft vervelende eigenschappen die we ook bij andere (slechte) automaten met dubbele koppeling zien, zoals powershift van Ford en Volvo en soms EDC van Renault: hierbij duurt het aangrijpen te lang. Stel je wilt keren en steekt de auto een inrit in, waarna je naar zijn achteruit schakelt. Vervolgens haal je je voet van de rem en tot je schik rolt de auto verder door naar beneden waarna zelfs gas geven niet genoeg is om de auto achteruit te laten rijden. Je moet eerste volledig remmen, dan wachten tot de automaat aangrijpt en dan kan je achteruit rijden. Als ergens een muur of een sloot ligt, kan dit leiden tot angstmomentje. Dit is een slordigheid die best wat irritatie op kan wekken. Andere merken laten bovendien zien dat dit een onnodig kwaal is.

Qua ruimte is de Kia er duidelijk op vooruit gegaan. De auto is hoger en breder dan voorheen, bovendien groeide de wielbasis met 3 centimeter, wat erg gunstig blijkt voor de achterpassagiers. Dashboard en gadgets is in lijn met wat we kennen uit de Sorento, wat betekent dat de Kia up to date is qua veiligheidsopties en een multimediasysteem aanbiedt dat fijner werkt dan bij sommige Europese concurrenten. Evengoed zijn het vooral de aandrijflijn en rijeigenschappen die indruk maken bij deze korte eerste kennismaking, op de automaat na dan. In februari staat de auto bij de dealers.