Renault Twingo Easy (1995)

Met de Twingo heeft Renault in ons land zijn verkopen sterk kunnen verhogen. De eveneens succesvolle Laguna zorgt er samen met de Twingo voor dat de resultaten voor 1994 de beste van de afgelopen 15 jaar zijn. De eigenwijze Twingo is met 9.000 exemplaren de best verkochte Renault. De Laguna volgt op de tweede stek met bijna 9.000 stuks.
Een apart autootje vereist een aparte aanpak, zullen ze in Frankrijk gedacht hebben. In 1992 trad de Twingo voor het voetlicht en Renault wil elke twee jaar iets aan de Twingo veranderen. Dat neemt niet weg dat er ook tussentijds dingen worden gewijzigd. Zo kreeg de auto eind 1993 gordelspanners, een sterkere dashboardverlichting, een van binnenuit te verstellen rechter buitenspiegel en verstevigingsbalken in de portieren. De 1995-versie heeft blauwe in plaats van groene knoppen op het dashboard, een handgreep rond het slot van de achterklep, zodat je geen vuile handen meer krijgt, en een hele reeks nieuwe kleuren. De drie metallic lakken blijven onveranderd leverbaar, maar de auto is nu ook te koop in de groen-metallic kleur van de 19 Cabriolet. De vier gewone lakkleuren die de Twingo vanaf zijn introductie sieren, zijn vervangen door meer pure tinten.
Tegelijk met deze wijzigingen kwam Renault met een spiksplinternieuwe versie van de Twingo: de Easy. Gemak dient de mens en hij is dan ook voorzien van een Comfort-pakket. Dat bestaat uit elektrisch bediende voorportierruiten en buitenspiegels en centrale vergrendeling met afstandsbediening. Tegen een meerprijs van f 1000 is het pakket ook op de gewone Twingo te leveren. Maar de echte attractie van de Easy is het ontbreken van een koppelingspedaal. De koppeling wordt voortaan hydraulisch bediend en gestuurd door een regelunit. Als je wilt schakelen, laat je het gas iets los en beweeg je de pook naar een andere positie en geeft weer gas. De linkervoet hoeft niets meer te doen. De motor kan niet meer afslaan bij het schakelen en de regelunit voert het koppelen soepeltjes uit. Er zitten diverse beveiligingen op het systeem. Om de levensduur van de koppeling te verlengen, kun je alleen schakelen als je het gas loslaat. Wegrijden is alleen mogelijk in de eerste of tweede versnelling; probeer je het in een hogere versnelling, dan klinkt er een zoemer ten teken dat je het verkeerd doet. Starten van de auto kan alleen maar als de pook in neutraal staat. Met dit nog vrij unieke systeem zou Renaults Twingo wel weer eens trendsettend kunnen zijn, al moeten we niet vergeten dat Renault in de jaren '50 ook al eens de lang niet slechte Ferlec halfautomaat leverde, maar daar toch weer van afstapte.

Bevalt het een beetje?
Het wennen aan het Easy-systeem gaat heel snel: even voelen hoe ver je het gas moet loslaten om een perfecte (ont)koppelmanoeuvre te bewerkstelligen en de rest gaat vanzelf. Je merkt eigenlijk aan niets dat deze Twingo iets bijzonders onder zijn superkorte snuitje heeft. De versnellingspook ziet er uit als in elke Twingo en je hebt gewoon vijf versnellingen tot je beschikking. Daarmee kun je het 55 pk-motortje altijd een goede versnelling aanbieden om de gang erin te houden. Een groot voordeel boven een conventionele automaat die het met minder moet doen. Slechts de VDT-transmissie biedt dan nog meer met zijn eindeloze aantal versnellingen. De nieuwe kleurtjes in het interieur passen prima bij het rustgevende karakter van de Easy. De testauto had een fraaie blauw velours bekleding met een patroon van zachte wolkjes dat best rijk aandeed, net als de lekkernijen uit het Comfort-pakket.
De Easy is een fraaie aanvulling op het compacte Twingo-gamma. Hij kost zo'n 24 mille; dat is ruim 1500 gulden meer dan de Comfort, die op zijn beurt weer zo'n 1000 gulden duurder is dan de standaard-Twingo. Voor auto's in de kleine klasse zijn dat behoorlijke verschillen, maar de Easy zal best een schare liefhebbers krijgen. Heel aparte techniek in een bijzonder eigenwijs autootje, waar ook nog eens allerlei leuke accessoires voor te leveren zijn. Dat moet iets moois kunnen worden.