Renault Safrane RTE 2.2 dT (1999)

Hoe hevig de concurrentie is in de klasse van de grote zakenauto"s, heeft Renault met de Safrane aan den lijve onder-vonden. De Fransen zagen al een jaar na de introductie van hun topmodel in 1992 het marktaandeel gestaag dalen. In 1996 liep de verkoop van de Safrane in ons land maar liefst 35% terug ten opzichte van het jaar ervoor.

Dynamischer

Nu had Renault met de Safrane verder last van het feit dat de styling al snel achterhaald was: ronde en ovale vormen waren immers in rap tempo doorgebroken en die miste de Safrane.
Uiteraard is het van belang voor een autofabrikant om een topsedan te kunnen aanbieden, al was het alleen maar om het imago van het merk te versterken. Om de Safrane betere kansen te geven, werd besloten hem een meer dynamische neus en een beter achteraanzien te geven. Met een stoere grille en nieuwe kunststof koplampen voor en zijn apart geplaatste, grotere achterlichten is dat, zelfs zonder al te hoge kosten, zonder meer gelukt. Daarnaast werd de veiligheidsuitrusting up to date gebracht. De Safrane kreeg gordelspanners en ABS; twee airbags zijn eveneens in het standaardpakket opgenomen.
Ook het motorengamma werd beter afgestemd op de vraag uit de markt. Eén van die huidige krachtbronnen is de 2,2-liter turbodiesel, die we al kennen uit de Laguna (waarin trouwens ook een ongeblazen variant leverbaar is). De viercilinder krachtbron heeft drie kleppen per cilinder, maar behoort nog niet tot de modernste lichting diesels met directe inspuiting.

Niet modern

Renault koos deze 113 pk turbodiesel voor de 1575 kg zware Safrane. "Zwaar", inderdaad. Ook hieruit blijkt dat de constructie van de Safrane niet meer tot de modernste behoort. Op het eerste gezicht lijkt die 113 pk nog wat onderbemeten, maar dat viel gelukkig wel mee. Hoewel de Safrane de sprint waarschijnlijk zal verliezen van lichtvoetigere klassegenoten met eenzelfde soort motorisering, is de acceleratietijd van 12,9 seconden absoluut niet slecht. Maar belangrijker is dat het nog beter gaat als alle kilo"s eenmaal rollen. Dat laten de cijfers voor de inhaalmanoeuvre van 80-120 km/h, die hij vlot kan uitvoeren (in 4 en 5 respectievelijk 11,6 en 13,4 s) wel zien. We herinneren ons nog dat we bij de introductie van de vernieuwde Safrane met de turbodiesel op een stuk snel gereden autoweg al onder de indruk waren van de souplesse en rust van deze motor. Wanneer je met 130 km/h in vijf extra gas geeft, is er nog steeds iemand thuis. Verder is het brandstofverbruik alleszins redelijk, zeker gezien het feit dat het testverbruik meestal vrij hoog uitvalt. Onder normale omstandigheden zullen die cijfers gunstiger zijn.
De motor werd in de Laguna geïntroduceerd met een andere vijfversnellingsbak en die combinatie zien we nu ook in de Safrane. De spatiëring past goed bij de motor. De bak verlangt een vaste hand, maar schakelt dan precies. Zoals je van een luxe Fransman verwacht, is het comfort van deze Safrane prima-de-luxe, terwijl de auto wat stugger is afgeveerd dan je zou vermoeden. Hij doet net of er geen slechte wegen zijn, maar wie met (te) hoge snelheid over stukken wegdek met achterstallig onderhoud rijdt, merkt dat hij wat losjes wordt, wat springerig. Op onze autowegen en met onze snelheidslimieten heb je daarvan echter betrekkelijk weinig last.

Riante ruimte

De inzittenden hebben riant de ruimte, zowel voorin als op de achterbank. Ook zitten ze in een comfortabel ingerichte cabine, waarin weinig motorgeluid of windgeruis te horen is. En hoewel ook de styling van het dashboard de ontwerp-
datum van de Safrane verraadt, is er niet veel aan te merken op de plaatsing van instrumenten en bedieningsknoppen en
-hendels. De portiervakken zijn netjes afgedekt met zachtbeklede armsteunen. Het dashboardkastje is ten prooi gevallen aan de passagiersairbag en extra aflegruimte is gecreëerd met extra opbergtassen aan de voorkant van beide voorstoelen.