Praktijkervaring Kia Rio (2011-2017): definitieve doorbraak

Het hoogtepunt bereikte de derde generatie Kia Rio al een jaar na zijn introductie, in 2012. Toen rolden er maar liefst 7.503 exemplaren de showrooms uit. Een deel daarvan komt op het conto van de mrb-vrijstelling wegens zijn lage CO2-uitstoot, zoals we dat toen nog deden. Niet alleen de 1,1-liter diesel, maar ook de Rio met 1.2 benzinemotor profiteerde daarvan. Dat laatste maakte van de Rio destijds een uniek aanbod. De 1.4 CVVT met 109 pk is zeldzaam, daarvoor moest je immers wel gewoon motorrijtuigenbelasting betalen. 

Ruimte en zitcomfort 

We kunnen ons voorstellen dat een aantal mensen alleen al voor het belastingvoordeel in de Rio stapte. Bij de volgende rijder is dat niet het geval: die kocht hem gebruikt in 2022. Daarbij was de ruimte wel een aankoopargument. “Ik ben 1,90 meter, dit gaat echt makkelijk in een Rio. Ook nog voor de passagier achter je”, schrijft hij. “Maar ook een rit achter in de auto is comfortabel genoeg voor mij met mijn lengte, maar ook voor de chauffeur die dan toch wel iets naar voren moet.” De kofferruimte vindt hij voldoende voor de gezinsboodschappen, maar de Rio moet tevens mee op vakantie. “We hebben na aanschaf een flexibele dakkoffer plus dakdragers gekocht en zijn er mee op vakantie geweest met ons vijven. Verder boodschappen, uitjes, bezoekjes, werk ...” 

Een andere Rio-rijder is eveneens tevreden met de ruimte en het geboden comfort. “Voor alle passagiers is er voldoende zitruimte. De gordels zijn ook voor kleine personen prettig in te stellen, zodat ze niet worden gekeeld.” Een derde eigenaar loopt tegen de grenzen van het model aan. “Nu met een kleine erbij begint de Rio toch wel aan de kleine kant te worden, op vakantie gaan met zijn drietjes past precies maar een tweede kind past er niet meer bij”, merkt hij op. “Of je moet met minder spullen op vakantie gaan”, is zijn pragmatische alternatief. 

De eerste, lange rijder klaagde niet over het comfort van de stoelen. Veel andere bestuurders doen dat wel. “De zijdelingse steun en rugsteun is voldoende, zeker in vergelijking met mijn oude Rio, maar het zitvlak is te kort. Zelfs met mijn bescheiden 1,70 meter aan lengte heb ik hier last van”, meldt de eigenaar van een Rio 1.2 CVVT Plus Pack uit 2011. De rijder van een iets jongere Rio Plus Pack ervaart hetzelfde. “Het comfort is redelijk, de zijdelingse steun is matig. De zitting is wat kort. Dus je begint wel last te krijgen van je benen na een 1,5 uur rijden. Achterin is het comfort ook matig. Passagiers hebben al snel last van de korte zitting en de slechte zithouding.”  

Gelukkig voor Kia zijn er zeker tevreden zitters, maar ook die hebben hun bedenkingen bij de ondersteuning. “De stoelen zitten heerlijk naar mijn mening, op de lengte na. Ze zijn wat kort en hierdoor mis je net wat extra ondersteuning bij je benen. Maar wat betreft je rug echt heerlijke stoelen”, complimenteert de eigenaar zijn 2014-Rio. De eigenaar van een Rio Super Pack beschrijft eenzelfde situatie. “De stoelen zijn goed, ware het niet dat ik de zitting iets te smal vind. Je voelt op langere ritten het stoelframe in je benen prikken, waardoor je de hele tijd moet verzitten”, luidt de kritiek. De zitpositie wordt wel oké bevonden. “De stoel kan voldoende omhoog en omlaag, maar ik mis wel een instelbare lendensteun. Het stuur is ruim verstelbaar, zowel in hoogte als in diepte. Hierdoor is een goede zitpositie voor iedereen te realiseren.” 

Op pad met de Rio 

Rijdt de Rio net zo vrolijk als hij eruitziet? De volgende eigenaar is er nog niet helemaal over uit. “Het is geen sportieve auto, maar toch best geveerd. Hierdoor ligt hij goed op de weg en zijn bochten enigszins leuk. Heuvels moet je wel voor uitkijken, want die voel je zeker. Eenmaal op weg overheerst comfort wel. De besturing is elektronisch en saai.”  

De eigenaar van een andere Rio 1.2 is enthousiaster over het sturen. “De elektrische stuurbekrachtiging is heel goed uitgekiend. Voldoende licht en met veel gevoel. Dat de auto zelf wat comfortabeler is afgeveerd doet hier niets aan af”, merkt hij op. Wel uit deze berijder eveneens kritiek op de verwerking van kleinere hobbels. “Korte richels echter knallen wel het interieur door.” Daarnaast noemt hij de Kia vertrouwenwekkend en stabiel op hogere snelheden, tenzij er sprake is van zijwind. “Het is niet zo dat je echt aan de kant geblazen wordt, maar je blijft het stuur corrigeren.” Deze bevinding bevestigt een tweede, over de gehele linie iets minder tevreden Rio-chauffeur. 

We kunnen nog meer berijders citeren, maar dat verandert de bevindingen niet. De ene helft van de Rio-rijders waardeert de stuurbekrachtiging terwijl de andere helft liever iets meer communicatie wenst. Het onderstel wordt vrijwel zonder uitzondering als comfortabel ervaren, met uitzondering van de verwerking van kleine oneffenheden. 

Een ander onderwerp van gesprek is de viercilinder 1.2 CVVT, waarbij CVVT staat voor Continuous Variable Valve Timing. Die motor houdt niet over, als we de berijders mogen geloven. “De ongeblazen 1.2 met 85 pk is erg tam en nodigt geenszins uit om eens wat 'pittiger' te rijden”, aldus een eigenaar van een exemplaar uit 2011. “In het stadsverkeer kom je goed mee en ook op de snelweg met de huidige regels (100 km/h) is het rustig tuffen, maar veel reserve voor een inhaalactie is niet beschikbaar.” Positief bericht is er ook: “Het viercilinderblok loopt wel mooi rustig en verbruikt geen drup olie.” 

De berijder van een Rio 1.2 uit 2015 ervaart dat net zo: “Je mist gewoon nét even dat beetje ... En met vijf personen en een dakkoffer helemaal.” Tot slot melden opvallend veel berijders dat ze het moeilijk vinden om vanuit stilstand op te trekken. “Laag in de toeren is er weinig trekkracht en is de motor niet zo soepel. Het zonder horten en stoten optrekken in de eerste versnelling vereist een fijn samenspel tussen gas- en koppelingspedaal”, vat een derde eigenaar samen. 

Onderhoud, storingen en irritaties 

Als het gaat om onderhoud en storingen zijn er twee onderwerpen die echt opvallen. Veel berijders klagen over de werking van de klimaatregeling. “Met de automatische airco, die een eigen leven lijkt te hebben, heb ik een haat-liefde verhouding”, schrijft een Rio Super Pack-eigenaar daarover. “Bij het ontwasemen van de voorruit springt de airco automatisch bij en in no-time is de ruit schoon. Maar het lukt me niet om de auto te verwarmen zonder dat de airco automatisch bijspringt.” Dat vindt ook de berijder van een vergelijkbare uitvoering ergerlijk. “Ik vind alleen soms veel gedoe met de automatische ontwasemingssysteem, want de AC springt elke keer weer aan maar ik heb deze weer opgelost door dit systeem handmatig te zetten. Kwestie van de juiste knop-combinatie kennen.” Een derde berijder vindt het nog erger: “De airco die aangaat wanneer die wil en met een trucje uitgezet moet worden, HEEL IRRITANT!” Daarnaast melden opvallend veel berijders een defect in het verwarmingssysteem, waardoor ze koude voeten hielden. Het vervangen van enkele kachelkleppen lost dit probleem op, wat veelal onder garantie is gebeurd.  

Een berijder die met dit euvel, en een groter probleem te kampen kreeg schreef na 187.000 kilometer: “Er zat geen gang meer in. Diagnose: katalysator stuk, en dat is een in het uitlaatspruitstuk geïntegreerd deel. Kosten €1.800 ex btw ex montage, en natuurlijk niet ver buiten de garantie.” De oplossing is desondanks best netjes. “De importeur heeft de helft voor zijn rekening genomen en de garage van het restant de helft. Uiteindelijk ben ik rond de €450 kwijt geweest aan dit akkefietje.” We sluiten af met de conclusie van deze berijder: “Al met al is de Rio een prima auto gebleken die ik iedereen zou aanraden. Verwacht geen bergen karakter, maar betrouwbaar is hij wel, zelfs best geschikt voor de veelrijders onder ons, zoals ik tot een jaartje geleden was.” 

We waarderen het als je wilt bijdragen door het bijhouden van de AutoWeek Verbruiksmonitor of door een gebruikersreview te schrijven waarin je jouw ervaringen met de auto deelt. Daarmee help je potentiële kopers echt vooruit!