Praktijkervaring BMW Z4 E85: dit vinden eigenaren van de toekomstige klassieker

Hét kenmerk van de BMW Z4 was zijn spraakmakende design. een flinke schok na de juist behoorlijk klassiek gelijnde Z3. De eerste generatie Z4 kwam in 2003 op de markt en is onder liefhebbers bekend onder de codenaam E85. Vanaf de facelift, geïntroduceerd in 2006, herkende je de Z4 aan een iets scherper getekende voorbumper en opnieuw ingedeelde achterlichten. 

Daarbij bleef het niet, want na de facelift konden klanten ook opteren voor de Z4 Coupé. Deze gesloten Z4 bleef relatief zeldzaam en heeft inmiddels een nog hogere klassieker- en liefhebberswaarde dan het open origineel. In 2009 werd de eerste Z4 afgelost door een opvolger met stalen klapdak, terwijl de in 2019 geïntroduceerde derde generatie weer over een stoffen dak beschikt. Dat biedt inderdaad ruimte aan opnieuw een Z4 Coupé…

Rijden met de Z4

Hoewel genoeg eigenaren aangeven graag naar hun Z4 te kíjken, kopen ze zo’n auto primair om mee te rijden. “Dit is een auto met twee gezichten”, schrijft de eigenaar van een Z4 2.5 Si uit 2008. “Zijn eerste gezicht is als een nette smoking: een goede en chique verschijning. Zijn andere gezicht is die in een race-pak. Zeker als je de Sport-knop gebruikt, verandert het karakter meteen. Ik heb me niet helemaal verdiept in de exacte aanpassingen, maar in elk geval de stuur- en gasbewegingen worden op 'racy' gezet. Ook het motormanagement krijgt te horen dat het allemaal voluit mag.”

Ook de eigenaar van een krachtiger Z4 3.0i (2003) noemt deze Sport-knop. “Het weggedrag van de Z4 is dik in orde. Het relatief lage gewicht zorgt voor een sportief rijgedrag. In de normale stand is de auto prima rustig te rijden, maar door het indrukken van de sportknop krijg je onder meer een betere gasrespons en meer gevoel in het stuur: iets zwaarder; al is het nog steeds relatief licht. In de sportstand is de auto wel iets zenuwachtig op het gas. In de stad of file is dat niet zo prettig. Gelukkig heb je als rijder de keuze.”

Een andere BMW-rijder is minder enthousiast over de stuurbekrachtiging. “Minpunt is het stuurgevoel. De elektrische bekrachtiging is niet super. Het is niet zo storend dat het je rijplezier kost, dus maar gewoon accepteren dat het minder is dan bijvoorbeeld de E81 1 Serie die ik ook heb.”
Daarnaast doet deze kritische rijder nog een duit in het zakje: “De auto is sportief, hard geveerd, maar naast mijn Cayman is hij juist comfortabel. Ik denk dat het met verwachting te maken heeft, maar het onderstel van de Z4 is niet super verfijnd.

Handbak of automaat?

De meeste Z4-rijders geven aan bewust voor een handbak te kiezen, vanwege hun eigen sportieve aspiraties of die van het model. “Het is echt een feestje om met deze auto te rijden. De zesbak van BMW schakelt heerlijk, met enige weerstand maar precies”, schrijft een van hen.  “Een sprint van 0-100 km/h gaat zo snel dat je moeite hebt om op tijd te schakelen. De bak is wel behoorlijk direct en vraagt een flinke kracht om de versnellingen te bedienen, maar de verkeerde versnelling kiezen is bijna uitgesloten”, vult een andere 3.0i-rijder aan.

Van te laat schakelen heeft de volgende eigenaar geen last: hij rijdt een Z4 3.0i met automaat die de kaap van 300.000 km allang heeft gerond. “De automaat is er een met koppelomvormer, van de oude stempel met vijf versnellingen. Je zou verwachten dat zo'n oude automaat wat traag van begrip is, maar in de praktijk valt dat heel erg mee. Hij schakelt boterzacht en timet zijn schakelmomenten goed. In de Sport-stand is de bak goed bij de les en schakelt hij bij het afremmen voor een bocht mooi terug. Zelf schakelen kan ook met het pookje en dat is best leuk, maar in de praktijk doe ik dat zelden. 

Andere banden maken verschil

Een regelmatig terugkerende kritiek gaat over de spoorgevoeligheid van dit type Z4. “Er zaten Bridgestone Potenza-runflat-banden onder”, schrijft de eigenaar van een Z4 3.0i uit 2003. “Mijn ervaringen met deze banden zijn ronduit slecht. Een BMW Z4 is sportief geveerd, maar het gestuiter en het lawaai alsmede de spoorgevoeligheid van de banden maakte het rijden toch minder leuk”, aldus de Z1-rijder. Hij schafte nieuwe banden aan, waardoor de rijervaring totaal veranderde. “Ik heb gekozen voor Pirelli Cinturato P7, geen runflatband. Toen ik wegreed, voelde ik meteen het verschil: alsof ik in een andere auto reed. Weg was de herrie bij elke gaatje in de weg of putdeksel, weg spoorgevoeligheid. Een verademing!”

Over herrie gesproken: daarover praat een Z4 M-eigenaar graag mee. “De Z4 M heeft een goed afgewerkte kap. Met de kap gesloten valt het windgeruis heel erg mee en hij sluit perfect af bij regenweer. Met de kap open (en het windnet geplaatst) kun je bij legale snelheden nog een gesprek voeren en valt de turbulentie mee. Als je echt gaat vlammen, kun je gesprekken vergeten en is het of je in een storm zit.”

Alledaags gebruiksgemak?

Niet elke Z4-rijder gebruikt de roadster als weekendauto, meer dan eens wordt hij ingezet als dagelijks vervoermiddel. Daarbij is het goed om te weten dat de eigenaren de ruimte waarderen. “De kofferbak is fantastisch”, schrijft een tevreden Z4 Roadster-rijder. “Ik heb het niet voor de koop allemaal uitgezocht, maar er is extreem veel ruimte voor een auto in deze categorie. Een grote reiskoffer krijg je erin door de cabriokast tijdelijk omhoog te klappen en vervolgens, na het inladen, indien nodig weer naar beneden te klappen. Zo kun je nog steeds met de kap open rijden.”
Een andere rijder is eveneens tevreden met de kofferbak, maar heeft wel een ander kritiekpunt. “Er is te weinig bergruimte in de auto. Kleine deurvakken en alleen een armsteun waar je je telefoon in kunt klikken. Normaal heeft hij achter de armsteun meer ruimte, maar hier zitten de cd-wisselaar en de dvd voor de navigatie.”

Over het zitmeubilair hebben eigenaren geen noemenswaardige klachten, al leren we dat sportstoelen beter zijn dan de standaardexemplaren. Geen uitzondering bij BMW, maar ook niet bij veel andere merken die deze keuze bieden. Eén eigenaar reed een van alle opties voorziene Z4, waarbij alleen de sportstoelen tot zijn spijt ontbraken. Dit probleem ging hij pragmatisch te lijf door de auto in te ruilen op een Z4 M, die standaard van deze sportiever geprofileerde zetels is voorzien. Ook langere bestuurders moeten opletten, zo geeft een 1,90 meter lange bestuurder aan. “Mijn lengte lijkt wel de limiet voor deze wagen. Ik heb stoel en stuur goed gepositioneerd, maar van mij mocht hij nog een paar centimeter lager zijn. Met de kap open gaat de wind goed door de haren. Als ik mijn hoofd vijf centimeter intrek, is er nauwelijks nog wind”, schrijft hij. Langere mensen zouden ook kunnen zoeken naar een exemplaar met handbediende stoelen, legt een andere rijder uit. “De opvallendste optie die ontbreekt, zijn elektrisch verstelbare stoelen. Dat blijkt de eerste eigenaar met opzet gedaan te hebben, omdat de handmatige stoelen zo'n drie centimeter lager staan en je dus nog lager in de auto kunt zitten. Je moet er maar op komen!”

Onderhoud, storingen en irritaties

Nu de eerste Z4’s twintig jaar oud zijn, kunnen we een aardig beeld krijgen van de kwaliteit. Om maar met de deur in huis te vallen: die blijkt behoorlijk goed. Grote problemen lijken de Z4 vreemd, al melden meerdere eigenaren defecten aan raammechanismen. 

Ook kent de auto een fenomeen waardoor het stuurwiel rond de middenstand lijkt te ‘plakken’, zo ondervond ook deze eigenaar. “Kort na aankoop bleek de auto het verschijnsel sticky steering (een probleem bij de stuurkolom; red.) te hebben, iets wat bij de eerste generatie Z4's kon voorkomen en wat zich alleen voordoet bij warm weer en na een lange rit. Reparatiekosten circa € 2.250,-. Dat hakt erin, maar sindsdien rijdt de auto perfect en ik ben blij dat ik de reparatie heb uitgevoerd”, schrijft hij. Het lijkt ook voordeliger te kunnen worden opgelost: “Ik heb dit laten doen door een ring in het stuur te laten draaien. Ik weet niet precies hoe het werkt, maar warempel, het werkt! Tot nu toe heb ik er geen last meer van gehad en het heeft me 70 euro gekost”, jubelt een 2.5i-rijder.

De overwegend goede kwaliteit betekent niet dat Z4-rijders per se voordelig rijden, want net als vrijwel elke oudere auto heeft deze BMW soms wat extra aandacht nodig om hem in topconditie te houden. Zo maakte de eerder aangehaalde automaatrijder in de eerste anderhalf jaar eigenaarschap behoorlijk wat kosten. “In overleg met de specialist heb ik toch maar de volledige investering in de auto gedaan. De auto was het volgens hem waard  en voor mij zeker ook. Het toont nog maar eens aan dat je met een BMW op leeftijd nooit goedkoop uit bent...”

Al met al zijn Z4-rijders behoorlijk tevreden automobilisten. Ze genieten van een sportief rijdende, maar tegelijkertijd behoorlijk bruikbare sportauto. Op comfortgebied kan het helpen om de runflat-banden te vervangen door normaal rubber en langere bestuurders lijken beter af te zijn met handmatig verstelbare stoelen. Om een Z4 in topconditie te houden, vereist hij zo nu en dan een stevige investering, maar voor welke oudere auto geldt dat niet? Neem je dat voor lief, dan lijkt de E85 Z4 een prima keuze voor wie een sportieve en opvallende auto wenst. Zelfs twintig jaar na zijn introductie.