Porsche 911 Carrera S

De kou van de Spaanse winternacht ... hangt in de mist rondom het Circuit Ricardo Tormo als om 8 uur ’s ochtends in het donker twee lichtjes opdoemen. Kort daarop volgen er opnieuw twee en terwijl er lichtbundels blijven verschijnen, klinkt het geluid van een handvol startmotoren. Kort daarop volgt een rauw ochtendconcert van 24 cilinders die in sets van zes ontwaken en ondanks de kou warme gevoelens oproepen. Het wordt een mooie dag. Dat kan bijna niet anders, want op deze dag kunnen we voor het eerst met de nieuwe Porsche 911 rijden. Het klinkt als een paradox: nieuwe 911. In vergelijking met zijn directe voor-ganger lijkt er op het oog namelijk niets veranderd. Zeker de voorzijde lijkt zelfs binnen het doorgaans sowieso al evolutionaire referentiekader van de iconische sportwagen wel heel erg veel op de 991. De achterzijde onderscheidt zich duidelijker dankzij de terugkeer van de verbindende strip tussen de achterlichten en een verticaal derde remlicht op de inlaat naar de motor.

Genoeg over het design: we zijn gekomen om te rijden. Om de machine de kans te geven op te warmen, gaan de eerste kilometers zowel letterlijk als figuurlijk normaal. Meteen valt op hoe comfortabel de 992 rijdt, misschien nog wel meegaander dan zijn directe voorganger, al is dat alleen te voelen door de twee op dezelfde weg vlak na elkaar te rijden en dan ook nog in een gelijkwaardig uitgeruste versie. Desalniettemin rijst de angst dat de 992 misschien wel té veel GT is. Afgezien van wat rolgeluid van de bizar brede achterbanden en de stevige verbinding met het wegdek zou je rustig rijdend niet denken dat je in een 450 pk sterke sportwagen zit. De angst verdwijnt bij de eerste bocht in Sport Plus als sneeuw (of in dit geval mist) voor de zon. Met het draaien aan de knop lijkt een andere auto te zijn ontstaan. Aan het volledig uitgeruste testexemplaar kun je zo veel systemen veranderen dat dat niet ver bij de waarheid vandaan zit. De besturing wordt scherper, de dempers worden stugger, de motorsteunen stijver en de vierwielsturing giftiger. En dan zijn er nog ESP, het elektronische sperdifferentieel en de aandrijflijn die een kleine metamorfose ondergaan.