Test: Porsche 911 Cabriolet (2019)

Twee maanden geleden maakten we kennis met de jongste generatie van de Porsche 911, intern aangeduid als de 992. Dat daarvan een cabriolet zou verschijnen, was geen verrassing. Die open versie is bij de 911 al sinds 1982 traditie.

Wat bij Porsche ook een traditie is, is het streven naar perfectie, het verfijnen van techniek om anderen het nakijken te geven. Want hoewel het vertrekpunt voor de 992 de 991.2 is, gaat het te ver om de nieuweling te bestempelen als een simpele facelift: meer dan 85 procent van de onderdelen is namelijk compleet nieuw. Er is veel tijd en energie gestoken in de toepassing van lichtere materialen. Niet dat de auto daardoor is afgevallen. Het is meer om de gewichtstoename binnen de perken te houden. Zo is de auto, om aan strengere emissie-eisen te kunnen voldoen, voorzien van onder meer een roetfilter. Verder heeft de versnellingsbak er een verzet bij en is de vooras breder. Zaken die extra kilo’s met zich meebrengen.

COUPÉDAKCONTOUREN

Omwille van de aerodynamica volgt de cabriokap zo veel mogelijk de contouren van het coupédak. Dat levert binnenin ook meteen meer dan genoeg hoofdruimte op, althans voorin, want op het achterbankje stal je hooguit wat bagage die je in de kofferruimte voorin niet meer kwijt kunt.

De geluidsisolatie is dik in orde, niet in de laatste plaats door de glazen achterruit. Alleen is net als bij veel andere cabrio’s het zicht over je schouders beperkt. Ook met de kap open is het zicht naar achteren trouwens niet uitmuntend; je kijkt uit op een hoge rand. Porsche komt je tegemoet door de 911 Cabrio voortaan standaard een achteruitrijcamera mee te geven. En daarmee is het probleem opgelost.

De afwerking van de kap is, geheel in lijn met de rest van de auto, van een heel hoog niveau. Dat geldt ook voor het mechaniek van de kap. Met een druk op de knop wordt de kap hydraulisch geopend en gesloten. Dat kan rijdend tot een snelheid van 50 km/h, maar ook met de afstandsbediening. Porsches oog voor detail lijkt trouwens geen grenzen te kennen; de stoelverstelling en het elektrisch open neerklapmechaniek van het windscherm zijn aan elkaar gekoppeld, zodat stoelen en scherm bij het verstellen nooit met elkaar in contact komen.

Mocht het bij het verkennen van de grenzen onverhoopt serieus misgaan, dan klapt van achter het achterbankje vliegensvlug een rolbeugel omhoog. Die draagt in z’n uitgangspositie overigens ook bij aan de stijfheid van de koets; de carrosserie is door het ontbreken van een vast dak nu eenmaal minder torsiestijf dan de coupé.Het interieur van de 911 is opgezet met een knipoog naar het verleden. Het dashboard heeft stijlkenmerken meegekregen van de oer-911’s. Dat resulteert onder meer in een instrumentarium met grote ronde klokken. Dat wil zeggen: de centraal geplaatste toerenteller is een echte klok, alles eromheen is virtueel en wordt geprojecteerd op een beeldscherm.

OP INTUÏTIE

De auto laat zich mooi intuïtief bedienen, alles is gericht op dynamisch gebruik. Veel secundaire functionaliteit is weggewerkt in de logische menustructuren van het snel werkende multimediasysteem, maar … gelukkig zijn de belangrijkste functies die je nodig hebt tijdens het rijden gewoon met grote toetsen te bedienen. Met één druk op de knop (het kan op de tast) verander je van rijmodus of wijzig je de dempersetting.

Natuurlijk kun je blijven hangen in tradities of nostalgie, maar in die valkuil zijn ze bij Porsche niet getrapt. Technisch is de 911 helemaal state of the art. De 3,0-liter turbo piekt bij 450 pk en reageert alsof het een elektromotor is. Van een aarzeling of vertraging op het gaspedaal is nauwelijks of geen sprake. Deze machine is direct bij de les, continu. Het maximumkoppel bedraagt voortaan 530 Nm en komt nu weliswaar pas vrij bij een iets hoger toerental, maar in de praktijk merk je daar niets van. De achttraps PDK-versnellingsbak (nu overigens al voorbereid op hybridisering) zorgt ervoor dat je altijd in het juiste toerengebied zit, ongeacht of je rustig aan het cruisen bent of juist natuurwetten wilt tarten.

TOCH TELKENS BETER

En natuurwetten kun je tarten met deze Porsche. Hoewel deze auto minder stijf is dan de gesloten versie, is het resultaat nog altijd strakker dan dat van menig sportieve auto met vast dak. Behalve met achterwielbesturing is de cabriolet met zijn actieve dempers nu voor het eerst ook met een 10 mm lager sport onderstel verkrijgbaar.

We hebben de Porsche, voorzien van vierwielaandrijving (nu met watergekoeld voordifferentieel), flink de sporen gegeven op uitdagend krullende routes. Aan grip is nimmer gebrek en met de als een natuurlijk verlengstuk van je zintuigen werkende stuurinrichting gaat hij verrassend neutraal de hoek om en doet hij precies wat je hem opdraagt. Natuurlijk kun je met het dak open comfortabel langs terrasjes rollen, maar deze auto daagt net zo makkelijk uit om de grenzen op te zoeken. Porsche laat zien dat het toch telkens weer beter kan, de 911 Cabriolet is in staat tot dingen die je op de openbare weg nooit zult doen. Zijn elektronische hulpsystemen zijn er dan ook niet op gericht om van de 911 de eerste autonome sportwagen te maken, ze zijn bedoeld om je absolute controle over de auto te geven en daarmee het rijplezier verder te vergroten. En hoewel we weten dat het gaat gebeuren, lijkt het nu haast onmogelijk dat Porsche over een paar jaar weer met een nog betere auto kan komen.