Peugeot 308 CC 1.6-16V VTi THP Première (2009)

Voor wie niet goed kijkt, lijkt-ie wel heel veel op de 307 CC, maar degene die het model wat aandachtiger aanschouwt, ziet dat Peugeot wel degelijk een nieuw en fris ogende coupé-cabrio heeft geprepareerd. Nog altijd ziet de auto er een tikkie merkwaardig uit, maar dat heeft alles te maken met het feit dat de koets een klapdak moet herbergen.

Peugeot monteert op de 308 CC een exemplaar dat uit twee delen bestaat. Die nemen nog aardig wat plek in en bezorgen de 308 CC een wat dikke derrière. Met wat slimme designtrucs weet Peugeot de proporties echter nog redelijk binnen de perken te houden. Zo heeft de 308 CC schuin aflopende achterlichten, een oplopende taillelijn die de carrosserie z'n wigvorm geeft en de achterzijde in het design integreert, en een achterbumper met schertsdifusor.

De 308 CC is beslist geen wonder van ruimte. Zeker wanneer er voorin lange passagiers zitten, blijft er achterin maar bar weinig ruimte over. De met mooi bruin leer overtrokken stoelen zien er sportief uit met hun geïntegreerde hoofdsteunen. De zijdelingse steun is prima en ook op schouderhoogte worden de inzittenden stevig op hun plaats gehouden. De gaten in de rugleuningen herbergen een systeem dat 'Airwave' heet; de airco blaast desgewenst z'n hete 'adem' in je nek. Helaas zit Airwave alleen op de voorste zitplaatsen.

Chic en verzorgd

Het dashboard ziet er volwassen uit. We kennen het uit de andere versies van de 308 en het heeft in onze testauto leren accenten; dat ziet er buitengewoon chic en verzorgd uit. Het driespaaks leren sportstuur heeft een dikke rand en ligt daardoor lekker in de hand. De middenconsole van de 308 is een waar festijn voor liefhebbers van druktoetsen en draaiknopjes. Zeker in de kennismakingsfase moet je daardoor nogal eens zoeken naar de juiste toets.

Hoewel je in een cabrio overwegend toert, hoeft dat in de Peugeot 308 CC allerminst. Onze testauto oogt niet alleen vrij zwaar, hij gooit ook daadwerkelijk nogal wat gewicht in de strijd. Toch voelt hij niet log aan. Goed, als een kart gaat de Peugeot uiteraard niet de bocht om, maar tot op hoge snelheid blijft hij neutraal curves ronden. De grens van z'n kunnen kondigt hij aan door over de voorwielen weg te glijden. De besturing is wat afstandelijk en een fractie te licht, maar voldoende precies. In open toestand is de carrosserie stijf genoeg, want alleen op erg slecht wegdek begint de voorruit lichtjes te sidderen.

Onder de motorkap van onze testauto ligt een 1,6-liter viercilinder turbomotor. Deze krachtbron hoest maximaal 150 pk op en verrast ons aangenaam. Wat een puik ding is het! De Fransen hebben de turbomotor samen met BMW ontwikkeld. Hij bereikt al bij 1.400 toeren per minuut z'n maximumkoppel van 240 Nm. Hierdoor voelt de 308 lekker alert en soepel aan. De krachtopbouw is mooi lineair dankzij de geleidelijk inkomende turbo-compressor; je krijgt geen plotselinge trap in de rug, maar wordt in je stoel gedrukt en daar ook gehouden. De zesversnellingsbak voelt veel strakker aan dan we gewend zijn van Peugeot. Ook die vormt dus een aangename verrassing.