Pas op de plaats - Barrelbrigade

MERCEDES-BENZ A 140

Auto Rivano in Hoofddorp, niet ver van het AutoWeek-hoofdkwartier, wil ons wel terwille zijn, zodat we veilig verder kunnen met onze barrels. Nadat we ons in de garage hebben vergaapt aan een Golf I GTI die onlangs onder het stof vandaan is gekomen, een Alfa 156 GTA én een Lancia Delta Integrale, gaan we gauw door naar het barrel van Nic, die zijn Mercedes A-klasse ‘ook mooi’ vindt. Minder mooi zijn de remleidingen die al enige jaren geleden vervangen hadden moeten zijn. Ze zijn telkens over het hoofd gezien, omdat ze verstopt zaten achter beplating die in de fabriek al onder de auto is aangebracht.

Tom Abels is de monteur van dienst. Hij krabt zich achter z’n oren over hoe hij dit akkefietje moet oplossen zonder dat hij er een dag mee bezig is ... Tom: “Er moet een heel stuk beplating onder vandaan en als het tegenzit, moet ook de uitlaat zakken. Zo’n A-klasse zit echt rottig in elkaar als je eraan moet sleutelen.” De opmerking van Nic ‘dat het niet netjes hoeft’ en dat hij ook niet per se ‘alle onderdelen terug hoeft’, maakt de opdracht heel wat eenvoudiger.

Algauw komt er wat zwaarder gereedschap tevoorschijn, waarmee de auto in een mum van tijd wordt gefikst. De nieuwe remslangen liggen al klaar en er gaat nieuwe remvloeistof in. Tom: “Ik heb meteen de goede DOT4-vloeistof toegevoegd, want het leek wel alsof er minerale olie in zat. In elk geval niet het spul dat er in thuishoort.” Tot slot wordt het remsysteem nog even ontlucht en daarmee is Nics barrel weer klaar voor de rest van het avontuur dat voor hem in het verschiet ligt.

ALFA ROMEO 156

De Alfa Romeo van Jan Lemkes is vooral heel erg moe. Maar technisch is hij niet slecht – alleen is het jammer dat de lpg-installatie de geest heeft gegeven. De minimumeis bij aankoop van de barrels was dat er banden met een fatsoenlijk profiel onder zouden zitten en dat de remmen deugdelijk zouden werken. Helaas is het Lemkes niet gelukt om aan die – toch tamelijk eenvoudige eisen – te voldoen. Toen de auto op de brug eens nader onder de loep werd genomen, was het best schrikken. De buitenkant van de voorbanden blijkt nog in prima staat, maar verder dan dat heeft Jan niet gekeken. Aan de binnenkant van de banden is nauwelijks profiel meer over. Heeft Lemkes even mazzel dat Auto Rivano nog twee knappe gebruikte banden op zolder heeft liggen! Ze worden met alle liefde gedoneerd aan de Barrelbrigade.

Op de vraag of er ook nog een setje lichtmetalen wielen ligt om de afgekloven exemplaren op de 156 te vervangen, komt eigenlijk niet eens antwoord. Jan leek dat een leuk idee: “Dat staat beter op de foto’s toch?”, probeert hij nog. Wat Damon de Rooij, de jongste bediende bij Auto Rivano die is aangewezen om de banden te monteren, wél interesseert, is waar de slotbout van de wielen is gebleven. Normaal gesproken levert dat natuurlijk een zoektocht op van hier tot ginder, maar niet als je hebt te maken met een ‘opgeruimd’ persoon als Jan Lemkes. Die tovert het kleinood met één beweging uit de deurbak. Het is bijna irritant, zo georganiseerd als die jongen is. Het monteren van twee gebruikte banden is vanzelfsprekend zo gepiept. En daarmee is ook de bella van Jan Lemkes klaar voor wat er aan uitdagende beproevingen gaat komen.

FORD THUNDERBIRD

Tot slot is er nog de Ford Thunderbird van Michiel. In eerste instantie vroegen we ons af of deze auto wel voldoende een ‘barrel’ was voor de Barrelbrigade. Na de technische keuring luidde het volmondige antwoord daarop ‘ja!’. Want met zijn dichtgepurde dorpels en loshangende wielophanging viel hij akelig door de mand. Het probleem met de wielophanging is dat er moeilijk aan onderdelen is te komen. Vind maar eens een draagarmrubber zonder daar drie weken op te moeten wachten.

Die tijd gaat Tom Abels er zeker niet in steken. Hij is bezig geweest met een onvervalst stukje huisvlijt. “Je ziet duidelijk dat deze auto jarenlang bij garagebedrijven is geweest die er geen onderdelen voor hadden. Ik heb een uitlaatrubber gevonden dat met wat aanpassingen precies past en als draagarmrubber kan dienen. Daar gaan we die gigantische speling wel mee oplossen.” Als hij bezig is de resten van het oude rubber los te pulken, doet hij er wel een waarschuwing bij. “Houd er rekening mee dat het een tijdelijke oplossing is, want een uitlaatrubber is natuurlijk geen draagarmrubber. Als ik jou was, zou ik meteen ergens de goede onderdelen bestellen en die erop zetten als je ze binnen hebt. Deze noodreparatie houdt wel een paar maanden.”

En Willebrands? Die hoort die woorden waarschijnlijk niet eens. Hij start de machtige V8 en met zijn landjacht kiest hij andermaal het ruime sop. Dit keer met een vastzittend voorwiel. Dat is wel zo prettig.