Opgeruigde campers zijn niet alleen van deze tijd, deze komt uit 1990 en heeft zelfs cultstatus

Wanneer je leven zich deels buiten de gebaande paden afspeelt, gelden er in camperland speciale regels. Wie houdt van het gekraak van grint en takken onder terreinbanden en het gefluit van de wind op de hoogste en meest afgelegen bergpassen, komt met een normale camper niet ver. Dan heb je een metgezel nodig die niet bang is om vies te worden en die op stoïcijnse wijze hitte en kou verdraagt. Een camper die nooit klaagt dat het hem te veel wordt, maar eentje die vooral zeurt wanneer hij eindelijk weer eens op pad mag. De Iveco TurboDaily 40-10 WM 4x4 die we hier als occasion testen ziet er niet alleen uit als een afgedankt pantservoertuig in ME-stijl, hij heeft ook een even onverschrokken karakter.

Ex van de Belgische politie

Onze hoekige vriend zag in 1990 het levenslicht als overlevingskunstenaar voor de Belgische politie. Daar deed hij waar hij het beste in is: functioneren als betrouwbare personentransporteur en als voertuig voor speciale eenheden. Hij werd ingezet in een periode waarin bedrijfswagens nog werden ontworpen volgens het principe ‘veel blik, weinig tierelantijnen’.

Omgebouwd tot camper

Het was tevens een periode waarin een offroader daadwerkelijk uit de voeten moest kunnen in zwaar terrein en niet alleen op een zandweggetje. Na zijn inzet in België werd de Iveco met pensioen gestuurd, waarna een dealer een nieuw baasje voor hem probeerde te vinden. Daarmee was de weg vrij voor een tweede leven als avonturier. De nieuwe eigenaar, een goudsmid uit de Duitse deelstaat Nedersaksen, beschouwde het verouderde, maar wel goudeerlijke werkpaard als een ruwe diamant. Onder zijn leiding begon de metamorfose van werkpaard tot camper, waarbij functionaliteit en robuustheid voorop stonden. De modificaties die hij liet uitvoeren, waren bepaald niet louter van cosmetische aard. De hoekige Iveco had niet tot doel om indruk te maken op omstanders, maar om geschikt te zijn voor avonturen waarvan de omvang bij voorbaat onbekend was. Dit exemplaar kan daarbij overal uit de voeten, tot in meedogenloos terrein als het moet, en daar waar de horizon eindeloos lijkt.

Michelin-terreinbanden

De Michelin-terreinbanden van het type XZL 11.00 R 16 springen enorm in het oog. Het zijn echt enorme dingen, in een maat die je normaliter alleen op serieuze militaire voertuigen aantreft en die ervoor zorgen dat de Iveco het niveau van regulier terreinvoertuig letterlijk en figuurlijk ver ontstijgt. De instaphoogte is maar liefst een volle meter, waardoor een korte ladder aan boord verplichte kost is. De intensieve reizen die deze auto al achter de rug heeft, hebben inmiddels hun sporen nagelaten. Gelukkig is niet alleen de aandrijftechniek, maar ook de uitrusting stukje bij beetje naar een hoger plan gebracht; ook op woestijnwegen, waarvan het fijne zand de passagiers de adem beneemt en waar temperaturen heersen die asfalt zouden laten smelten, voert deze Iveco zijn taken zonder morren uit. Zelfs in het kale Atlasgebergte, op hoogtes waar de lucht dunner wordt en waar berggeiten respect hebben voor de hellingen, klimt de Italiaanse reus onverstoorbaar verder.

Militaire oorsprong

Deze camper heeft een sober interieur, dat trouw is gebleven aan de militaire oorsprong: het is er minimalistisch, robuust en zeer onderhoudsvriendelijk. En juist daarom zo doordacht. De eigenaar heeft het dak van de aluminium wooncabine in het midden verhoogd om zo een stahoogte van ongeveer 1,70 meter mogelijk te maken. De afwerking is met fraai naaldhout, terwijl de achteraf gemonteerde openslaande ramen van Dometic veel licht en lucht aan boord brengen. Van noemenswaardige isolatie is evenwel geen sprake. Een handig aspect is de uitklapbare lattenbodem, waarmee in combinatie met de twee in de lengte gemonteerde banken achterin een bed voor twee personen gecreëerd kan worden. Die mogen alleen niet te groot van stuk zijn, want een breedte van 1,40 meter en een lengte van 1,83 meter is ver beneden de maat. Daar staat tegenover dat je vanuit deze camper na het openen van de deuren aan de achterzijde heerlijk vanuit je bed naar de sterren kunt kijken.

Eigenaar kookt altijd buiten de camper

De eigenaar kookt altijd buiten de camper – omdat het echte leven zich daar volgens hem afspeelt. Zijn creatie heeft een kleine stalen wasbak met een kraan, maar de twee drinkwatertanks zijn met 40 en 20 liter helaas aan de kleine kant. Een mobiele zitgroep en een praktische koelkast voorzien in de basisbehoeften. Dat wordt aangevuld met een slimme opbergmodule van Würth, die niet alleen tekent voor een opgeruimd interieur, maar ook mogelijkheden biedt voor uitbreidingen. Daarnaast is er een scheidingstoilet geïntegreerd. In een desolate omgeving zijn dit soort zaken pure luxe. Het dak van de camper is subtiel opgewaardeerd, met onder meer een zonnepaneel van maar liefst 240 watt. Een andere subtiele upgrade betreft de led-koplampen. Ze geven een modern tintje aan het uiterlijk en zijn natuurlijk erg zinvol tijdens de pikzwarte nachten in the middle of nowhere.

2,5-liter turbodiesel

Onderweg maakt de camper een onverzettelijke indruk en is daarbij nog best vermakelijk om te besturen ook. De 2,5-liter turbodiesel levert voldoende vermogen. De machinerie staat bekend om zijn lange levensduur, is goed toegankelijk en onderhoudsvriendelijk, nog een reden waarom dit robuuste werkpaard niet bang is voor hoge temperaturen, lange bergpassen of eindeloze woestijnetappes. De bediening vergt zoals verwacht behoorlijk wat kracht en het hoge geluidsniveau komt evenmin als een verrassing. Daar staat tegenover dat het vermogen van ongeveer 103 pk (afhankelijk van de motorvariant en het bouwjaar kan dat ook iets meer zijn) toereikend is om een redelijk tempo te kunnen aanhouden. Natuurlijk voelt deze camper zich ondanks de langere overbrenging vooral thuis op de rechter rijstrook, maar het moet er bij hem duidelijk niet om gaan hoe snel je op de plaats van bestemming bent. Wel telt welke afgelegen plaatsen je kunt aandoen.

Terreinversnellingen

In combinatie met de vierwielaandrijving, twee sperdifferentiëlen en de ultrakorte terreinversnelling baant de Iveco zich bij wijze van spreken een weg loodrecht omhoog. Alleen bij sneeuwverstuivingen in de bergen heeft Peter Thomas, de huidige eigenaar, weleens rechtsomkeert gemaakt, zo vertelt hij. Het verbruik blijft op lange afstanden redelijk binnen te perken: gemiddeld slaat de Iveco elke 100 kilometer zo’n 15 liter achterover, wat neerkomt op 1 op 6,7. Dat is fors, maar tegelijkertijd acceptabel voor een voertuig dat zich letterlijk overal een weg naartoe en doorheen baant.

Reken niet op comfort

Wanneer je eens op avontuur wilt buiten de gebaande paden, dan is deze archaïsch aandoende Iveco een uitstekende keuze. De Italiaan is uitgerust met alle benodigde voorzieningen om in het terrein uit de voeten te kunnen, maar vereist dan wel veel kennis van zaken. En op veel comfort hoef je niet te rekenen.