Overdaad

De jaren 80 van de vorige eeuw kenmerkten zich door overdaad: enorme schoudervullingen, ontploft haar, fluorescerende kleuren en verder gingen in die periode tientallen autotuners helemaal los. Populair waren tuners als Koenig (vooral bekend als Mercedes-Benz-‘veredelaar’), Arden (Jaguar), Kamei (die vooral doorsnee auto’s van spoilers en stickers voorzag) en Gutmann (gaf elke Peugeot 205 de brute uitstraling van de Turbo 16). Jongeren van toen denken nu glimlachend terug aan die tijd. Menig autoliefhebber had destijds een poster van een Gemballa-911 of Lorinser-Mercedes aan zijn slaapkamermuur hangen.

Wanneer die overdaad aan veelal optische tuning precies begon is niet bekend, maar wel dat de ultrabrede Ferrari Testarossa, in productie vanaf 1984, met zijn zij-koelsleuven een dankbaar voorbeeld voor veel aanpassingsbedrijven is geweest. Zo snel als de tuners opkwamen, zo snel zijn ze ook weer verdwenen. Sommige, zoals Alpina en AMG, bestaan nog steeds, maar zijn inmiddels overgenomen door de fabrikanten waarin ze gespecialiseerd waren, respectievelijk BMW en Mercedes-Benz. Ook het ‘uitbundige’ Brabus (eveneens Mercedes-Benz) bestaat nog steeds, evenals het wellicht minder bekende Rieger.

Rieger, vernoemd naar oprichter Toni Rieger die als chefontwerper nog immer het laatste woord in zijn onderneming heeft, is gevestigd in het Duitse Eggenfelden, zo’n honderd kilometer ten oosten van München, niet ver van de Oostenrijkse grens. Daar werd in april 1991, in de nadagen van zijn loopbaan, een Opel Kadett GSi Cabriolet van ettelijke toeters en bellen voorzien. Dat is deze S-411-ZF, een van de heel weinige overlevers. Eigenaar Gerrit Mannessen (43): “Ik weet nog één Rieger Cabrio te staan, maar die is in restauratie. Daarnaast ken ik nog één Rieger Hatchback, maar de status daarvan weet ik niet. Dat is het.”

Te breed

Hoe kan het ook anders: de liefde voor de Opel Kadett ontstond bij Gerrit dankzij zijn ouders, want die reden jarenlang het model van de in ons land zo succesvolle E-generatie die het tot Auto van het Jaar 1985 schopte. En met hen vele anderen. Alleen al in 1986 verkocht Opel ruim 57.000 Kadetts op een aantal van ruim 92.000 Opels en werd tevens de 100.000ste bestelling voor de aalgladde E-Kadett getekend, sinds zijn aantreden eind 1984. Het zijn cijfers die je naar adem doen happen.

Dat doet de aanblik van Gerrits Rieger Cabrio ook. Ondanks de veelheid aan lijnen, gaten en sleuven staat er toch een strak model in een erg fraaie kleur. Officieel is de kleur grijs, maar we zien er ook wel wat lila in. Een ouder echtpaar dat tijdens onze fotoreportage op de Veluwe belangstellend komt kijken, kan het nauwelijks bevatten: “Is dit écht een Opel Kadett?”, horen we verwonderd. “Ik heb zelf Kadett gereden, maar deze ken ik niet. Hij is wél mooi”, klinkt het goedkeurend uit de mond van de oudere baas. We begrijpen zijn verbazing wel enigszins. Nergens op de carrosserie staat ‘Opel’ of Kadett’ vermeld. Slechts door het openen van de portieren zie je de typenaam op de dorpel staan. Daarmee is het stel overtuigd.

Terug naar Gerrit, want aanvankelijk stond niet deze Rieger op zijn wensenlijstje, maar een Schneider, van de gelijknamige tuner die eveneens Opels Kadett aanpakte. “De Schneider heb ik ter hoogte van de achterwielen opgemeten, maar die bleek simpelweg te breed voor mijn garage. Maar met deze twee meter brede Rieger ben ik ook heel blij.”

We kunnen het ons voorstellen, want je rijdt in iets unieks. Dat merkte Gerrit zelf ook toen hij na een drie jaar durende restauratie voor het eerst ermee de weg opging. “Ik werd meteen aangehouden door de politie. Ze vonden het te gevaarlijk dat ik hiermee reed, omdat iedereen naar mij omkeek en afgeleid werd. Maar ik kon de agenten geruststellen: de auto was 100 procent in orde, want zojuist goedgekeurd, en beslist ongevaarlijk.”

Countach-achterbanden

Gerrit kwam aan de Rieger dankzij een Duitse vriend van hem. Na aanschaf was het plan om samen de restauratie ter hand te nemen, maar corona gooide roet in het eten. “De grenzen gingen dicht, zodat ik niet meer naar Duitsland kon. Daarom heeft hij veel in zijn eentje gedaan, zoals het vernieuwen van verrotte delen en het aanpassen van de achterschermen. Het was jammer dat ik niet méér kon meehelpen, maar eenmaal in Nederland heb ik toch ook nog wat werk kunnen verrichten. Zo heb ik de zijknipperlichten vóór verwijderd en er luchtinlaten van gemaakt.”

Verder heeft Gerrit de voor-, achter- en binnenschermen aangepast, evenals de dorpels. Daarnaast monteerde hij Irmscher-rookachterlichten en hangt er inmiddels en RVS-uitlaat onder. Het Kadett GSi Champion-interieur is opnieuw met leer bekleed. Een DTM-ruitenwisser, booskijkers vóór en BBS-wielen in de maat 9,5J x 15 ET3 (vóór) en 11J x 15 ET61 (achter) die compleet gerestaureerd en gepolijst zijn, maken het plaatje compleet.

Opvallend is de motor. In ons land stond de combinatie cabriolet/16V-motor niet in de prijslijsten, maar onder de motorkap treffen we deze krachtbron toch aan. Daar is trouwens bijna alles wél bij het oude gebleven. Bijna, want de machine levert 160 pk aan de voorwielen af in plaats van de standaard 150 (of 156 zonder katalysator). Destijds was je daarmee de koning van de straat. Tegenwoordig niet meer, ook al kom je met 160 paarden op 940 kilo niets te kort.

Minstens zo opvallend is de uitdijende achterkant, hét kenmerk van ‘breedbouw’. “Zoals gezegd is deze Rieger ter hoogte van de achterwielen ongeveer twee meter breed. Dat betekent ook dat er heel dikke achterbanden zijn gemonteerd. Met hun maat 285/40/15 kom je deze sloffen ook tegen op de Lamborghini Countach en verschillende oudere Porsches. Daar is de prijs ook naar: een band kost € 675.” Minder opvallend, maar goed voor de veiligheid, is de aanwezigheid van schijfremmen van de Calibra Turbo. “Die zijn vijfgaats in plaats van de viergaats exemplaren die de reguliere Kadett GSi heeft.”

Twingo RS Gordini

Een kijkje op het digitale dashboard, waarmee de Kadett GSi in zijn tijd über-cool was, leert dat de kilometerstand van deze, meer dan dertig jaar oude auto, met ruim 187.000 vrij bescheiden is. “Dat is in ieder geval de kilometerstand van de carrosserie. Of dat ook van de motor is, durf ik niet te zeggen.”

Al met al lijkt het erop dat de topless-Rieger tot dusver een vrij rustig bestaan heeft geleid. Dat blijft ook zo, verklaart Gerrit. “Ik rijd er alleen met mooi weer mee en als er meetings zijn. Als dagelijks vervoer heb ik een Renault Twingo RS Gordini. Ook een leuke auto waarmee je veel lol hebt, maar deze Rieger is echt wat aparts. Onderweg heb ik best veel aanspraak en maken mensen foto’s en filmpjes. Laatst was ik ermee naar een youngtimershow in het Duitse Herten. Wij werden daar veel bekeken: ‘Dat is mooi, dat is gaaf, dat is dik’, kreeg ik constant te horen.”

Thuis lijkt er minder bijval te zijn. “Mijn gezin vindt: het is jouw auto en verder gaan we er niets over zeggen. Maar waarschijnlijk gaat hij ooit naar mijn kinderen, want het is een blijvertje. Een Mercedes-Benz C63 AMG is mijn droomauto, maar ik zou er mijn Rieger absoluut niet voor inruilen.”