Nissan Qashqai 2.0 dCi 4WD Tekna (2008)

Met de Qashqai mikt Nissan vooral op concurrenten uit de compacte middenklasse, maar tegelijkertijd tracht het merk een graantje mee te pikken in de klasse van de midi-SUV's. Het uiterlijk van de Qashqai knipoogt hier en daar naar dat van de Murano, zoals bij de sterk stijgende onderste raamlijn. De stompe neus, krachtig ogende flanken, geaccentueerde schouders en geprononceerde wielkasten geven hem een stoere uitstraling.
De Qashqai is opmerkelijk stabiel voor een auto die relatief hoog op zijn poten staat. Toch komt hij minder gebalanceerd over dan de hatchbacks die op traditionele leest geschoeid zijn. In bochten weet de Nissan zijn hogere zwaarte punt niet te verhullen en helt-ie fors over. De neus, die wat straffer gedempt zou mogen zijn, zoekt nadrukkelijk de buitenzijde van de bocht op. Het stuur voelt wat PlayStation-achtig aan. Vooral rond de middenstand verlangen we echt meer communicatie. De pook van de versnellings bak laat zich met korte slagen, die vergezeld gaan van een plastic-achtige 'klik', door de verzetten dirigeren. Wel vraagt het koppelingspedaal gewenning. Dat werkt erg licht en het aangrijpingspunt laat zich wat lastig bepalen.

Bruikbaar koppel
De tweeliter commonrail-diesel van de Qashqai stamt van Renault en ontwikkelt maar liefst 150 pk. Het koppel blijft steken op een zeer bruikbare 320 Nm bij 2.000 tpm. Als je daar goed gebruik van maakt, hoef je maar weinig te schakelen. In ieder verzet heeft de tweeliter kracht voldoende voorhanden. Door schakellui te rijden, houd je ook de geluidsproductie laag. In de verte hoor je de diesel wel tokkelen, maar mechanische geluiden vanuit het motorruim manifesteren zich pas nadrukkelijk als je de zelfontbrander op z'n staart trapt.
Met al het zitmeubilair in positie heeft de Qashqai een bagageruimte van 410 liter te vergeven. Als de in delen neerklapbare achterbankleuning voorover gevouwen wordt, neemt de inhoud toe tot 1.513 liter. Jammer dat een geheel vlakke laadvloer niet te bewerkstelligen is; de rugleuningen gaan niet helemaal plat. Wie langer is dan 1,80 meter komt achter in de Nissan snel met z'n voeten en knieën in de knoei. Waarom heeft de Qashqai geen verschuifbare achterbank? De nogal fors aan gezette dorpel kan bovendien het bereiken van de achterbank bemoeilijken.
Voorin draait alles om de bestuurder. Het dashboard is rond de roerganger opgebouwd. Je kijkt uit op een sportief gevormd, motorfietsachtig instrumentarium. De bedieningsorganen zitten netjes geclusterd op het middendeel van het dash, waaraan in optische zin afbreuk wordt gedaan door een knoert van een scherm ten behoeve van het navigatiesysteem (een extra). Helaas kun je het niet laten verzinken in het dashboard. Het meubilair is comfortabel. De voorstoelen vertonen een lichte kuipvorm en houden het lichaam goed vast.
De uitrusting is prima in orde. De Nissan Qashqai Tekna verlaat de showroom mét airco, radio-cd-speler met stuurwielbediening, Bluetooth voor handsfree bellen, lichtmetalen wielen, in kleur gespoten buitenspiegels en portiergrepen, een regensensor en een automatische airco met twee klimaatzones.