Nissan Qashqai 1.6 - Skoda Yeti 1.2 TSI - Occasion Test

Hoewel er feitelijk niets mis is met een modale hatchback of handige stationwagon, is het ergens wel te verklaren dat de consument naar andere voertuigtypes kijkt. Waarbij het trouwens eerder zo lijkt dat het aanbod de vraag creëert dan andersom. De schoorstenen van de autofabrieken moeten blijven roken, dus blijft het nieuwe modellen regenen. Toch was het Nissan dat al in 2006 voor een ware revolutie zorgde met de introductie van de eerste Qashqai. Een auto die de nogal anonieme Almera opvolgde en meteen een doorslaand succes werd. Niet voor niets kreeg hij de bijnaam ‘Cashcow’ en door de grote vraag moesten klanten lang wachten op de levering van hun nieuwe Nissan.

De auto heeft alles mee: ruimte, prijs, uitrusting en een goede merkreputatie. Dat de belangstelling voor een gebruikt exemplaar ook groot is, blijkt uit de stevige prijzen. Neem de auto die we rijden maar als voorbeeld. Hij is tien jaar oud en kost nog altijd bijna negen mille; knap werk van Nissan. Waar Nissan de Qashqai als een cross-over positioneert, heeft Skoda met de Yeti naar een plekje in het opkomende SUV-segment gezocht. Met een auto die allesbehalve doorsnee is, zoals het Tsjechische merk dat al eerder met de Roomster heeft gedaan. De productie van de Yeti startte in 2009 en in datzelfde jaar vond de marktintroductie plaats. Hyundai deed toen al goede zaken met de Tucson en ook de Kia Sportage werd goed verkocht, net als de Nissan Qashqai. De Yeti deed het in zijn eerste volle verkoopjaar vrij aardig, daarna liepen de verkoopresultaten snel terug.

NIET VEROUDERD

En zo staan we anno 2018 oog in oog met een gebruikte, tien jaar oude Qashqai. En het moet gezegd: hij oogt nog altijd niet bejaard, zeker niet als je hem in het donkergrijs of zwart ziet, met een mooie set origineel lichtmetaal eronder. Naast de 1.6 zijn er een 2.0 benzine (ook als automaat en/of 4WD) en twee diesels: 1.5 en 2.0. De drie meest gangbare uitrustingsniveau’s zijn Visia, Acenta en Tekna, airconditioning is altijd aanwezig. In 2008 werd zelfs een iets langere versie aan het programma toegevoegd, de +2. Inderdaad, met twee extra (kinder)zitjes achterin. De wielbasis is 135 mm groter, de totale lengte bedraagt 4,52 m.

In 2010 kreeg de Qashqai een nieuwe neus, in 2014 verscheen het huidige model. Voor de Nederlandse particulier is de 1.6 de meest verantwoorde keuze en die kom je dan ook het vaakst tegen. De caravanrijders kozen voor de 2,0-liter, die 200 kg meer mag trekken. Bijkomend voordeel van die zwaardere motor is de aanwezigheid van een zesbak; dat scheelt een hoop toeren. In het interieur beginnen de jaren wel te tellen qua materiaalgebruik en vormgeving. Maar ook hier geldt weer dat er heel goed mee te leven valt, mede door de solide indruk die alles maakt. De stoelen zitten best goed, hoewel ze wat meer steun zouden mogen bieden. De ruimte voor achterpassagiers is stukken groter dan die van de conventionele hatchbacks waartegen de Qashqai het opneemt.

DOODSE BESTURING

Wij moeten het vandaag stellen met de modale motorisering, de 1,6-liter. In de reviews lezen we dat de gebruikers wel tevreden zijn over de prestaties, maar dat het hoge toerental op de snelweg gaat irriteren. Bij 130 km/h zit je al dicht tegen de 4.000 tpm en dat is behoorlijk veel. Niet dat de motor dan veel herrie maakt, maar het is vooral de subjectieve geluidsbeleving die een duit in het zakje doet. Na een tijdje op de snelweg rijden went het, moeten we toegeven. Niettemin is een zesbak meer dan welkom. In elk geval maakt de Nissan met deze motor geen luie indruk, mede dankzij die versnellingsbakverhoudingen. Die bak schakelt lekker licht, met kunststofachtige klikjes.

De besturing is in de rechtuitstand doods, dat voelt niet prettig en van Nissan zijn we anders gewend. De Qashqai een bocht in zetten, vereist dan ook meer aandacht dan normaal. Met het ronden van die bocht heeft hij geen moeite, ook al helt de koets aardig over, veroorzaakt door de soepele vering. Het maakt hem op de rechte stukken juist weer prettig comfortabel. Kortom, bepaald geen enerverende auto om mee onderweg te zijn, maar wel een toegankelijke. En nogmaals, stapte je destijds van een gelijk geprijsde hatchback in deze hoge Japanner (gebouwd in Engeland), dan was je waarschijnlijk aangenaam verrast. Vandaar het succes.

KALE BASISVERSIE

De Skoda Yeti is in zijn segment een opvallende verschijning. Allesbehalve de stereotype SUV en daardoor lekker pretentieloos. Hij zit vol rare stijlelementen. Zoals die twee ronde lampen naast de gewone koplampen, de bijzondere B-stijl en het ‘zwevende’ dak. Ook de opmerkelijke, rechte achterkant valt op en hij staat behoorlijk hoog op zijn poten. Maar dikke kunststof lijsten op de wielkasten heeft hij dan weer niet, terwijl dit gebruikelijk is in deze klasse. Voor Skoda misschien wel reden om het juist niet te doen, wie zal het zeggen?

Het dashboard ziet er goed uit, maar is minder spannend dan de buitenkant. Ergonomisch is alles dik voor elkaar. De Yeti is met drie benzinemotoren geleverd: 1.2, 1.4 en 1.8 (alleen als 4x4), in alle gevallen TSI’s. Alleen de lichtste was in combinatie met automatische transmissie (DSG) leverbaar, maar na de facelift de 1.4 ook. Daarnaast stonden er twee diesels op de bestellijst: 1.6 en 2.0 TDI, die laatste met 140 of 170 pk en desgewenst ook met 4WD. Veel voorkomende versies zijn de Active, Comfort en Elegance of de nog luxere Ambition. Het instapmodel heeft geen airco of cruisecontrol, let daar dus goed op bij de aankoop. De stoelen zijn bovengemiddeld goed en daarmee ook de zitpositie. Het achterste gedeelte is flexibel in te delen. De stoelen zijn verschuif- en verwijderbaar, zodat je een kleine bestelwagen van de Yeti kunt maken.

FIJNE AANDRIJFLIJN

Net als de Qashqai in deze test, beschikt de Skoda over de kleinste motor. Maar dat is helemaal geen straf, merk je al snel. Aardig wat koppel en een zesbak staan garant voor rust aan boord en een redelijk vlotte acceleratie. Bij 100 km/h scheelt het al 800 tpm met de 1.6 van de Nissan! Ook het bijna 130 kilo lichtere gewicht spreekt in zijn voordeel. De zesbak schakelt voortreffelijk en samen met de goed doseerbare koppeling tik je met veel plezier door de verzetten. De besturing voelt ‘elektrisch’ aan, wat niet per definitie betekent dat de auto niet fijn stuurt. Hij is namelijk wel gemakkelijk te plaatsen en voelt vertrouwenwekkend aan. Vering en demping zijn stugger dan die van de Qashqai en mede daardoor helt de koets niet sterk over.

Opmerkelijk is de stilte aan boord, vooral nadat je in de Nissan hebt gereden. Dat komt uiteraard ten dele door die rustige motor, maar ook andere rijgeluiden zijn goed geïsoleerd. De combinatie van de goede zitpositie, prettige aandrijflijn en stabiele rijeigenschappen maken de Yeti tot een fijne reisgenoot op lange ritten en we lezen dat ook in de vele reviews op onze site. Achterpassagiers komen er qua hoofd- en beenruimte ook niet bekaaid vanaf, al biedt de Nissan in de lengte iets meer ruimte. Veel scheelt het niet; beide auto’s lenen zich goed voor gezinsgebruik.

RAMMELENDE KETTING

Beide testauto’s zitten goed in de spullen. Automatische klimaatregeling, cruisecontrol, lichtmetalen wielen; het is er allemaal. Achterpassagiers in de Yeti moeten zelf de ramen openslingeren. Allebei de auto’s hebben een trekhaak waar 1.200 kg aan mag. Pluspunt van deze motoren is het ontbreken van een distributieriem; dat scheelt in de onderhoudskosten. Toch is het bij de Skoda zaak om die ketting goed te controleren of dit door een deskundige te laten doen. Hoor je een licht getik of geratel net na het starten, dan is het einde nabij. Vaak is de ketting al vernieuwd. Zo niet, reken dan op een kostenpost van circa € 650. Afgezet tegen de kosten van het vervangen van een riem valt dat eigenlijk best mee en als het goed is, gaat de nieuwe ketting langer mee.

Vreemd genoeg lezen we in een aantal reviews van Yeti-rijders dat men de kofferbak aan de kleine kant vindt, terwijl eigenaren van een Qashqai dit juist niet noemen. Wellicht was de vorige auto een Octavia, die een joekel van een bagageruimte heeft. Overigens is die maximale 1.752 liter van de Skoda alleen beschibaar als alle stoelen zijn verwijderd en dat is best een klus. Ook opmerkelijk is het feit dat de twee jaar jongere Skoda goedkoper is dan de Nissan. Dat zegt weer veel over de goede restwaarde van de Qashqai.