Mitsubishi Space Star 1.9 Di-D

Elke serieuze middenklasser moet 'm hebben. En hij moet behalve economie en duurzaamheid tegenwoordig ook volop dynamiek bieden en ook nog eens een beperkte uitstoot: de dieselmotor. En Mitsubishi's Space Star, de in Nederland gebouwde MPV-achtige vijfdeurs, wil serieus meedoen. Omdat Mitsubishi geen zin had om de 'ouderwetse' 1.9 turbodiesel (uit de Carisma) in de Space Star te lepelen, was het even wachten (Space Star landde in 1998) voordat de Japanners rond waren met Renault, de bouwer van deze DI-D-motor. Jazeker, Japan koopt voor de Star DI-D simpelweg de krachtbronnen van deze Franse fabrikant en hangt ze in Born in de Space Star. Er zit dus geen spat Japanse motorontwikkeling in deze vierpitter. Net als trouwens de huidige Carisma. Ook die turbodiesel komt van Renault.

En da's maar goed ook want Europeanen bouwen nu eenmaal lekkerdere diesels dan Japanners. Waarom zelf opnieuw het wiel uitvinden als er een lekker aanbod bestaat?
Deze DI-D kennen we uit de Volvo V40 (zie AutoWeek nummer 31 van 2000) en ons gevoel van toen blijft kaarsrecht overeind als we de oranje-achtige Space Star (H-O-L-L-A-N-D!) de sporen geven. Man-man, wat kan deze Space Star-diesel een sporen trekken zeg! Op nat of modderig wegdek moet je echt rekening houden met het doseren van je rechtervoet: want de Space Star dendert onverdroten voort. En hebben we geen tractie, dan gaan we gewoon even lekker spinnen.

Blijft stug aangeven: 1 op 15

Nee, wat betreft trekkracht en prestaties is die Mitsubishi Space Star zo bij de tijd dat de voorwielen moeite hebben om het allemaal bij te houden. De cijfers van de DI-D (staat voor Direct Injection Diesel) liegen er dan ook niet om: 103 pk, 215 Nm bij 1700 tpm tot 3250 tpm, een top van 185 km/h en in 12 seconden naar de honderd. Hoppa, zeggen we dan! De 1200 kilo zware Space Star maakt dan ook voortdurend een gretige indruk (zonder echt uit te dagen) en wil je nog wat extra's en je trapt door, dan geeft 'ie ook nog wat extra's. Daarbij blijft de verbruiksmeter in het display bovenop het dashboard toch de hele middag stug 1 op 15 aangeven. Als dat het cijfer is dat je scoort zonder echt erg op te passen, is dat ook nog eens voor elkaar. De fabriek geeft overigens als gemiddeld, gecombineerd verbruik 1 op 18 op.
Tokkelt 'ie er nog een beetje flink op los dan mischien? Negative. Bij starten moet je goed je best doen om te horen dat het een diesel is, bij keurig tijdig opschakelen hoor je het simpelweg niet en alleen bij ver doortrekken (eigenlijk behoorlijk zinloos bij een diesel) krijg je hem aan het brullen. Ook dik in orde dus, die isolatie.

Mag het iets steviger?

Wat jammer nu toch dat het onderstel van de Space Star niet van hetzelfde hoge niveau is als die krachtbron. Het is namelijk lang niet zo veelzijdig als die potente 4-pitter. De Space Star was en is ons niet strak genoeg, helt teveel over in bochten, heeft moeite met het verwerken van de motorpower kortom, hij is effe te eenzijdig, te zeer op comfort gericht. Deze auto heeft traction control nodig en laat dat nu net niet leverbaar zijn. Wie een zeer comfortabele reisauto zoekt, is met deze Star-diesel dus uitstekend bediend. Dat staat voorop. Prima meubilair, voldoende interieurruimte en een superfijne vering terwijl de Star in rechte lijn op snelheid ronduit goed spoort. Maar dat gaat allemaal duidelijk ten koste van de rij-dynamiek in bochtenwerk. Dan heeft de auto weinig te bieden. En da's jammer omdat die motor dat juist zo lekker zou vinden. Ook iets te weinig dynamiek in de rijpositie wat ons betreft: het stuur staat ons te (Scénic!) vlak.
Een auto in en voor Europa ontworpen, zo riep Mitsubishi bij de lancering van de Space Star. Ze roepen het nog steeds. Toch, in het interieur voelt het nog heus Japans aan. Al staat de bekleding van de binnenkant van de portieren ons heus aan, het is binnen in de Space Star niet frivool of gezellig. Afgezien van de portieren vinden we ook het display bovenop aardig.

Wel erg handelbaar hoor

Mitsubishi hamert bij communicatie over de Space Star nooit direct over 'ruimteauto'. Volgens de makers zit 'ie overal zo'n beetje tussenin: MPV, vijfdeurs hatch, stationcar. Dat klopt wel. Als u maar niet vergeet dat het met de flexibiliteit van het Space Star-binnenste nogal meevalt. De bank kan in ongelijke delen neer (vlakke vloer) en de achterbank kan over 15 cm verschoven worden (in zijn geheel). Verder is de achterbankrugleuning verstelbaar. Zo, we zijn klaar! Zo 'veelzijdig' is de Star!
Niks geen uitneembare stoelen, stoelen die tafels worden, achterbanken die uit bagageruimten opstijgen of stoelen die verplaatsbaar zijn. Wat de Space Star wel nog biedt (en daarmee scoort 'ie wel): een uitstekende algehele bediening en handelbaarheid. Het is een auto die je helemaal naar je hand zet, en supermakkelijk en soepeltjes te rijden valt. De bekrachtigde besturing is licht, precies en toch niet gevoelloos, de vijfbak voldoet uitstekend, het pedalenwerk is zonder aanmerking en knoppen en hendels werken soepel en direct. Daarbij is het overzicht rondom goed. Lijkt ons een uitmuntende lesauto, deze Space Star. Ook al omdat de instap zo fijn is: niet te hoog en niet te laag, precies goed.

Ons eerste oordeel

Een middagje stoeien met de nieuwe motorisering voor de Space Star maakt duidelijk dat ze bij Mitsubishi een prima keuze hebben gemaakt door voor deze DI-D te gaan. Fijne krachtbron, helemaal van deze tijd. Verder blijft de Space Star een praktische, ongecompliceerde auto met een nette, ingetogen vormgeving en een verzorgde afwerking binnenin. Jammer dat de voortrein moeite heeft met de motorkracht, dat de algehele afstemming van het onderstel behoorlijk slapjes is en dat de Star niet schittert qua uitrustingsniveau; van ons had airco en ABS wel standaard mogen zijn op zo'n kilometervreter zoals de DI-D is bedoeld.