Eerste rijtest: Mitsubishi Outlander III

Maar of hij nu mooier is geworden? De oude neus gaf hem veel meer eigen gezicht, nu is hij wat anoniemer en minder als Mitsubishi herkenbaar. Aan de voorkant roept hij nu associaties met Citroen op en aan de achterzijde met Subaru - door de witte lichtpartij over de volle breedte. Dat bescheiden uiterlijk is een bewuste keuze, Mitsubishi wilde een auto die minder emotie oproept en daarmee een groter publiek aantrekt, dat vooral op praktische eigenschappen is gericht.

Hij is belangrijk, die nieuwe Outlander, er zijn van versie I en II bijna een miljoen exemplaren verkocht en Mitsubishi kan zich moeilijk veroorloven dat het succesverhaal stagneert. De derde generatie is vooral een zeer grondig onder handen genomen versie van de voorganger. Alhoewel de buitenmaten zo goed als hetzelfde zijn gebleven, is de binnenruimte groter. Je kunt er meer bagage in stoppen, nu 591 liter in plaats van de 541 van voorheen. Je kunt er beter in zitten ook. De zevenzitsversie was bij de tweede generatie eigenlijk een 5+2, met alleen plek voor twee kinderen op de achterste zitrij, de nieuwe heeft op de derde rij twee aparte, volwassen stoelen, die bovendien ingenieuzer inklappen dan eerst zodat je de laadvloer compleet vlak kunt maken. Als je dat doet, is het laadvolume 1022 liter, 33 méér dan bij versie II.

Serene rust

Mitsubishi geeft toe dat het niet zo goed was in de zogenaamde 'perceived quality', wat niet staat voor de werkelijke kwaliteit, maar voor de kwaliteitsindruk die iemand krijgt als hij het interieur bekijkt en betast. Daarom zijn voor de Outlander III nieuwe materialen gebruikt, geen plastic meer waarop 'soft touch paint' is gespoten, maar kunststof dat met een laag zacht materiaal is bekleed. Dat werkt: het interieur maakt een indruk die wat luxueuzer is, maar Mitsubishi heeft niet zo'n grote stap vooruit gezet als bijvoorbeeld Kia. Maar het binnenste van de Outlander III is in elk geval licht, ruim, comfortabel en overzichtelijk.

Mitsubishi heeft veel moeite gedaan gewicht uit de auto te halen, de nieuwe Outlander is daardoor 100 kilo lichter, een prestatie want er is meer luxe aan boord en de zijruiten zijn van dikker glas voorzien, om het interieur beter te isoleren van buitengeluiden.

Toevoegingen die dat 'meest complete' uit het intro waar maken zijn Stop & Go, Adaptive Cruise Control, Lane Departure Warning en een systeem dat de bestuurder waarschuwt voor dreigende botsingen en de auto indien nodig zelf afremt. Om ondanks die extra's kilo's toch gewicht te besparen heeft Mitsubishi niet meegedaan aan de mode van de grote glazen daken en is de vijfde deur niet meer in twee delen te openen – het is nu gewoon één groot portier.

De verbeteringen aangaande NVH (noise, vibration and harshness) merk je goed, in de meeste omstandigheden heerst er een serene rust in de Outlander, waardoor je andere geluiden soms iets beter hoort – zoals de banden als ze door een kuil gaan. De nieuwe Outlander is er als vijf- en als zevenzitter. Op het menu kun je twee typen aandrijving aanvinken, 2WD (op de voorwielen) of 4WD. Motoren zijn er twee: een nieuwe tweeliter benzinemotor en een verbeterde versie van de reeds bekende 2,2-liter turbodiesel. Wie de diesel neemt, kan qua transmissie kiezen tussen een zestraps handbak en een zestraps automaat. Wie benzine kiest en met de hand wil schakelen, krijgt een vijfbak, wie automatisch wil rijden, krijgt een CVT met zes vaste schakelpunten. Beide motoren leveren 150 pk, maar de turbodiesel is natuurlijk de winnaar als het gaat om koppel, als gevolg waarvan de 2.2D veruit de snelste Outlander is. Niet alleen ligt de topsnelheid 10 km/h hoger, hij accelereert ook aanzienlijk rapper van 0 naar 100, het verschil is 2,7 seconden. De diesel is ook veruit het zuinigst. Een Outlander op benzine zou gemiddeld 1 op 14,9 scoren op de verplichte cyclus, de dieselbroeder zou doorsnee 17,5 kilometer teruggeven voor een liter.

Staat van radeloosheid

Tijdens de voorintroductie in en om Frankfurt reden we de 2,0-liter benzine met CVT en vierwielaandrijving en de 2,2 liter turbodiesel, met handgeschakelde zesversnellingsbak en 4WD. De Outlander manifesteerde zich daarbij als een complete en praktische auto, die een prima comfort levert. De tweeliter benzine is op zich een mooie motor, die zich gewillig door het gehele toerenbereik beweegt en stil en soepel loopt, maar doordat we tegenwoordig verwend zijn met turbomotoren die heel sterk zijn onderin, komt Mitsubishi's ongeblazen tweeliter af en toe wat amechtig over. De trekkracht is weliswaar een adequate 195 Nm, maar die piek wordt pas bij 4.000 toeren bereikt. In normale omstandigheden vormen de motor en de CVT een goed tandem, maar zodra je wat meer vraagt – op bijvoorbeeld een bergweg of tijdens een inhaalactie – moet de transmissie een laag verzet opzoeken en gaat de motor fors loeien, wat afbreuk doet aan het rijgenoegen. Voor een sportieve rijstijl is de 2.0 dan ook niet geschikt, je brengt motor en CVT dan in bijna een permanente staat van radeloosheid. Voor mensen die altijd 'normaal' rijden, is het zeker een geschikte motor, al is het geclaimde 'officiële' verbruik zeker geen vanzelfsprekendheid. Tijdens een segment van een grotere rit rondom Frankfurt, waarbij we ons keurig aan de maximumsnelheden hielden, scoorden we 1 op 10,3 wat dichter bij een reëel gemiddelde lijkt dan de opgegeven 1 op 14,9. De benzineversie is voor zijn formaat, uitrusting en gebruiksvriendelijkheid heel mooi geprijsd met een starttarief van € 31.490. In de 2.2D kwamen we qua verbruik tot 1 op 14. Met deze motor, die echter de prijs van de Outlander III 1o mille de hoogte in stuwt, is het een stuk aangenamere en veel vlottere auto, vooral door het hoge koppel.

Hybride op komst

Er mankeert niets aan de Outlander III dat een vervolg van het succes in de weg staat. Er zijn goed merkbare stappen vooruit gezet, waarbij zuinigheid, compleetheid en nuchtere kosteneffectiviteit de hoogste prioriteit hadden. Daardoor is de III vooral een doorwrochte no-nonsense auto, voor mensen die met het verstand kopen en voor wie een auto voornamelijk een handig een gebruiksvoorwerp is.

De nieuwe Outlander staat in september in de showrooms. Mitsubishi heeft echter nog een aas in de mouw, en die komt in mei 2013 op de speeltafel: dat is de P-HEV. Deze plug-in hybrid Outlander zal minder dan 50 gram CO2 per kilometer uitstoten en vrij zijn van BPM, van houderschapsbelasting en van bijtelling. De Outlander P-HEV verschilt uiterlijk slechts in detail van de auto op deze pagina's. Hij zal permanente elektrische vierwielaandrijving hebben, met een in beginsel onbeperkte actieradius, dankzij een lichte benzinemotor die niet alleen in staat is de elektromotoren te 'voeden' maar indien nodig – via een speciaal, direct tandwielstelsel – een deel van de aandrijving voor zijn rekening kan nemen. De accu's kunnen ook via het lichtnet opgeladen worden als de auto geparkeerd staat. Mitsubishi heeft voor de P-HEV een nieuw, eigen aandrijfsysteem ontwikkeld, dat naar eigen zeggen 'een mijlpaal' in de ontwikkeling van de auto zal zijn.