Mini Electric (2021) – Electric Mini (1963) - Reportage

Historische gebeurtenissen hangen soms aan elkaar van toevalligheden, waardoor het eindresultaat ook zomaar compleet anders had kunnen uitpakken. Wat als de elektrische auto begin twintigste eeuw het gevecht met de verbrandingsmotor niet had verloren? Dan konden nu alleen onze oudste senioren nog vertellen over auto’s met cilinders, zuigers, kleppen, olie en benzine. Waaróm de elektrische auto destijds niet doorbrak, daarover bestaat geen eenduidige verklaring.

Het is een combinatie van factoren. Nieuwe uitvindingen volgden elkaar in rap tempo op, waardoor er geen duidelijke toekomstvisie was binnen de auto-industrie. Er werd geëxperimenteerd met allerlei vormen van aandrijving, zonder dat men wist welke kant het op zou gaan of wat de standaard zou gaan worden. Wat dat betreft zijn er parallellen met de huidige tijd te trekken, waarbij de grote merken – net als toen – op meerdere paarden wedden. Dat het pleit honderd jaar geleden werd beslecht in het voordeel van de auto met verbrandingsmotor valt terug te voeren op z’n grotere actieradius, de uitvinding van de elektrische startmotor (niet meer handmatig aanslingeren) en de verbeterde infrastructuur buiten de grote steden. Dat de benzineauto dankzij massaproductie, met de T-Ford voorop, plotseling veel goedkoper was om te maken, is net zo belangrijk. Zo kom je uiteindelijk toch altijd weer uit bij het aspect geld. Want hoe begaan iemand ook mag zijn met het milieu – een factor die een eeuw geleden nauwelijks van belang was – als een elektrische auto buiten de financiële mogelijkheden valt, houdt het op.

UITSTRALING

Nu we het toch over geld hebben: onze duurtest-Mini Electric kost, zoals je hem hier ziet, € 41.100. Dat is dankzij een aantal opties een kleine vijf mille meer dan de vanafprijs van € 36.200. Serieus geld, zeker voor een elektrische auto waarvan de actieradius in de praktijk met 150 à 170 kilometer aan de krappe kant is. Een Mini is voor veel mensen dan ook meer dan een vervoermiddel; hij wordt vaak in de eerste plaats gekocht vanwege zijn stoere en sympathieke uitstraling. Dat hij ook nog eens fantastisch stuurt, is daarbij mooi meegenomen. Dat geldt voor de Mini’s met verbrandingsmotor, maar ook voor de Mini Electric. Ondanks de extra kilo’s van het accupakket is het onderstel mooi in balans en kun je er ouderwets hard de hoek mee om.

Omdat we benieuwd zijn hoe verstokte Mini-rijders tegen zoiets moderns als onze elektrische duurtester aankijken, besluiten we om eens te gaan buurten bij specialist Ben van Leeuwen in Ter Aar. “Over dertig jaar lachen we om de verbrandingsmotor”, valt hij met de deur in huis. De man die al decennia lang sleutelt aan Mini’s en door de jaren heen een indrukwekkende collectie Mini’s verzamelde, is geen groot fan van elektrische auto’s. “Voor mij is de lol er wel af, het zijn rijdende wasmachines en koelkasten. Laat mij maar lekker rommelen met een carburateur”, bromt hij. Het is ook een beetje de rol die hij moet spelen als nestor van het bedrijf. Zoons Tom en Bert zijn namelijk uitstekend op de toekomst voorbereid: Tom heeft zich gespecialiseerd in elektronica en Bert heeft behalve veel technische knowhow van oude en moderne auto’s ook een gezonde interesse voor de elektrische kant van het verhaal. Gedrieën vormen ze zo een mooie mix van oude en nieuwe kennis. Bert: “De benzinemotor is uitontwikkeld en ik denk dat elektrisch rijden absoluut de toekomst is. Ik vind het interessant en ik ben ook erg benieuwd hoe jullie Mini Electric rijdt. Ik heb er tot nu toe alleen een keer in gezeten in de fabriek in Born.”

PRIJZIGE OMBOUW

Voor wat hoort wat: als ruilauto hebben Ben en Bert een elektrische Mini voor ons geregeld. En wat voor eentje! Een Austin uit 1963, geleend van Luke van Adrichem van Electricmini.nl, waar de Van Leeuwens goed contact mee onderhouden. Samen onderzochten ze de mogelijkheden om op kleine schaal, ongeveer vijftig stuks, oude Mini’s om te bouwen naar elektrisch.

Van Leeuwen heeft zijn twijfels over de haalbaarheid. “Ik vraag mij sterk af of het rendabel is. Het is een lastig verdienmodel, de prijs van de ombouw moet omlaag. Met name de accupakketten zijn nog erg duur. Je begint met een basisprijs van ongeveer € 20.000 voor de ombouw, exclusief btw en exclusief Mini. Voor een goed totaalpakket ben je minimaal 35 mille kwijt, maar als je het echt goed wilt doen, moet je eerder richting de ! 50.000 denken. Het is de vraag wie dat geld ervoor overheeft.” Terechte vraag, zo denken wij. Want laten we eerlijk zijn: de praktische bruikbaarheid van een ‘gewone’ oude Mini is al beperkt en dat wordt er met een elektrische aandrijflijn niet beter op als de bagageruimte is gevuld met accu’s. Bij Electricmini.nl hebben ze daar al iets op bedacht: de batterijen liggen nu achter de voorstoelen. De achterbank is dus opgeofferd, maar daarvan wordt in de praktijk nu eenmaal nauwelijks gebruik gemaakt. Bovendien kun je bovenop het accupakket ook nog het een en ander aan bagage kwijt.

KIND OP DE KERMIS

Laten we maar eens een stukje gaan rijden. Ik klik het pookje naar voren en met een tikje op het stroompedaal schiet de Mini vlot uit de startblokken. De zoemende elektromotor en het zingende differentieel laten goed van zich horen; het doet me een beetje denken aan het geluid van zo’n elektrisch scootertje waarmee ik als kind op de kermis reed. Hoewel de acceleratie best pittig is, geldt dat niet voor de topsnelheid; bij 100 km/h is de rek eruit. Op de provinciale wegen rond Ter Aar is dat ruim voldoende, maar tussen het moderne snelwegverkeer wil je toch graag wat reserve hebben. Dat maakt deze Mini in de praktijk met name geschikt voor binnendoorritjes. Met een actieradius van zo’n 200 kilometer kun je in elk geval aardig uit de voeten voordat je op zoek moet naar een laadpunt.

Het is leuk om eens te ervaren hoe zulke moderne technologie zich manifesteert in een klassieker. Houd altijd in je achterhoofd dat dit een auto van bijna 60 jaar oud is en dan moet je een beetje coulant zijn; de techniek is dan wel modern, de rest van de auto is dat niet. Een vergelijking trekken met de moderne Mini SE is dan ook niet helemaal eerlijk. Toch zijn we benieuwd wat Ben en Bert van onze duurtester vinden. “Misschien wil ik er wel eentje”, zijn de eerste woorden van Bert wanneer hij goedkeurend uitstapt. “Hij is stil, snel en heeft een uitstekend weggedrag. Het rijdt eigenlijk gewoon als een F56”, refererend aan de interne code van de meest recente generatie Mini’s. In de werkplaats storten ook de monteurs zich met grote interesse onder de kap van de SE. “Het is toch waar we naartoe gaan”, luidt de algemene conclusie.

TIJDEN VERANDEREN

Zo filosoferen we in het fraai aangeklede kantoor en het naastgelegen museum, waar de knusse Engelse sfeer je met Chesterfields, hoogpolig tapijt en houten meubels omarmt, nog even door over oude en nieuwe Mini’s, met of zonder elektrische aandrijflijn. Ben heeft de tijden zien veranderen en kan zijn bedrijf met een gerust hart overdragen aan zijn zoons, die zich bewust zijn van het rijke verleden van hun favoriete merk, maar hun ogen niet sluiten voor de toekomst ervan. Het ombouwen van een klassieke, benzinegestookte Mini naar een exemplaar met een elektromotor zal slechts voor een klein gezelschap weggelegd blijven. Mensen die een dergelijke auto gemakkelijk ‘voor erbij’ kunnen kopen, gaan voor de charme van het oermodel. Dat het er allemaal wat minder geavanceerd aan toe gaat dan in een hedendaagse Mini nemen zij graag voor lief. De discussie over het elektrificeren van klassiekers in het algemeen bewaren we voor een andere keer, want daar kun je een aardige boom over opzetten met vooren tegenstanders. Zolang de oude en nieuwe wereld respectvol naast elkaar kunnen bestaan, moet het allemaal wel goedkomen.

Wat heet: zelfs een verstokte petrolhead als Ben van Leeuwen rijdt tegenwoordig in een elektrische Mini, zo vertelt hij ons als we hem een paar weken na ons bezoek aan de lijn hebben. “Na de kennismaking in jullie Mini heb ik er eentje tweedehands gekocht. Ik vind alleen de actieradius erg beperkt, dus we gaan proberen of we er een extra accupakket in kunnen zetten”, laat hij weten. Je bent tenslotte een techneut of niet.