Mini Cooper S (2004) - Op de rollenbank

Racing Green in optima forma

De 32-jarige Zoetermeerder Christian Huiszoon, wiens rechtervoet het gaspedaal van deze go-kart bespeelt, heeft al een aanzienlijk autoleven achter de rug. Van een Alfa Romeo 146 met 1.6 boxermotor ging het via diverse Fords Fiesta - waarvan er één door een aanrijding maar tien uur in Christians bezit was - naar onder meer een Volkswagen Polo BlueMotion en een BMW 316i. Daarvan ging dan weer de motor kapot. De volgende auto werd een Volvo S60 1.6 T3 met 150 pk. “Gevoelsmatig zat dat vermogen er niet in, hij was echt langzaam. Een sedan is bovendien niet praktisch als je vader wordt. Jammer, want ik vind het nog steeds een prachtige auto.” De opvolger, een Renault Mégane Estate met de 205 paarden tellende 1.6 TCe GT aan boord, was ook een koppendraaier. “Als leaseauto rijd ik nu een Skoda Karoq 1.0 TSI. Spannend? Nee, maar handig is ‘ie wel.”

De komst van de Tsjech en de exit van de Fransman maakten vorig jaar de weg vrij voor een circuitauto. Maar wat ga je dan aanschaffen? De groepsapp met achttien oud Fiesta-eigenaren bood uitkomst. “Ze adviseerden mij een Mini Cooper. Die kan natuurlijk maar in één kleur: British Racing Green. Met een witte streep over de voor- en achterkant.” Er zit ook nog een panoramadak in dat open kan. “De vorige eigenaar deed hem van de hand omdat hij hem te duur vond worden voor dagelijks gebruik. Hij had er al het nodige aan aangepast. Zo zaten er bij aanschaf al een aero bumperpakket, injectoren en het complete uitlaatsysteem van een Mini John Cooper Works onder, evenals een intercooler van de versie met GP Kit.”

Zelf heeft Christian er ook aan gesleuteld. Zo zitten er remmen van een nieuwere Mini R56 onder en is er een halve rolkooi ingebouwd, waarvoor de achterbank eruit moest. “Ik had er voor het circuit ook kuipstoelen in gezet, maar daar zat ik niet goed in. En er zitten semi-slicks onder, maar daarmee kun je in de regen écht nietrijden.”

Tot op het ijzer

Ongeveer 5.000 kilometer per jaar legt de vacuüm- en compressietechnicus binnendienst jaarlijks af met zijn Mini. De wagen heeft al vaker aan het asfalt van de Nürburgring geroken, maar andere banen zijn ‘m ook niet vreemd. “Laatst was er een trackday op het circuit van Zolder. Na drie kwartier stond het rempedaal op de bodem; in de pitstraat bleken de remmen tot op het ijzer weggesmolten. Ze stonden bijna in de fik.”

Hoewel deze Cooper S veel op het circuit is te vinden, is hij wel straatlegaal. “Ik trek er veel bekijks mee en af en toe win ik een stoplichtsprintje. Het is niet meer de ‘standaard coole auto’ van vroeger; ik heb hem gekocht omdat ik hem leuk vind.” Maar hoeveel pk’s weet dit groene monstertje op te hoesten? “Ik hoop rond de 200, met z’n custom tune in combinatie met de sportluchtfilters zou die dat moeten hebben.” Beek Auto Racing staat bekend als BMW- en Mini-specialist, dus de meting verloopt vanzelfsprekend op rolletjes. Rollen, in dit geval. Met zijn ‘rond de 200 pk’ zit Christian aardig in de buurt van de uitslag. 208 stuks zitten erin. Plus nog eens 250 Nm koppel. Hij is er tevreden mee. “Door de kilometerstand van over de twee ton had ik een lagere score verwacht. Maar dit valt me reuze mee.” Blijft deze Mini voorlopig nog voor huize Huiszoon staan of dient de veertiende privéauto zich binnenkort al aan? “Hij blijft totdat er genoeg centen zijn voor een nieuwe. Een Porsche Cayman lijkt me wel wat.” Zo horen we het graag!