Eerste rijtest: Mini Cooper

Een scherpe bocht vereist dat er eerst even harder geremd wordt. Geen probleem met de MINI Cooper. Hij is voorzien van ABS en vier remschijven, die via EBC elektronisch zo worden aangestuurd dat er optimaal op alle vier wielen wordt geremd. CBC zorgt er daarbij voor dat de remdruk op dusdanige manier wordt opgebouwd dat hard afremmen in een bocht niet de balans van de auto verstoord. Dat had je niet in the old days. Je kunt overigens nóg verder gaan door het optionele ASC+T (= antislip + tractiecontrole) en DSC (= stabiliteitscontrole) bij te bestellen. Maakt de kar nog veel veiliger, maar kost wel rijplezier. In onze kakelverse test-Cooper zitten alle toeters en bellen, maar gelukkig is de ASC uitschakelbaar. Dus krijgen we deze MINI volop in onderstuur en breekt hij aan de achterkant uit als we 'm heel fors de bocht insmijten. Beetje tegenstuur, gas erop en daar gaat 'ie weer. Qua wegligging is 'ie heus veel beter dan zijn legendarische voorganger. Door de directe besturing laat hij zijn neus bovendien ontzettend makkelijk weer in de goede richting zetten.

Kom op met die power!

Vooruit! Kom op met die power! Een haarspeldbocht heeft de snelheid er even flink uitgehaald. We geven volgas, maar de 115 pk sterke vierpitter komt in het lage toerengebied niet lekker op gang. Pas als de toerenteller 4000 tpm aangeeft begint er weer echt leven in de 16-klepper te komen. Wil je lekker doorhalen dan moet je zorgen voor constant tussen 4000 tot 6500 tpm. En dus veel schakelen. Dat laatste is allerminst een probleem, want de 5-bak met vrij korte schakelwegen en een strak patroon is zeer soepel en direct.

De MINI Cooper heeft wel lange overbrengingen. Accelereren van 0-100 km/h lukt ons met twee inzittenden niet in de 9,2 seconden die de fabriek opgeeft. Wij hebben 10 seconden nodig. Zonder ASC lukt het in... 9,7. Accelereren van 100-120 gaat in de vierde versnelling niet echt vlot en in de vijf zelfs ronduit moeizaam. De motor maakt bij 120 km/h in vijf slechts 3300 toeren. Dan draait 'ie dus lekker rustig en zonder lawaai, maar dan zit de fut er nog niet in. Om de opgegeven top van 200 te halen, zul je dus wel even geduld moeten hebben.

Een versnellingsbak met kortere overbrengingen zou het sportieve karakter, dat toch bij deze uitvoering van de MINI hoort, zeker ten goede komen. Doe daarbij een motormanagement dat onderin voor meer pit zorgt en je hebt een auto die nog meer rijplezier bezorgt. Er komt ook een uitvoering met CVT (Continu Variabele Transmissie). Lekker voor op de Ring West....

MINI One en Cooper S

Zaterdag 8 september gaat het gebeuren: dan is de eerste MINI Cooper leverbaar in ons land. Dan is er ook de MINI One, een iets eenvoudigere uitvoering. Heeft dezelfde 1.6, maar met een 'tammer' motormanagement dat 90 pk oplevert. De One was nog niet present op deze introductie, die houdt u tegoed.
Al die Cooper-demo-versies zijn voorzien van optionele pakketten. Zoals Pepper (vloermatten, opbergnetten, binnenverlichtingspakket, radio, zilverkleurig interieur, 15-inch aluminium Silverstone-velgen) of uitgerust met de nog luxere variant Chili (als Pepper, plus 16-inch aluminium Daytona-velgen, sportonderstel Plus, sportstoelen, stof/ledercombinatie, met leder bekleed stuur en dakspoiler). Dat maakt duidelijk dat de One behalve 5.400 gulden goedkoper tevens dus een stuk tammer is en derhalve meer gezien moet worden als een mooie, comfortabele, aparte, compacte auto.

We zijn er nog niet: volgend jaar komt de Cooper S. Dezelfde 1.6 motor wordt middels een kompressor opgekieteld tot 163 pk. Bovendien komt daarin een 6-bak. Ook die houdt u nog tegoed. Hij is op de Tokyo Motorshow in oktober voor het eerst te zien. Rijden wordt zelfs voorjaar 2002. Sorry!

Meer dan een hebbeding

Onze eerste inschatting: deze MINI is een winnaar. Over de rijkwaliteiten zijn we tot op zekere hoogte tevreden. Over het ontwerp hoor je alleen maar lovende woorden. Van iedereen. De nieuwe MINI heeft onmiskenbaar de lijnen van de oer-mini in zich, maar is tegelijkertijd toch een zeer moderne auto. Een smaakvolle mix van retro en modern. Juist daardoor heel bijzonder. En dus een hebbeding voor de happy few? Zoals de New Beetle?

Nee! Want de MINI is meer dan een hebbeding. Natuurlijk draagt hij het 40-jarige succes van zijn voorganger mee. Maar de nieuwe MINI is niet een cultauto met een iets te hoog prijskaartje, zoals de New Beetle. Voor de One zal in september f 38.565 moeten worden betaald. De Cooper gaat voor f 43.964 de showroom uit. Redelijke prijzen voor een auto van dit kaliber en niet te vergeten BMW-kwaliteit!

Je merkt het als je de deuren opent en sluit. Aan de keurige afwerking van het interieur. Niet allemaal even mooi, overigens. De ronde snelheidsmeter midden op het dashboard met daarnaast twee ventilatiegaten is wat overbemeten. De oude Mini had de teller ook in het midden, maar dat zag er wel een stuk soberder uit. Net als de bekleding van de deuren. Vroeger hadden we dunne deurtjes met een kabel om die te openen en schuifraampjes. Dat kan tegenwoordig niet meer. Het is goed dat MINI stevige balken in de deuren van de auto heeft verwerkt en hij is uitgerust is met elektrisch bedienbare ramen. Maar de brede zilverkleurige lijsten waarmee de huidige deuren zijn afgewerkt, komen nogal protserig over. Dat had ingetogener gekund. De binnenspiegel daarentegen had een maatje groter gemogen. Evenals de zittingen van de stoelen, die zijn een beetje aan de korte kant. Je kunt ze overigens wel goed verstellen. En als je de stoel naar voren klapt om de achterpassagiers in te laten stappen, valt hij vanzelf weer terug in de oude stand. Da's mooi, al zal de passagier er niet echt blij mee zijn; achterin houdt het niet over met de beenruimte. Een echte vierpersoonsauto is de MINI niet. 2+2 is een betere kwalificering. Achter de deelbare achterbank is een kofferruimte die met een kratje bier en een tas al gauw is gevuld. Voor de weekendboodschappen of vakantiebagage kan de achterbankleuning in delen neer.

Conclusie

Zo revolutionair als de Austin Seven was in 1959 is de nieuwe MINI niet. Tijden veranderen. Maar wij zien ook voor deze moderne opvolger toch wel een fraaie toekomst weggelegd. De Engelse auto (hij wordt gebouwd in de buurt van Oxford) met zijn sterke BMW-achtergrond is van goede kwaliteit. De hoogstaande techniek maakt de MINI tevens tot een veilige auto met goede rijkwaliteiten. Helemaal van deze tijd. Een kwalitatief en technisch vergelijk met de nieuwe BMW Compact-serie gaat zonder meer op voor de MINI. Voordeel is echter dat aan dit product van de volle BMW-dochter een redelijk prijskaartje hangt. BMW Nederland heeft vast tekort aan de 1750 auto's die ons land mag verkopen. 130 exemplaren zijn er reeds verkocht tijdens de RAI in februari jongstleden.