Mercedes-Benz SLK - Test

Mercedes zette in 1996 een trend met de SLK door de roadster uit te rusten met een stalen klapdak. Binnen enkele seconden kon je de cabrio omtoveren tot een coupé. Het is vooral de destijds revolutionaire dakconstructie, die in de loop der jaren veel navolging heeft gekregen, waarmee Mercedes de SLK op de kaart zette. Het bezwaar tegen de eerste editie betrof vooral z'n te brave uiterlijk. Mercedes heeft goed geluisterd naar de kritiek op het toenmalige ontwerp en een vleugje SL aan het design van de tweede generatie SLK toegevoegd. De gefacelifte SL oogt eindelijk als een heuse 'mannenauto'. De bijnaam 'dameskapperscabrio' die critici de SLK nogal eens smalend gaven, zal bij de versie die over krap twee maanden op het toneel verschijnt zeer waarschijnlijk niet meer vallen. Het variodak dat de roadster in 22 seconden transformeert tot coupé, is uiteraard ook bij de jongste versie van de compacte roadster van Mercedes gebleven. Maar het meest opmerkelijke aan de vernieuwde SLK is z'n neus, met een luchtinlaat die 'm zelfs een beetje de uitstraling van een formule 1-auto geeft. Das Haus schaafde de voorkant bij, maar heeft de achterzijde evenmin onberoerd gelaten. De achterlichten zijn afgeronder en donker getint. De achterbumper omvat aan weerszijden een trapeziumvormig uitlaateindstuk, en wekt door de vormgeving van de onderkant de indruk van een difusor. Mercedes' ingrepen zorgen eindelijk voor de krachtige uitstraling die een auto als de SLK behoort te hebben. En de machinerie onder de gewelfde motorkap zet de sportieve indruk die de SLK met z'n fysiek maakt adequaat om in daden.

Mechanische jubeltonen

De viercilinder compressormotor in de SLK 200 en de V6 uit de SLK 350 hebben beide grotere spierballen gekregen. De fabrikant claimt dat de CO2-emissie desondanks sterk is gedaald. De 'instap'-krachtbron heeft 21 pk meer vermogen dan voorheen, en hoest nu 184 pk op. De trekkracht steeg met 10 Nm tot 250 Nm. Het verbruik is daarentegen met één liter per 100 km gedaald, en de CO2-uitstoot zakte met 27 g/km. In het motorruim van de SLK 350 doet een vernieuwde zescilinder dienst. Ongewijzigd is de motorinhoud van 3.498 cc. Maar door het toepassen van een ander inlaatspruitstuk en een aangepast klepbedieningsmechanisme, en het verhogen van de compressieverhouding en het maximum toerental, heeft Mercedes maar liefst 305 pk uit het blok weten te halen. Da's 33 pk meer dan z'n voorganger wist te mobiliseren. Het maximumkoppel is toegenomen van 350 Nm tot 360 Nm. Deze maximale trekkracht wordt bereikt bij 4.900 omwentelingen van de krukas per minuut. Mercedes heeft de brandstofconsumptie van de zespitter echter met 1,1 liter per 100 km teruggebracht, en dat betekent tevens een reductie van de CO2-uitstoot van 28 g/km.

Een van de SLK's waarmee we een kennismakingsrit maken, zit de debuterende zescilindermotor. In 5,4 seconden brult-ie vanuit stilstand naar 100 km/h, volgens de fabriek. Met het grootste gemak katapulteert de motor de SLK richting horizon. Onder begeleiding van snerpende geluiden uit de uitlaatpijpen, die naarmate het tempo toeneemt en het toerental zich stabiliseert, veranderen in een vertrouwenwekkende sonore brom. De inspirerende soundtrack kan het beste worden beluisterd met de kap neer. Het door Mercedes nauwkeurig geregisseerde orkest stort dan vol overgave z'n klanken over je uit. Deze geluiden, gemixt met de oorstrelende mechanische jubeltonen uit het vooronder, doen je steeds weer op het gaspedaal trappen. De (voor de zescilinders optionele) automatische 7G-TRONIC-versnellingsbak kiest op het juiste moment een volgend verzet; je zou het zelf niet anders doen. De gangwissels verlopen rimpelloos; zonder schokken of ander drama. Bij het terugschakelen word je zelfs getrakteerd op een toefje tussengas. Dat klinkt niet alleen lekker sportief, het heeft ook een functioneel aspect, want het vermindert de belasting van de motor.

Attractie

De achtcilinder uit de SLK AMG 55 en drieliter zescilinder van de SLK 280 hebben ongewijzigd hun weg gevonden naar het motorruim van de komende versie van Mercedes' roadster. De laatste geven we net als de SLK 350 de sporen. Het lijkt wel of de minder vermogende SLK 280 het gehoor nog meer streelt dan de hoogtoerige V6 van de SLK 350, en hij nog gretiger asfalt verslindt. Aan deze suggestie zal zeker de zesversnellingsbak bijdragen, die je het gevoel geeft zelf meer invloed uit te oefenen op de klanken van de motor.

Het onderstel mag er zijn. Tot op hoge snelheden voelt de Mercedes buitengewoon stabiel aan. Het vergt weinig moed een bocht me hoog tempo in te sturen, zo gewillig en zonder drama laat de auto zich er doorheen dirigeren. Wanneer het echt te gortig wordt, treedt het stabiliteitscontrolesysteem na een kort sprongetje van de achterzijde corrigerend op. Maar voor wie een kwispelende staart een attractie vormt: het kan uiteraard uit. Dat de Mercedes fijner rijdt dan voorheen, komt niet voor rekening van het onderstel, want dat is door de Duitsers onveranderd overgenomen uit de vorige SLK. Ze hebben echter wel een nieuwe, mechanische stuurbekrachtigingsinstallatie toegepast, en die doet de rijkwaliteiten van de cabrio naar een hoger niveau stijgen. Rond de middenstand voelt de besturing enigszins indirect aan, maar da's niet hinderlijk, want het stuurwiel verleent hierdoor een gevoel van stabiliteit in rechte lijn. Maar bij de geringste verdraaiing van het stuur, dat overigens van een nieuw ontwerp is, net als het instrumentarium, voel je de besturing tot leven komen; hij wint dan razendsnel aan directheid en precisie, en hierdoor voelt de SLK bijzonder wendbaar aan. De nieuwe snelheidsafhankelijke stuurbekrachtiging is optioneel op alle uitvoeringen van de SLK, behalve de 55 AMG; die heeft Dynamic Steering, zoals Mercedes de stuurbekrachtiging aanduidt in het standaardpakket.