Mercedes-Benz X-klasse

Het is niet voor het eerst dat Mercedes een pick-up bouwt. Begin jaren 70 werd in de fabriek in Argentinië een kleine serie gemaakt op basis van de toenmalige 200-serie. Pick-ups zijn nog altijd erg populair in Zuid Amerika, vandaar dat Mercedes-Benz de presentatie van de X-klasse organiseert in Chili. Het feit dat Das Haus nu deze pick-up uitbrengt, komt omdat Nissan extra productiecapaciteit beschikbaar had en bezig was met de ontwikkeling van de huidige Navara. Een unieke kans voor Mercedes om tegen lage ontwikkelingskosten in dit relatief kleine segment te stappen. Het zou nooit rendabel zijn om de ontwikkeling helemaal zelfstandig te doen. Aan de andere kant wilde Mercedes wel een midsize-pickup op de markt brengen die in alle opzichten voldoet aan de eisen die de markt stelt. Hij zou daardoor qua design, afwerking en rijeigenschappen op het niveau moeten staan van de SUV-modellen.

De Nederlander Bertrand Janssen is bij Mercedes verantwoordelijk voor het design van de bedrijfswagens en het merk Smart en legt ons uit hoe hij en zijn team te werk gingen. "We zijn in mei 2014 begonnen. Al snel stond vast dat de bodemgroep 50 mm breder moest worden en dat bleek productietechnisch haalbaar. De buitenkant is totaal nieuw ontworpen; geen plaatdeel is gelijk aan dat van de Nissan. Veel onderhuidse zaken uiteraard wel, waarbij we profiteren van de enorme ervaring die Nissan op dit gebied heeft. In het interieur zijn sommige schakelaars overgenomen. Bij elke beslissing die je neemt, is er die spannende discussie tussen budget enerzijds en onze wensen anderzijds. Alles bij elkaar zijn we heel tevreden over de vormgeving, die is in onze ogen zonder meer geslaagd."

HIER EN DAAR CONCESSIES

Niet alleen het design is onder handen genomen, maar ook het onderstel. De spoorbreedte nam met 70 mm toe en er is het nodige gewijzigd aan zaken als wielophanging, vering, demping en besturing. Wat bleef is de starre achteras, want daaraan viel niet te ontkomen. Voorlopig komen er twee 4-cilinder diesels naar Nederland; halverwege 2018 volgt nog een V6-diesel met 258 pk. Wij rijden in Chili met de 190 pk sterke X 250 d.

Het interieur ziet er goed uit en past prima binnen het huidige programma van Mercedes-Benz. De vier ventilatieroosters in het midden springen direct in het oog. Kijk je wat langer, dan zie je dat onder meer voor het onderste gedeelte van het dashboard materiaal is gebruikt dat niet onder de noemer premium kan worden geschaard en we zijn het ook zeker niet gewend van de personenwagenmodellen van het merk. De zitpositie is uiteraard hoog, waarbij opvalt dat de gordel voor een lange bestuurder net te laag zit en dat het stuur niet axiaal verstelbaar is. De schakelcoulisse van de automaat is ook anders dan we van Mercedes gewend zijn en de knoppen van de klimaatregeling en het 4WD-systeem zijn afkomstig van Nissan. De bekende draaiknop voor het multimediasysteem, het centrale beeldscherm en de fraaie klokken zorgen alsnog voor een luxe ambiance, net als het kunstleer dat op het dashboard en de bovenste rand van de portieren is te vinden. De middenarmsteun zit te laag en te ver naar achteren om ook als zodanig dienst te kunnen doen. Kortom, hier en daar zijn er concessies gedaan, maar de algehele indruk is goed. Bertrand en zijn team kunnen met recht trots zijn op hun werk. "Je wilt niet weten hoe lang we met bijvoorbeeld alleen al die middenconsole bezig zijn geweest", vertelt de Nederlander, die met veel passie over zijn werk praat.

STIL EN COMFORTABEL

De dieselmotor (niet van Mercedes) is gekoppeld aan een zeventrapsautomaat (niet de 7G-Tronic) en dat blijkt al snel een uitstekende combinatie. De X mag dan 2,2 ton wegen, de relatief kleine motor weet met zijn royale koppel voor goede prestaties te zorgen. Wat opvalt na het eerste halfuur? De stilte in het interieur. Er is dan ook veel aandacht besteed aan geluiddemping, horen we tijdens de persconferentie. Wil je echt snel inhalen, dan moet de motor er flink aan trekken. Bij normaal gebruik is hij goed tegen zijn taak opgewassen en ook bij een tempo van 150 km/h is het toerental laag, net als het geluidsniveau. Dat valt deels toe te schrijven aan het feit dat koets en chassis gescheiden zijn en dat de achterste wielkasten geen deel uitmaken van de cabine. Dat stijve chassis is ook een pluspunt als het op rijeigenschappen en trekgewicht aankomt. Dat neemt niet weg dat je onder sommige omstandigheden wel merkt dat de achterwielen niet onafhankelijk van elkaar veren. Op zeer slecht wegdek – en dat kom je nogal eens tegen in Chili – wil de koets soms een beetje wiebelen en schudden. Op normaal wegdek is daar totaal geen sprake van.

De rijdynamiek van bijvoorbeeld een GLE biedt deze pick-up echter niet en het zitcomfort op de achterbank evenmin. De rugleuning staat vrijwel verticaal, waardoor langere personen al snel met hun hoofd tegen het dak zitten. Ook in die zin is de X dus geen volwaardig alternatief voor een SUV. Voeg daar de hoge aanschafprijs, het hoge gewicht en de minder praktische gebruiksmogelijkheden door het ontbreken van een normale kofferbak aan toe en je begrijpt waarom zo'n pick-up niet voor iedereen de ideale auto is. Wél voor hen die eens wat anders willen of voor de ondernemer die de btw en bpm kan terugvorderen, hoewel er dan wel wat aanpassingen (tussenschot of verlenging laadbak) aan de auto moeten worden gedaan om aan de eisen van het bedrijfswagenkenteken te voldoen.

De X-klasse is er als ruige Pure, als iets luxere Progression en als Power, het topmodel. In het laatste geval ga je al snel over de ton …