Test: Mazda CX-5

Rijden met een gecamoufleerde auto op IJsland, rijden met preproductieexemplaren (materiaal aan de binnenkant van de A-stijl hangt los, stuurwiel is beschadigd en buitenspiegels vibreren als een dolle) in Zuid-Italië en dan komt er ook nog een "echte" lancering van Mazda's bijdrage aan de compacte SUV-klasse. De Japanners trekken alles uit de kast. Da's logisch want de CX-5 gaat voor het merk het autojaar 2012 bepalen want… enige echte nieuws. De opvolger van de 6, die als Takeri zijn showdebuut maakt op de Tokuio Motor Show deze week, staat op de Salon van Parijs in oktober 2012 en wordt pas einde van volgend jaar, of begin 2013 realiteit.

Goed, alles op de CX-5 dus. Een volledig nieuwe auto voor een segment waarin Mazda nooit echt serieus actief was. Ja, we hadden ooit de Mazda Tribute. Een flauwe poging om iets op SUV-gebied te betekenen. Maar die auto (een één-tweetje met de Ford Escape) had zelfdzaam weinig aantrekkingskracht en heeft nooit iets betekend. Met de CX-5 zet Mazda hoog in: ze willen zich nestelen in de top van de middelgrote SUV's waar tegenwoordig de vrienden uit Korea de dienst ernstig uitmaken. Kia Sportage en Hyundai ix35. En om een VW Tiguan kun je in Nederland sowieso nooit heen. Dat is het doel, dat is de ambitie.

Geen enkel probleem

Welnu, de auto heeft het absoluuut in zich om een leidersrol te vervullen in zijn segment. Want het plaatje ziet er domweg goed uit. We kijken door de preproductie-hobbels heen en dat staat daar om te beginnen een zeer eigentijdse auto's met een stoere, zelfverzekerde voorkant en en profil is de CX-5 nog net een SUV. Hij neigt een beetje naar het platte, lage van een X1 maar is nog nipt een SUV dus hoog op de poten en stoer. Dan de achterkant, die is een stuk anoniemer met overduidelijke trekjes van de (kleinere) ASX van Mitsubishi en de ix35 van Hyundai. Zeg Mazda en je denkt meteen aan een lekker directe, sportieve bediening en een bovengemiddeld dynamisch onderstell met een gretige, precieze besturing. We worden niet teleurgesteld. Eerst pakken we de diesel. Een bullebak van een viercilinder met 2,2-liter inhoud een tweetraps turbo en een stevige 420 Nm bij 1800 toeren maximaal. En dat merk je. Hij pakt op als een dolle en blijft doortrekken. Mazda heeft een fabuleuze zesversnellingsbak gekoppeld aan deze krachtbron en die is feestelijk om te bedienen, een Japanse bak in de beste zin des woords. Korte slagen, precies, heel fijn. Alleen en MX-5 schakelt nog sportiever, maar dit lijkt er behoorlijk op. De 175 pk zijn bij de les. Er is ook een tamme dieselversie van 160 pk. Die lijkt ons ook rap zat. Op onze auto, flink wat windgeruis van bovenaf, we geven het preproductiestadium de schuld.

Ook met FWD

De dikste dieselversie waarmee we rijden is een vierwielaandrijver maar zo één waarbij de achterwielen erbij komen als dat nodig is. In principe rijdt het als een voorwielaandrijver en worden de voorwielen ook 100% aangedreven. Indien nodig wordt dat 50:50. Op het asfalt kustweggetje aan de Adriatische zee met een paar bochtjes en een paar gaten in de weg komen we prima weg met alleen voorwielaandrijver en toont de nieuwe CX-5 zich stevig, niet te stug en goedmoedig onderstuurd. Een SUV van Mazda zal nooit zo scherp rijden als een 6 van hetzelfde merk. Je bivakkeert verder van de grond, da's altijd nadelig voor de dynamiek. Maar evengoed maakt de CX-5 indruk op dit gebied. Een Tiguan is veel logger in de omgang, een CR-V (huidige model, de nieuwe stond op LA en deze week ook op de Tokio Motor Show) is softer en een Sportage laat punten liggen op het gebied besturing en die heeft meer moeite met het verwerken van hobbels en wegoneffenheden. Maar goed, dit is een eerste rijtest, geen vergelijking. We stappen snel over in wat hét volumemodel moet gaan worden in Nederland: de 2-liter voorwielaangedreven benzine-variant met 175 pk en handgeschakelde zesbak. Tot 1 juli namelijk geeft diens uitstoot van 139 gram recht op een plek in de 20% bijtellingscategorie, interessant dus voor de zakelijke markt. De Nederlandse Mazda-importeur staat dan ook voor de uitdaging om van deze versie vanaf het moment dat die in Nederland is (februari 2012) tot 1 juli 2012 zoveel mogelijk van die auto's op naam te zetten omdat je daar als bestuurder dan gedurende de hele leaseperoide van kan genieten.

Raffinement volop

Gelukkig dezelfde heerlijke zesbak maar nu met een gretige 2-liter benzinemotor van 165 pk, de 4WD-versie heeft 160 pk. De loopcultuur van die krachtbron (die net als de diesel een bijzondere compressieverhouding heeft van 1 op 14,1, bijzonder hoog voor benzine, bijzonder laag voor diesel!) is prima. De motor is gretig maar evengoed zeer beschaafd. Belangrijk: hij nodigt uit om op de staart getrapt te worden. En meer dan andere SUV's in deze klasse, op de Ford Kuga na, past dat dan ook best bij deze auto. Met een voorlopige prijs van 25.990 krijg je een hoop midsize SUV voor je geld. Want behalve een lekkere aandrijflijn tracteert de CX-5 ook met zonder meer riante binnenruimte. Je zit domweg prima op de achterbank, ook als volwassene. En als klap op de vuurpijl is ook de bagageruimte riant. En dankzij Mazda Karakuri stoelen goochelsysteem kan de rugleuning van de achterbank helemaal vlak, in drie verschillende delen, en dat is prettig. Interessante nieuwkomer met potentie en ziet er goed uit. Ik vind het wel wat!