Test: Mazda 3 (2003)

Dat Mazda meer emotie in de producten wil brengen, is ons ondertussen wel duidelijk. De nieuwe modellen hebben een spraakmakender en vooral spannender vormgeving, hoewel dat bij de dit voorjaar gepresenteerde 2 minder het geval is dan bij de 6. En hoe zit het daarmee bij de 3? Er staat in elk geval een auto met een eigen gezicht. De rondingen van de carrosserie zijn bijna wulps, de 3 heeft een opmerkelijk bolle neus en net als bij zijn grotere broer zijn het de achterlichten die de aandacht trekken. Zo op het eerste gezicht oogt de 3 groot. Bedenk dat de auto het moet gaan opnemen tegen auto's als de Peugeot 307, de Opel Astra, de Volkswagen Golf en de Ford Focus. Zeker die laatste is er een om rekening mee te houden. De 3 deelt namelijk de bodemplaat met de tweede generatie van de Focus, die dit najaar debuteert. U zult wellicht weten dat Mazda net als Volvo deel uitmaakt van de Ford Motor Company. En de 3 deelt zijn bodemplaat dan ook met, daar zult u wellicht van opkijken, de nieuwe Volvo S40, die deze week op de IAA van Frankfurt zijn opwachting maakt. Dus u begrijpt dat we erg benieuwd zijn hoe de Mazda rijdt.

Directe besturing

Het rijden begint natuurlijk met het instellen van de zitpositie. Het stuur laat zich ver naar de bestuurder toehalen, ook de hoogte valt perfect in te stellen. De zitpositie is hoog, maar ook dat kun je naar eigen wens veranderen. Daarmee heeft de 3 zijn eerste punten te pakken.
De besturing geeft goed door wat de voorwielen doen, wat we al een beetje verwachten blijkt werkelijkheid te zijn: de 3 stuurt prettig direct een niet al te licht. Maar dat het nog beter kan, bewijst de stuurinrichting van de 2.0 waarmee we later op stap gaan. Die heeft een elektro-hydraulische stuurbekrachtiging met meer gevoel en een directere besturing, terwijl de 1.6 over een hydraulische bekrachtiging beschikt.
Een ding doet het systeem van de 1.6 wel beter dan de door een elektrische hulpmotor voorziene bekrachtiging: hij geeft diepe kuilen erg hard door, je hoort dan een knak in het stuur. Dat is echter iets waarop we juist niet zitten te wachten.

Rolgeluiden

Het onderstel houdt je constant op de hoogte wat er onder de wielen doorgaat. In korte bochten is de 3 onderstuurd, maar dat valt keurig te corrigeren met het gaspedaal. De demping en vering voelt zeker stevig, dat is bij veel concurrenten eveneens het geval. Of de 3 zich ook met de concurrentie kan meten als het gaat om rolgeluiden en andere zaken die te horen zijn in het interieur moet een vergelijkende test uitwijzen. De 3 heeft namelijk een luidruchtig onderstel. Je hoort nadrukkelijk hoe de dempers en veren kuilen en gaten opvangen, voor de rolgeluiden zijn natuurlijk de wielen en banden verantwoordelijk. De 1.6 die we rijden staat op 16-inch, de 2.0 heeft nog een maatje groter.
De vijfbak schakelt gelukkig met gevoel, er zijn versnellingsbakken waarmee het net is alsof je de pook door het luchtledige roert, maar in de 3 voel je dat'ie in verbinding staat met een tandwielstelsel. Over het schakelen kunnen we verder kort zijn, dat doet hij gewoon goed.

Voldoende pit

We kunnen u alleen een indruk geven over de 1.6 met 105 pk en de 2.0 met 150 pk, en dat zijn tevens de versies waarin de 3 bij de dealer debuteert. De eerste levert al voldoende pit, hij blijft op de achtergrond, ook als de toerenteller de 4.500 tpm passeert, overigens houdt de 1.6 daar niet van. Hij voelt zich veel prettiger wanneer de krukas tussen de 2.500 en de 4.500 omwentelingen per minuut maakt. De 2,0-liter maakt het niet uit, het is een lekker felle krachtbron die met gemak 7.000 tpm draait. Hij klinkt gretig maar treedt nooit te nadrukkelijk naar voren. Met 150 pk geeft hij de 3 bijna vleugels, je bent echt een van de snellere verkeersdeelnemers. Het is geen GTI-achtige, hoewel hij in 9,0 seconden van 0-100 km/h accelereert. Behoefte aan minder vermogen? Begin 2004 komt de 3 ook als 1.4 benzine met 80 pk. Dieselrijders moeten nog tot het nieuwe jaar wachten, maar kunnen dan wel op een gloednieuwe krachtbron rekenen, een 1.6 CiTD die gezamenlijk door PSA (Peugeot en Citroën) en Ford ontwikkeld is en een forse 110 pk levert. In de tweede helft van 2004 volgt een 90 pk sterke versie.

Donker

Met dit uiterlijk en zijn prettige rijgedrag is de 3 zeker een discipel van het nieuwe Mazda. Maar we hebben het nog niet over het interieur gehad. Dat de Japanners als het om dashboards gaat nog steeds naar Alfa Romeo kijken, ligt er in de 3 wel erg dik bovenop. De klokkenwinkel lijkt zo uit een 147 te komen. Dat had wel iets subtieler gekund. Het kunststof is donker en glad, op de hoeken van het dashboard zien we ventilatieroosters die eveneens erg Italiaans aandoen. De middenconsole is erg druk, met bovenin veel knoppen voor de audio-installatie, verder springen de draaiknoppen voor de ventilatie en de temperatuurregeling in het oog. Ze zijn van een doorzichtige, lichte kunststof en voelen minder degelijk aan dan de rest van het dashboard. Over de afwerking zijn we tevreden.
De stoelen zijn breed en hebben lange zittingen en leuningen, prettig voor grotere mensen. Achterin hebben die evenmin over ruimte te klagen. Er is opvallend veel hoofdruimte en de zitting van de achterbak is lang. Zo groot als de 3 er van buiten uitziet, zo ruim is de auto van binnen.

Hoge verwachtingen Sedan

Elke Mazda3 heeft twee airbags voor, zijairbags en gordijnairbags. Een ABS-remsysteem met elektronische remkrachtverdeling is ook op elke versie te vinden, wie de sportieve Active-versie bestelt, krijgt ook nog Dynamic Stability Control (DCS) met tractiecontrole. Mazda hanteert voor de hatchback de naam Sport, de 4-deurs krijgt de toevoeging Sedan. Overigens heeft de Nederlandse importeur hoge verwachtingen van die laatste, da's best vreemd want compacte sedans zijn in Nederland niet echt geliefd. Maar Auto Palace – de Binckhorst denkt dat het dikke uiterlijk van de Sedan daar voor de 3 verandering in zal brengen. Vanaf 17 oktober staan de Sport bij de dealer, de Sedan arriveert later dit jaar. De basisuitrusting krijgt de naam Exclusive mee en moet het bijvoorbeeld zonder elektrisch bedienbare ramen en spiegels stellen en heeft geen airco. De Touring heeft die zaken wel, de Executive voegt daar nog 16-inch lichtmetalen wielen, een boordcomputer, een volautomatische airco en mistlampen aan toe. Wie de compleetst aangeklede versie neemt, kan voor de Active kiezen. Daarmee maak je de blits dankzij de dikke 17-inch lichtmetalen wielen, donkere achterlichten, een dakspoiler (Sedan heeft spoiler op de achterklep) en sideskirts. De Active valt verder te herkennen aan de andere grille en de xenonkoplampen. Overigens valt de Active alleen in combinatie met 2.0 en de 1.6 CiTD 110 pk te bestellen.
Mazda heeft een leuke opvolger van de 323 gepresenteerd. Hij is wat minder frivool en sportief dan de 6, maar hij zet het merk zeker op de kaart in de compacte middenklasse. Het onderstel zou nog wat aan raffinement kunnen winnen. Mazda hoeft, als we de MPV buiten beschouwing laten, alleen de Premacy nog te vervangen en dan zijn de volumemodellen voorzien van het nieuwe elan. Dat gebeurt volgend jaar met de 4.