Test: Mazda 2 (2014)

Turbo is tegenwoordig het toverwoord. Het ene automerk na het andere omarmt het 'downsizen' waarmee compacte motoren hulp krijgen van een turbinecompressor om meer vermogen te leveren en – in theorie – zuiniger met brandstof om te springen. En toch blijft Mazda als één van de weinige nog steeds eigenwijs weg bij deze techniek; de Japanners geloven nog heilig in de ongeblazen benzinemotor en willen die eerst perfectioneren voordat de hulp van 'storingsgevoelige' turbo's en 'prijzige, zware' hybridetechniek wordt ingeschakeld. En dus hebben alle benzinemotoren die het merk in de nieuwe 2 levert, geen turbo.

Zodra de verse hatchback in maart 2015 op de Nederlandse markt verschijnt, is er keuze uit drie versies van de SkyActiv-G viercilindermotor met een slagvolume van 1,5 liter. De instapper levert 75 paardenkrachten, de middelste keuze geeft er negentig af en de 'dikste' variant heeft een vermogen van 115 pk. Daarnaast is er ook nog een diesel (mét turbo, eveneens 1,5-liter) die 105 pk en een maximum trekkracht van 220 Newtonmeter levert. Een motorengamma waarmee de 2 netjes in de pas loopt bij de concurrentie, al blijven ook de zuinigste versies steken op twintig procent bijtelling bij zakelijk gebruik. Mazda's nieuweling zal het – in ons land – dus voor een groot gedeelte moeten hebben van privékopers en mensen die het eigenzinnige randje van Mazda een warm hart toedragen. Een koers die overigens bewust is gekozen, vertelt R&D-directeur Kenichiro Saruwatari aan AutoWeek. "Als wij dezelfde koers kiezen als grote jongens zoals Toyota en Volkswagen, dan zijn we ten dode opgeschreven. Het is belangrijk om anders te zijn, ik heb liever tienduizend mensen die intens van Mazda houden, dan dat we de grootste speler zijn."

Dat is een gewaagde uitspraak, want dan moet er wel iets zijn om van te houden. Nu hebben de andere recente modellen (CX-5, de 6 en de 3) al bewezen dat Mazda tegenwoordig erg prettige auto's maakt, en onze eerste indruk is dat de nieuwe 2 die lijn met succes vast houdt. Ten eerste ligt z'n uiterlijk – in lijn met het inmiddels bekende Kodo-design – wat ons betreft erg prettig op het netvlies, maar ook onderhuids heeft Mazda zijn zaakjes op het eerste gezicht goed voor elkaar.

Scheurneuzen

Nog even over het motorenaanbod: wij hebben tijdens deze eerste kennismaking alleen even kunnen rijden met de middelste benzinemotor, gekoppeld aan de nieuw ontwikkelde automatische zesversnellingsbak. Een krap uur rijden in een preproductie-exemplaar is niet genoeg om deze motor-bakcombinatie helemaal te ontleden, maar de eerste indrukken zijn niet slecht. De benzine-viercilinders van Mazda kennen een zeer hoge compressieverhouding en in de praktijk merk je vooral dat de machine graag toeren wil maken. Dat heeft hij ook wel nodig, want het maximumkoppel van de SkyActiv-G komt pas vrij bij 3.800 omwentelingen per minuut. Bij menig moderne turbomotor ligt die piek rond de 2.200 toeren en dat zorgt ervoor dat je zo'n turbomachine 'luier' kunt rijden: je hoeft de motor minder achter de broek aan te zitten om het maximale er uit te halen, terwijl je de krachtbron in de Mazda juist wakker moet houden om optimaal van zijn kracht te profiteren. Dat karakter vergt een andere instelling dan wanneer je rijdt met een turbomotor, en dat is even wennen. Zeker omdat de automaat (die niet altijd even soepel reageert) de neiging heeft om snel op te schakelen en dus weg te blijven bij dat ideale toerengebied. Qua finesse is de automaat geen uitblinker, maar wat ons betreft moet je in een Mazda 2 toch altijd voor de handbakken kiezen. Niet alleen omdat de manuele transmissies van Mazda door de bank genomen geweldig schakelen (strak, duidelijk, soepel), maar vooral omdat een handbak veel beter past bij het enthousiaste karakter van de 2.

Samen met de Ford Fiesta staat deze Mazda namelijk hoog op ons lijstje van leukst rijdende B-segmenters. Het strak geveerde uitgaande model was misschien zelfs wat te veel van het goede op sportief gebied, maar ook de nieuwe stuurt nog steeds erg vermakelijk. De besturing – sterk elektrisch bekrachtigd, maar met een heel helder gevoel en directe reacties – is daar voor een groot deel debet aan, want al snel reageert de auto zo consequent op jouw bewegingen dat het vertrouwen om harder te gaan groeit. Tijdens intensief sturen valt bovendien op dat de 2 licht aan voelt, goed op koers blijft en indien noodzakelijk simpel met het gas valt te corrigeren. Deze auto is in ieder geval geschikt voor de scheurneuzen onder ons! Voor de rustiger momenten is goed om te weten dat de nieuwe 2 beter overweg kan met slecht wegdek dan zijn voorganger: de achteras bestaat uit een relatief simpele torsieas maar het afrolcomfort is er sterk op vooruit gegaan. 'Ons' voorserie-exemplaar liet nog wat veel windgeruis horen, maar al met al voelt de 2 volwassener dan ooit.

Op de tast

Die indruk wordt nog eens versterkt zodra je het interieur ziet, want ook vanbinnen staat de nieuwe Mazda 2 een treetje hoger dan voorheen. Ook in vergelijking met de concurrentie staat hier een volwassen geheel: weinig overbodige frivoliteiten, maar een overzichtelijke cockpit met heldere lijnen en een indeling waar goed over is nagedacht. Zo heeft de nieuwe 2 de centrale bedieningsunit die we ook uit de 3 kennen, waarmee je veel functies eenvoudig met een grote druk/draaiknop kunt aanspreken. Dat werkt gewoon als een tierelier, voor je het weet vindt je de knoppen op de tast. Jammer is dat de optionele head-up display ongeschikt is voor langere chauffeurs: het plexiglas plaatje (waarop informatie over onder meer snelheid en navigatie wordt geprojecteerd) is weliswaar kantelbaar, maar de informatie had in de ruit moeten staan, en niet nét boven het dashboard. Zo'n beter systeem is simpelweg te kostbaar voor het B-segment, maar dan had het écht meerwaarde gehad.

Over formaten gesproken: wat ons betreft mogen de zittingen van de voorstoelen wat langer worden voor meer steun aan de bovenbenen. Bovendien zitten brede Nederlanders vrij snel met hun schouders tegen de B-stijl aan, en blijft de beenruimte op de achterbank hooguit steken bij de kwalificatie 'wel redelijk'. Afgaand op zijn ruimte-aanbod is de nieuwe Mazda 2 dus nog niet helemaal volgroeid, hij scoort een nette voldoende, maar op andere vlakken (de bijtelling daargelaten) staat deze auto minstens op het niveau van de concurrentie, zo niet daarboven.