Maserati GranSport

BMW heeft z'n M3, Porsche de 911 GT3 en Ferrari's snelle 360 is de Challenge Stradale. Maserati presenteerde tijdens de autosalon van Genève zijn opperversie van de Coupé: de GranSport. Dat is alweer een halfjaar geleden. Inmiddels is ons geduld aardig op de proef gesteld, maar nu is het dan eindelijk zo ver. Een waterig zonnetje aan het zwerk kijkt ons na wanneer we op zaterdagochtend Modena uitrijden. We zijn zojuist onder de slagboom van de Maserati-fabriek doorgereden en gaan op weg naar Rome. Helemaal uitgestorven zijn de wegen niet, maar het is nog lekker rustig. Ideaal om lekker op te schieten, we hebben nog zo'n 500 kilometer voor de boeg

Vakwerk

Voordat we de sleutels van de in Rosso Mondiale gespoten sportwagen in handen krijgen, zien we eerst met eigen ogen hoe ze de GranSport in elkaar zetten. Hij wordt weliswaar aan de lopende band gemaakt, het is nog steeds het resultaat van ambachtelijk Italiaans handwerk. Robots zul je tevergeefs zoeken langs de lijn waar de auto's met de drietand op de grille gebouwd worden. En niet alleen in de Maserati-fabriek in Modena moet het van mankracht komen, ook even verderop bij Ferrari in Maranello waar voor Maserati de motoren in elkaar worden gezet komt het nog steeds aan op puur vakmanschap.
In de keurig opgeruimde fabriek valt het verschil tussen de Coupé en de GranSport (ze worden door elkaar heen gebouwd) in eerste instantie niet direct op. Pas wanneer er afwijkende kunststof delen aan het koetswerk hangen, wordt het verschil duidelijk. Onder de voorbumper heeft de GranSport een flinke spoiler, op de achterklep slechts een subtiel randje. Het meest in het oog springen de extreem grote skirts aan weerszijden van de auto. Wanneer de motor met de carrosserie wordt verenigd, valt er nog iets op. De V8 voor de GranSport beschikt over aangepaste inlaatspruitstukken. Dit is overigens niet het enige waardoor het vermogen is gestegen van 390 naar 400 pk, de interne weerstand is verminderd en verder zijn ook de klepzittingen gewijzigd, maar ja, dat springt niet in het oog. Evenmin met het blote oog waar te nemen is de gewijzigde programmatuur van de versnellingsbak; de schakeltijden van de geautomatiseerde zesbak zijn met 35 procent teruggebracht, goed voor rappere sprintacties. Om een hogere topsnelheid te realiseren, hebben de ingenieurs de overbrengingsverhouding van de zesde versnelling aangepast, de zes is nu vijf procent langer.

Onderscheid

Motor en bak worden als complete subassemblage samen met het onderstel aan het koetswerk gemonteerd. Hierna wordt nog een puntje van onderscheid duidelijk tussen de GranSport en de Coupés die voor en achter hem op de lopende band staan: de GranSport staat een centimeter lager op z'n wielen. Die wielen, geïnspireerd op de hoepels die gebruikt worden in het Maserati Trofeo-kampioensdchap, hebben overigens een doorsnede van 19 inch, terwijl de Coupé op 18-inch lichtmetaal staat.
Verderop langs de band zien we een rekje op zwenkwielen met interieurpanelen. Ook hier een duidelijk onderscheid tussen de onderdelen die voor de Coupé (en de Spyder) en de GranSport bestemd zijn. Voor de GrandSport geen met leer overtrokken middentunnel, maar carbon panelen. Verwacht echter geen Spartaans interieur, de GranSport is allerminst een uitgeklede Coupé. Tunnel en middenconsole zijn voor de sportieve Maserati opnieuw getekend, organische vormen hebben plaatsgemaakt voor rechte lijnen. Door deze ingreep zit het hefboompje van de Cambiocorsa-bak nu naast de handrem, samen met wat secundaire bedieningsorganen en zit het infotainmentsysteem niet langer in het dashboard geïntegreerd, maar in een rechthoekig DIN-vak.
Het eind van de montageband is in zicht, keurig in het gelid staat een aantal stoelen, vers van de vaklui die ze met heerlijk ruikend leer hebben overtrokken. De zetels voor de GranSport weten zich ook hier van de rest te onderscheiden; ze zijn gemodelleerd om in alle richtingen meer steun te bieden, precies zoals je zou verwachten voor een auto die de naam GranSport draagt. Het moge duidelijk zijn: de GranSport is meer dan een Coupé met een andere badge.

Illegaal

Genoeg statische details, die 500 kilometer moeten beslecht worden. Om even aan de auto te wennen, pakken we eerst een stuk snelweg, de A1 naar Bologna. Dankzij een beperkt aantal weggebruikers schieten we lekker op. De naald van de snelheidsmeter beweegt met groot gemak langs getallen die aangeven dat we met hoogst illegale snelheid op ons doel afgaan. Deze auto vraagt er om. De GranSport ligt als een dijk op de weg en toont zich een uitermate plezierige reisgezel. Vermoeien doet hij geenszins, uitdagen trouwens ook niet. Is deze auto z'n naam wel waard? We denken eerder aan GranComfort.
Net voorbij Bologna laten we de autostrada voor wat 'ie is en zoeken we ons heil op weggetjes die op de kaart amper te zien zijn. De GranSport raakt hier duidelijk meer in z'n element. Hogere versnellingen zijn niet meer nodig, aan de eerste drie verzetten hebben we ruimschoots voldoende. Met gemak is de auto van bocht naar bocht te jagen en minstens zo belangrijk: de auto rondt die bochten met plezier. Hij houdt het echter wel vriendelijk, z'n tanden laat hij niet zien. Je kunt deze Maserati zonder problemen meegeven aan iemand met zonder meer dan gemiddelde rijvaardigheid. Zijn we teleurgesteld? Nee, absoluut niet. Alle instellingen staan namelijk nog op 'braaf'. Pas wanneer we de sportknop indrukken, het MSP (Maserati Stability Programme) uitschakelen en ons er van verzekeren dat de Cambiocorsa niet in de automatische stand staat, kan het feest beginnen. Je voelt dat de auto van karakter verandert.

Kippenvel

De vier verchroomde uitlaateindstukken laten in het hogere toerenbereik een attractiever geluid horen, voller, scheller, gemener. De oorzaak: er wordt pneumatisch een klep in de uitlaat geopend, waardoor de trillingen in de hete gassen plotseling dieper op je in werken. Goed voor het betere kippenvel. Wanneer je het gaspedaal beweegt, volgt er uiteraard direct een reactie uit het vooronder. De gasklep reageert scherp op de commando's die je hem met het pedaal geeft, de respons is dik in orde. Als gebeten door een gifslang wil de drietand er vandoor. Heerlijk. Snel van de ene bocht naar de andere, en we komen nogal wat bochten tegen op onze tocht. De curven zelf vormen nauwelijks een probleem, de auto heeft in eerste instantie een lichte neiging tot onderstuur, maar blijft verder mooi neutraal en is dankzij de lekker directe stuurinrichting heel nauwkeurig door de bocht te loodsen. De grens licht vrij ver. Het onderstel, met voor en achter dubbele driehoekige draagarmen met continue dempercontrole, heeft ten opzichte van de Coupé een aangepaste geometrie. Het resultaat is een auto die mooi in balans is. Wanneer je een bocht uitaccelererend iets te veel gas geeft, reageert de achterkant vrijwel direct met een stap opzij. Geen paniek. Alert reageren met gaspedaal en stuurwiel voorkomt dat je achterstevoren eindigt en gewoon beheerst naar het eind van de bocht beweegt. De door ons gekozen secundaire wegen blijken opeens een stuk leuker dan welke achtbaan dan ook. Het hoogtepunt van de route is de Passo della Futa. Dit traject, dat ook deel uitmaakt van de Mille Miglia-route, vraagt veel van de banden, het is soms meer glijden dan rijden, en ook de remmen hebben het hier flink te verduren. De Brembo's met stalen schijven, exact dezelfde als onder de Coupé, proberen we steeds later aan te spreken, nieuwsgierig als we zijn naar wat ze kunnen. Ze vertragen aardig, maar zijn een stuk minder indrukwekkend dan bijvoorbeeld de keramische varianten die Porsche en Ferrari op hun opgekietelde versies gebruiken. Die zijn een stuk bijteriger.

Comfortabel

Na een paar uur genieten op Toscaanse binnenwegen vervolgen we onze route naar Rome via de snelweg. Wanneer we alle instelmogelijkheden weer zoveel mogelijk in de comfortabele stand zetten, lijkt de auto plotseling weer op de langeafstandscruiser zoals we hem aan het begin van de dag leerden kennen. Ideaal om onze rit af te sluiten, al zweeft de term saai nu wel door ons hoofd. Deze auto met z'n sportieve onderstel en snelle transmissie vraagt gewoon om uitdagende tracjecten.
Uiteraard is de op de Ferrari Enzo gebaseerde Maserati MC12 de absolute top van de auto's die je bij de mannen uit Modena kunt krijgen, maar da's een klasse op zich. Voor 'normaal' gebruik is de GranSport de top. Met z'n van Ferrari afkomstige V8 maakt de auto een zeer goede indruk. In absolute cijfers is hij weliswaar weinig sneller dan de Coupé, maar in de praktijk is hij een stuk attractiever. Dat mag ook wel, er moet namelijk € 146.090 voor afgerekend worden en dat is toch zo'n € 29.000 meer dan voor de Coupé wordt gevraagd. Hij mist echter de absolute scherpte om als topsporter door het leven te gaan, een 911 in GT3-trim is meer sportwagen en een Ferrari 360 is dat standaard al. Dat hij de veel goedkopere BMW M3 achter zich laat, mag echter geen verrassing zijn.