Test: Lexus UX 300e (2020)

Van Lexus kennen we al de hybride UX. Nu komt er ook een volledig elektrische variant van die compacte cross-over. Vanaf oktober moet hij in de showroom staan. Die EV luistert naar de naam UX 300e en is de eerste elektrische auto van het merk en in ons land ook van het Toyota-concern, waar Lexus onderdeel van uitmaakt. Overigens is er in China wel al een elektrische Toyota, de CH-R EV en zijn tweelingbroer, de Izoa EV, die technisch verwant zijn aan de UX 300e.

Met hybride techniek liep Toyota eind vorige eeuw ver voor de troepen uit. Nu het om volledig elektrische auto’s gaat, sluit het merk echter achter aan. Het gaat blijkbaar niet over één nacht ijs, en dat resulteert er onder andere in dat Lexus (mits volgens het boekje onderhouden) op het accupakket van de elektrische UX tot 10 jaar of een miljoen kilometer garantie geeft. Dat belooft wat.

STEDELIJK GEBRUIK

Zo op het oog lijkt de elektrische UX als twee druppels water op de hybride versie, en dat geldt ook voor het interieur. De wezenlijke verschillen zijn keurig aan het zicht onttrokken. Zo zit het accupakket van deze voorwielaandrijver weggewerkt onder de vloer en de achterbank en de elektromotor met de bijbehorende vermogenselektronica tussen de voorwielen. Hier wordt heel slim gebruikgemaakt van de flexibiliteit die Toyota’s TNGA-platformtechniek biedt. Met maxima van 204 pk en 300 Nm komt de UX 300e prima mee in het verkeer. De motor reageert prettig op het stroompedaal, niet nerveus, wel lekker vlot. Ook op de snelweg heeft de motor nog genoeg reserves. Overigens maakt het daarbij niet heel veel uit of je de auto in de Sport-stand zet of in de Eco-modus, het gaat bij de rijmodikeuze slechts om kleine nuances.

Kijken we verder naar de aandrijflijn, dan neemt ons enthousiasme snel af. Het accupakket heeft een capaciteit van slechts 54,3 kWh. Officiële getallen heeft Lexus nog niet, maar gehoopt wordt op een actieradius volgens WLTP van boven de 300 km. Laat daar in de praktijk eens een 200 tot 250 km van overblijven. Daar verleg je anno 2020 de grenzen niet meer mee, integendeel. Bij Lexus vergoelijken ze deze getallen door te zeggen dat gemikt wordt op de zakelijke rijder die niet meer dan 100 km per dag rijdt; ze zien de UX als auto voor stedelijke gebieden. En als je het accupakket dan nog wel snel zou kunnen opladen, zou dat de pijn wellicht een beetje verzachten, maar ook dat is niet het geval.

De auto beschikt voor snel opladen bij een snellaadstation in het linkerachterscherm over de typisch Japanse CHAdeMOaansluiting, waarmee met maximaal 50 kW gelijkstroom kan worden geladen. Heel opmerkelijk, omdat we tegenwoordig steeds meer auto’s zien die al een veelvoud van 50 kW aankunnen. Je staat met de Lexus dan ook algauw meer dan een uur bij de snellader voor een range van een goede 200 km. In het rechterachterscherm zit een gewone wisselstroom aansluiting, maar ook hiermee verzet Lexus geen bakens. Uit kostenoogpunt krijgt de auto slechts een eenfaselader mee, waardoor bij reguliere laadpalen en wallboxen slechts een derde van het vermogen kan worden benut. Het is een zuinigheid waarvan ze bij Hyundai en Jaguar inmiddels hebben geleerd. Die komen nu wel gewoon met driefaseladers. Wanneer je slechts één fase gebruikt, moet je bij de meeste palen (als er niets tegenzit) namelijk ruim 11 uur ingeplugd zijn om 50 kWh te laden.

Beter hebben ze het bij Lexus voor elkaar met het onderstel. Dat sluit keurig aan op het prettige karakter van de motor. De afstemming van veren, dempers en ophangrubbers is vrij stevig, maar wel op zo’n manier dat het zeker niet ten koste van het comfort gaat. De banden hebben veel grip en de auto gaat lekker koersvast over de weg. Mede dankzij het accupakket laag in de buik helt de koets in bochten slechts in beperkte mate over. Je vergeet al snel dat je met een cross-over op pad bent. Ondanks zijn forse gewicht van 1.740 kg reageert de UX 300e ook prima op het rempedaal. De overgang tussen regeneratief en mechanisch remmen verloopt vlekkeloos. Voor wie daar prijs op stelt: je kunt de mate van recuperatie instellen met de flippers achter het stuur.

PRETTIG KARAKTER

Het interieur ziet er mooi verzorgd uit. De gebruikte materialen voelen prettig aan en de afwerking is van hoog niveau. Hier laat Lexus zich van zijn beste kant zien. Geen rammeltjes of gekraak, het is erg stil in de UX 300e. Hoogstens valt nu het geruis van de banden en de wind op. Zolang je voorin mag zitten, heb je genoeg ruimte en een prettig lage zitpositie. Misschien zijn de stoelzittingen wel wat aan de korte kant. Achterin is het anders, alsof de achterbank alleen bedoeld is voor kinderen of voor volwassenen van zeer bescheiden formaat: al snel schuurt je kruin langs de hemelbekleding, terwijl je je knieën aan weerskanten van de stoelleuning voor je moet houden. De bagageruimte is weliswaar 47 liter groter dan bij de hybride, maar met 367 liter nog altijd vrij bescheiden. Van een extra kofferbak aan de voorkant (zoals bij enkele andere EV’s) is geen sprake.

Wegrijden met de UX vergt bijna een hele studie. De knoppenclusters vormen op zijn zachtst gezegd geen eenheid. Ze lijken willekeurig over de cockpit uitgestrooid; van enige samenhang is weinig sprake. Wel voelen de knoppen, schakelaars en toetsen degelijk en onverwoestbaar aan. Voor de rest lijkt het vooral ‘anders om het anders’, met als dieptepunt het onprettig werkende touchpad waarmee het multimediasysteem moet worden bediend.

DOOR HET IJS

Afhankelijk van het uitrustingsniveau beschikt de UX 300e over tal van bekende hulpsystemen, zoals actief grootlicht en voetgangerherkenning. Ook komt er een app waarmee je op afstand de auto in de gaten kunt houden. Deze eerste elektrische auto van Lexus staat in de prijslijst vanaf € 49.990. Dat is best pittig als je bedenkt dat je al vanaf € 40.715 een elektrische Hyundai Kona hebt. Oké ... die is niet premium, maar je rijdt er in de praktijk zonder problemen meer dan 400 km mee. En voor duizend euro minder (!) dan de Lexus heb je al een Tesla Model 3; die is in alle opzichten een veel volwassener auto. Niet alleen wat betreft ruimtegebruik, maar ook als het gaat om actieradius, laadsnelheid en elektronische functionaliteit is die de UX 300e een flink stuk voor.

Kortom, rijkwaliteit, afwerkingsniveau en materiaalgebruik zijn dik voor elkaar. Als elektrische auto zakt de UX echter door het ijs. Waar Toyota met de hybridetechniek eind vorige eeuw een voorsprong op de rest had, lopen de Japanners met hun eerste BEV jammerlijk achter de troepen aan. Gelukkig heeft Toyota al een speciaal BEV-platform aangekondigd, dus wellicht dat het dan allemaal nog goed komt en dat we deze UX maar als een vingeroefening moeten beschouwen.