Test: Lexus RX 350 (2006)
Stille kracht
- Maurice de Bouvère
- Eerste rijtest
Met de RX-range heeft Lexus in de VS nogal wat potten weten te breken. De beslissing om de SUV drie jaar na z'n introductie ook naar Europa te halen, heeft de Japanners geen windeieren gelegd. Na de RX 300 volgde de RX 400h. De jongste toevoeging is geen variant met dieselmotor, de RX 350 is de aflossing van de versie waar het allemaal mee begon; met meer stille kracht zet hij de strijd in z'n segment voort.
Lexus gelooft minder in de toekomst van de dieselmotor dan andere autofabrikanten. In het gamma van de RX zullen we dus vooralsnog tevergeefs speuren naar een versie met een oliestoker in het vooronder. Hybride techniek, daar heeft het Japanse merk veel meer fiducie in, en de 400h met zowel een benzine- als een elektromotor onder de motorhuif, is Lexus' brandstofbesparende variant van de RX.
De keuze aan RX'en is klein, want de andere optie blijft ook met de komst van Lexus' jongste spruit beperkt tot een benzineversie. Wel zo overzichtelijk, natuurlijk. Maar de nieuwe versie is aanzienlijk krachtiger dan de auto waarvan hij het estafettestokje overneemt. De RX 350 heeft, zoals de typenaam al doet vermoeden, een 3,5-liter V6 aan boord. Die levert 35 procent meer vermogen dan de drieliter van de RX 300, en 21 procent meer trekkracht. In concrete cijfers uitgedrukt: de 3,5-liter V6 wekt 267 paardenkrachten tot leven bij 6.200 omwentelingen van de krukas en ontwikkelt maximaal 342 Nm aan koppel bij 4.700 tpm.
Bij de les
En dat belooft mooie prestaties. Ondanks de grotere, krachtiger motor scoort de RX 350 ten opzichte van de RX 300 een lager brandstofverbruik. De eerste verlangt elke 100 kilometer namelijk een liter minder euro loodvrij dan de laatste.
Vanuit stilstand accelereert de RX 350 in slechts 7,8 seconden naar 100 km/h. De RX 300 heeft meer dan een seconde langer nodig voor deze oefening. De topsnelheid is begrensd op 200 km/h. De krachtbron is gekoppeld aan een vijftraps automatische transmissie. Lexus heeft de besturingssoftware van de bak onder de loep genomen en veranderd. De elektronische regeleenheid (ECU) van de versnellingsbak is in staat het koppel van de motor te 'voorspellen' en kan zo nodig het overschakelen naar een lagere versnelling in gang zetten, terwijl de ECU gelijktijdig via de elektronische bediening van het gaspedaal de stand van de gasklep aanpast. Hierdoor vermindert de tijd die de bak nodig heeft om terug te schakelen. In de praktijk verloopt het schakelen soepel; de bak laat zien goed bij de les te zijn en reageert direct op commando's die je via het gaspedaal aan de machinerie in het vooronder geeft.
Over het samenspel tussen gaspedaal, motor en transmissie zijn we dus zeer te spreken. Maar deze zaken alleen maken de RX 350 uiteraard niet tot een rijdersauto. De Japanners hebben ook aan de stuurbekrachtiging gesleuteld. Bij lage snelheden en bij inparkeren verleent het systeem veel assistentie; het stuurwiel laat zich letterlijk met de pink verdraaien. Maar op hogere snelheden biedt het stuurwiel nog altijd bar weinig weerstand. En hoewel het direct genoeg werkt, geeft het weinig feedback over wat er onder de voorwielen gebeurt. De installatie voelt doods aan. Daar komt bij dat de RX 350 alleen al door z'n bouwwijze – hoge koets, hoog op de poten – in de bocht behoorlijk over z'n lengteas rolt, en ook z'n gewicht nogal doet gelden. Dit alles maakt 'm absoluut niet tot een bochtenridder. Sterker: kronkelweggetjes neem je met de RX liever met enig beleid dan met de sokken erin. Daar verandert de luchtvering van de President-versie van de RX 350 weinig aan; de SUV wordt er een fractie stugger van, maar het verschil met het traditionele onderstel is gevoelsmatig verwaarloosbaar. De luchtvering bewijst vooral z'n nut bij een zware belading van de Lexus; die blijft dan mooi horizontaal liggen. Kortom: in de rechte lijn is deze Lexus op z'n best.
Akoestische voorruit
Hoewel de RX 350 aanzienlijk krachtiger is dan z'n voorganger, toont hij zich toch nog stiller. Lexus is meester in het scheppen van rust in het interieur van z'n modellen, en begrijpt heel goed dat het daarin ook een naam hoog te houden heeft. Het heeft diverse maatregelen genomen om zowel geluiden uit het motorcompartiment als van buitenaf uit het binnenste van de RX 350 te weren. Het cilinderblok is van gegoten aluminium en dus licht van gewicht. Ook de zuigers leggen weinig massa in de schaal. Hierdoor, en door de toepassing van een gesmeed contragewicht van de krukas weet Lexus de geluiden en trillingen van de motor terug te dringen. De binnenzijde van de motorkap is bekleed met geluidwerend materiaal. En ook de achterzijde van het dashboard is daarmee afgewerkt. De fabrikant heeft tevens het uitlaatsysteem aangepast om nog meer rust en kalmte te creëren in het interieur. Zo is er een klep gemonteerd in de belangrijkste demper, midden onder de RX. Bij een laag motortoerental zit de klep dicht. Hierdoor ontstaat er meer tegendruk, en daalt de geluidsproductie van de uitlaat. Bij hogere toerentallen opent de klep zich, zodat uitlaatgassen sneller kunnen worden afgevoerd.
In het interieur zorgen isolatiemateriaal op de transmissietunnel en nieuwe vloerbedekking in de voetenruimte van de voorste inzittenden voor een verdere reductie van het geluid. Een belangrijke taak in het terugdringen van rijwindgeluiden is weggelegd voor de akoestische voorruit, zoals Lexus die heeft gedoopt. De gelamineerde ruit heeft plaatsgemaakt voor een exemplaar met geluidwerende folie aan de binnenzijde. Lexus claimt dat deze ruit de geluidsproductie in het interieur met maar liefst 3 dB terugdringt. De rust aan boord van de RX 350 zorgt voor ontspannen ritten. Slechts wat banden- en windgeruis dringen binnen bij hogere snelheden en verstoren de weldadige sfeer. De motor maakt bij vollast bescheiden gewag van zijn aanwezigheid.
Opmerkelijke combi
Lexus biedt de RX 350 aan in vier uitvoeringstrims. De 'instapper' heeft 17-inch lichtmetalen wielen onder de koets, xenonkoplampen, elektrisch verstelbare voorstoelen, automatische airco met twee klimaatzones en een in hoogte verstelbaar stuurwiel. De standaarduitrusting laat maar bitter weinig te wensen over, maar voor wie daarover nog niet tevreden is, is er de Luxury-uitvoering. Deze heeft wielen die een inch groter zijn, met leer bekleed zitmeubilair, stoelverwarming, en een in drie delen neerklapbare achterbankleuning, in de verhouding 40/20/40. De uitrusting van de Executive omvat onder meer een elektrisch sluitbare achterklep, een eveneens elektrisch verstelbaar stuurwiel, en geheugen op de stoel- en spiegelverstelling. Wie een houten stuurwiel wenst, kan dit als optie bestellen, maar dan alleen in combinatie met een schuif-/kanteldak; een opmerkelijke combi. Die geldt ook voor de meest luxe variant, de President. Deze heeft boven op de standaarduitrusting van de Executive luchtvering en een multimedia- en navigatiesysteem.