Test: Lexus LS 500h AWD (2019)

Even naar Berlijn rijden. In de meeste auto’s is dat een behoorlijk reis, maar in een auto als de nieuwe Lexus LS voelt het bij wijze van spreken aan als een ritje naar de lokale supermarkt. Auto’s in dit segment zijn er immers op gericht om reizen zo gemakkelijk en comfortabel te maken als met de huidige stand der techniek mogelijk is. Nee, zelfs nóg iets gemakkelijker, aangezien dit de auto’s zijn die laten zien welke technologie er in de (nabije) toekomst beschikbaar komt. Nu zal niet alles vanzelf doorsijpelen naar meer modale modellen, maar het toont wel aan hoe ver in de voorhoede deze auto’s opereren. Noodgedwongen, want de concurrentie is altijd nabij. En wat vandaag nieuw is, kan morgen zijn verouderd.

Allerhande camera’s

De Lexus LS zit vol met allerhande camera’s die waarschuwen voor ander verkeer en overstekende voetgangers. Hij heeft ook systemen die ondersteunen bij afstand houden, de rijbaan vasthouden of zelfs uitwijken, maar dat maakt niet het verschil met de topklasse limousines van andere merken. Maar waar andere merken kiezen voor relatief kleine turbomotoren, gaan de Japanners uit van hun eigen expertise op hybridegebied. Daar komt nog eens bij dat de LS er maar in één lengtemaat is: een lange.

Desondanks valt het in eerste instantie een beetje tegen met het ruimteaanbod achterin. De hoofdruimte is althans voor een auto uit dit segment niet overdreven riant. De veelvoudig verstelbare achterzetels iets kantelen verhelpt het probleem wel, en dankzij de lange wielbasis is er ook de beenruimte om dat te doen, maar het zou uiteraard niet nodig moeten te zijn. De schermpjes van het entertainmentsysteem achterin zijn eveneens verstelbaar, zodat de kijkhoek altijd klopt. Helaas zijn het geen touchscreens, want alles wordt bediend via een tablet in de middenarmsteun die evenmin uitblinkt in grafische pracht. Begrijp ons niet verkeerd: achterin de LS valt er echt wel te genieten, maar de eisen liggen in dit segment erg hoog. De Lexus voelt hier niet aan als de modernste auto. Een ander nadeel vormt de bagageruimte, die door de aanwezigheid van het accupakket van de hybride aandrijflijn wat beperkter uitvalt.

Mousepad

Stap in de Lexus en je komt in een andere wereld: minder strak en vooral heel bijzonder. ‘Gebroken’ glaspanelen in de deuren, zwevende armsteunen, een volume-/tunerknop die zo van een klassieke versterker lijkt te komen: je kijkt je ogen uit! Helaas is het geheel niet altijd optimaal te bedienen. Lexus houdt vast aan een soort mousepad-bediening en hoewel dat prima is op een laptop, werkt dat een stuk minder fijn wanneer je je met aanzienlijke snelheid voortbeweegt. Door de vele opties moet je veel te vaak op het scherm kijken en dan nog gaat het vaak mis, waarbij de ondoorgrondelijke menustructuur bepaald niet in je voordeel werkt. Bovendien is het scherm weliswaar erg groot, maar niet echt mooi. Hetzelfde geldt voor het digitale instrumentarium.

Als we eenmaal de grens met Duitsland zijn gepasseerd, mag de LS bewijzen hoe het staat met het comfort op hoge snelheid. Daarbij valt vooral op dat de hybride aandrijflijn weliswaar vernuftig in elkaar steekt, maar wel hard moet werken. Het hart wordt nog steeds gevormd door de combinatie van een 3,5-liter V6 en twee elektromotoren die in een planetair tandwielstelsel samenwerken. Daarachter zit nu echter een viertraps automaat, die moet zorgen dat de samenhang tussen het geluid dat de aandrijflijn produceert en de versnelling die daar tegenover staat, beter in balans is. Dat lukt onder veel omstandigheden heel aardig, mede door de dikke laag isolatie die de inzittenden van de buitenwereld scheidt. Het hybridesysteem doet op de achtergrond zijn bekende trucjes en de nieuwe viertraps automaat voel je slechts incidenteel. Ga je echter meer vragen, dan moet de aandrijflijn even denken hoe alle onderdelen ingezet worden, waarna de 3,5-liter V6 een behoorlijke keel opzet. Niet alleen bij vol gas, ook bij gewoon vlot versnellen weet de LS daardoor de illusie van grenzeloze overmacht niet zo goed in stand te houden. Dat heeft alles te maken met het aanzienlijke wagengewicht: het hybridesysteem en de vierwielaandrijving drijven het gewicht op tot 2.355 kilo en dat is veel. Toch voelt de LS dankzij luchtvering en de prettige besturing altijd beheerst en zeker aan, terwijl de vierwielbesturing geen enkele moeite heeft met het vermogen van de hybride aandrijflijn. Helaas levert Lexus alleen vierwielbesturing op de F Sport en dat niet in combinatie met integrale aandrijving. In de stad voelt de LS daardoor wel zo groot aan als hij is.